บทที่ 707
หม่าหลันคิดว่า แค่ตนเองพูดกับเย่เฉิน ขยะอย่างเย่เฉินจะไม่กล้าฝ่าฝืนตนเองแน่นอน
ขอแค่เขาโอนเงินเข้าบัญชีตนเองแล้ว ตนเองก็จะนัดเพื่อน ๆไปกินข้าว หลังจากกินข้าวเสร็จก็มีกิจกรรมต่อ นี่ถึงจะเรียกว่าชีวิตของคนชนชั้นสูง
เมื่อเย่เฉินได้ยินว่าจะขอเงิน รีบส่ายศีรษะแล้วกล่าวว่า “แม่ เงินนี้ผมไม่สามารถให้แม่ได้”
หม่าหลันขมวดคิ้ว แล้วถามว่า “เพราะอะไร?”
เย่เฉินตอบอย่างราบเรียบว่า “ตอนนี้บ้านนี้พ่อเป็นคนดูแลเงิน ถ้าแม่จะใช้เงิน ต้องได้รับอนุญาตจากพ่อก่อน”
“แกพูดอะไร?” หม่าหลันกล่าวด้วยเสียงเยือกเย็น “ตอนนี้คำพูดฉันไม่ศักดิ์สิทธิ์แล้วใช่ไหม?”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วกล่าวว่า “เรื่องเงิน ต้องให้พ่ออนุญาตถึงจะได้”
หม่าหลันกล่าวด้วยความโมโหว่า “แกอย่าเอาเซียวฉางควนมาข่มฉัน ฉันจะบอกแก ฉันเป็นแม่แก ถ้าฉันขอเงินกับแก แกก็ต้องให้ฉัน!”
เย่เฉินยิ้ม “เงินให้ได้อยู่ ขอแค่พ่ออนุญาต ผมให้เงินแม่ได้ไม่มีปัญหาอะไร”
“แก......” หม่าหลันรู้สึกโมโหมาก ชี้ไปที่เย่เฉินแล้วกล่าวว่า “แกคิดจะต่อกรกับฉันใช่ไหม?”
เย่เฉินถามกลับว่า “แม่ แม่เป็นคนบอกเองว่า ต่อจากนี้ไปเงินในบ้านให้พ่อเป็นคนดูแล ผมไม่ได้เป็นคนพูดเอง แล้วผมก็ปฏิบัติตามคำสั่งของแม่นี่ครับ?”
หม่าหลันกัดฟันแล้วกล่าวว่า “อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระ รีบเอาเงินให้ฉันได้ยินไหม?”
เย่เฉินกล่าวว่า “แม่ต้องขอโทษด้วย เรื่องเงินถ้าพ่อไม่อนุญาต ถึงแม้ว่าแม่จะฆ่าผม ผมก็ไม่สามารถให้เงินแม่ได้”
พูดจบ เย่เฉินขี้เกียจจะสนใจเธอ รีบก้าวเดินเข้าไปในคฤหาสน์
หม่าหลันมองดูหลังเย่เฉินที่เดินจากไป เธอโมโหจนอกแทบจะระเบิดออกมา!
ขณะนั้น เงินที่ซื้อรถ BMW สองคัน อาจจะเป็นเงินเก็บที่เย่เฉินแอบซ่อนไว้!
รถสองคัน ราคาราวหนึ่งล้าน!
นั่นหมายความว่า เย่เฉิน มีนิสัยชอบแอบซ่อนเงินเก็บ อีกอย่างเงินเก็บที่แอบซ่อนไว้ก็ไม่ใช่น้อย!
ถ้าตนเองสามารถหาบัตรธนาคารของเขาได้ แล้วก็ทายรหัสผ่านได้ งั้นตนเองก็สามารถนำเงินเก็บทั้งหมดของเย่เฉินไปใช้ได้
ไม่ขอว่าไอ้หมอนี่ต้องมีเงินเป็นล้าน ขอแค่มีหนึ่งแสน ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ตนเองเพลิดเพลินกับเพื่อน ๆได้สักระยะหนึ่งแล้ว!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ใบหน้าของหม่าหลันแสดงรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ทันที และเธอตัดสินใจจะไปขโมยบัตรของเขาทันที!
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...