ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 708

บทที่ 708

ดังนั้น เธอเดินขึ้นไปที่ชั้น 2 แล้วก็ลองเปิดประตูห้องนอนของเย่เฉินกับเซียวชูหรัน

ปรากฏว่าประตูห้องไม่ได้ล็อก ทำให้เธอรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก!

เมื่อเข้าไปในห้อง เธอก็เริ่มรื้อลิ้นชักและตู้ต่าง ๆ

แต่ว่า เย่เฉินกับเซียวชูหรันเพิ่งย้ายเข้ามาวันนี้ ในตู้ยังไม่ได้จัด และไม่มีของมีค่าอะไร

หม่าหลันหาแล้วครึ่งค่อนวัน ก็ยังไม่เจอกระเป๋าเงินและบัตรของเย่เฉิน ขณะที่อารมณ์เสียอยู่ ทันใดนั้นก็เห็นเสื้อคลุมของเย่เฉินแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้า เธอจึงรีบก้าวเดินไปข้างหน้า ควานหาในกระเป๋า พบว่ามีบัตรธนาคารสีแบล็กโกลด์อยู่ใบหนึ่ง

บัตรธนาคารเขียนเป็นภาษาอังกฤษ ตอนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยหม่าหลันเป็นคนใฝ่ต่ำไม่รักเรียน ผ่านมาหลายสิบปีเธอจึงลืมภาษาอังกฤษไปหมดแล้ว

ฉะนั้น เธอดูสักพักใหญ่ รู้เพียงแต่ว่าบัตรใบนี้เป็นของธนาคารซิตี้แบงค์ แต่ไม่รู้ว่าบัตรใบนี้มีความเป็นมาอย่างไร

แต่ว่า เมื่อมองดูอย่างละเอียด บัตรใบนี้ประณีตมากไม่เหมือนบัตรทั่วๆไป

เธอดีใจมากและรีบเก็บบัตรแบล็กโกลด์ไว้ในเสื้อของเธอ พลางคิดกับตนเองว่า เย่เฉินน่ะเย่เฉิน ถ้าแกไม่ให้เงินฉัน ฉันก็จะเอามันไปด้วยตัวเอง?

อีกอย่าง ถ้าแกทำตัวดีหน่อย ฉันอาจใจดีเหลือเงินในบัตรให้แกไม่กี่ร้อย

เมื่อสักครู่ทัศนคติของแกที่มีต่อฉันแย่มาก แล้วยังเอาเซียวฉางควนมาข่มฉันอีก แกล่วงเกินผิดคนแล้ว!

แกคอยดูน่ะ ขอแค่ฉันทายรหัสของแกได้ ถ้าฉันเหลือเงินไว้ให้แกแม้แต่แดงเดียว ก็ถือว่าฉันแพ้!

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ หม่าหลันจึงออกจากคฤหาสน์อย่างเงียบ ๆด้วยความตื่นเต้น และรีบไปยังธนาคารซิตี้แบงค์ที่ใกล้ที่สุด

……

เย่เฉินที่กำลังเก็บกวาดทำความสะอาด ยังไงก็คิดไม่ถึงว่า หม่าหลันจะขโมยบัตรธนาคารของตนเองไป