ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 725
บทที่ 725
ตอนที่หม่าหลันถูกรุมตบในเรือนจำ เย่เฉินก็ได้รับสายจากเฉินจื๋อข่าย
เฉินจื๋อข่ายก็พูดขึ้นว่า “นายน้อยครับ หม่าหลันถูกจับเข้าเรือนจำแล้วครับ เอาเธอไปอยู่ห้องขังเดียวกับนายหญิงใหญ่เซียวและเซียวเวยเวย”
เย่เฉินถามว่า “ไปทักทายกับผู้คุมรึยัง?”
เฉินจื๋อข่ายตอบว่า “ผมได้สั่งลูกน้องผมไปแล้ว ได้ทักทายไปยังผู้รับผิดชอบของเรือนจำแล้ว หม่าหลันจะโดนรังแกอย่างไรด้านใน ก็จะไม่มีใครดูแลเธอ”
“ดีมาก” เย่เฉินพูดเสียงเย็นว่า “ให้เธอได้รับโทษในนั้นเสียหน่อย！”
เฉินจื๋อข่ายรีบถามว่า “นายน้อยครับ ให้ผมจัดการส่งคนไปจัดการเธอข้างในเลยไหมครับ? แบบนี้เธอจะได้ไม่สามารถมาสร้างปัญหาให้คุณได้อีก”
เย่เฉินก็ลังเลสักพัก แล้วพูดว่า “อย่าเพิ่งรีบร้อน เดี๋ยวผมดูสถานการณ์ก่อน”
สำหรับเย่เฉินแล้ว เขาหวังว่าแต่นี้เป็นต้นไป หม่าหลันจะหายออกไปจากชีวิตของตนเองและเซียวชูหรัน
แล้วอีกอย่าง เขาเชื่อว่าเซียวไหล่ควนก็คงจะไม่มีความเห็นกับเรื่องนี้ กลับกันเขาคงจะโล่งอกด้วยซ้ำ
แต่ว่า ทางเซียวชูหรันนั้น ก็พูดยากหน่อย
ตามที่เย่เฉินรู้จักเธอ เธอเป็นคนที่กตัญญูมาก เป็นผู้หญิงที่มีคุณธรรมมาก ถ้าหากว่าแม่เธออยู่ดีๆ ก็หายไปจากโลกนี้ ชีวิตนี้เธอก็คงจะปล่อยวางยาก
ดังนั้น เย่เฉินก็จะดูท่าทีของเซียวชูหรันก่อน
เพื่อที่จะไม่ให้เซียวชูหรันมองอะไรออก ตอนเย็นที่เขาไปซื้อผักที่ตลาด ก็ยังซื้อมาในจำนวนคน4คนกิน แล้วยังซื้อของที่หม่าหลันชอบกินมาด้วย
เพิ่งพูดจบ หม่าหลันที่หน้าตาบวมเขียวก็คลานไปยังเธอ ปากก็ตะโกนร้องไห้พูดว่า “ผู้คุมช่วยด้วยผู้คุม！พวกมันรุมตบฉัน มันจะฆ่าฉันให้ตาย！คุณต้องลงโทษพวกมันให้หนักๆ เลยนะ！”
ผู้คุมก็มองเธออย่างคิ้วขมวด แล้วก็นึกคำที่เจ้านายสั่งไว้ จากนั้นก็เห็นเธอเป็นอากาศไปเสีย ไม่สนใจ แล้วก็หันมาพูดกับพวกจางกุ้ยเฟินว่า “ห้องพวกคุณส่ง2คนไปยกข้าวมา”
จางกุ้ยเฟินเห็นหม่าหลันฟ้องออกไปอย่างนั้น ก็เริ่มกังวล กลัวว่าจะโดนขังเดี่ยว แต่ไม่คิดเลยว่าผู้คุมจะไม่สนใจเธอ ก็เลยโล่งอกไป แล้วก็รีบสั่งผู้หญิงข้างๆ ไปว่า “พวกเธอ2คนตามผู้คุมไปเอาข้าวไป！”
“ได้เลย” สองคนนั้นก็รีบลุกขึ้น แล้วมายืนข้างๆ ผู้คุม
ผู้คุมก็กวักมือเรียก “ไปกับฉัน”
ตอนกำลังพูด หม่าหลันก็ไปกอดขาของเธอ แล้วร้องไห้พูดว่า “ขอร้องล่ะ เปลี่ยนห้องให้ฉันเถอะ ไม่อย่างนั้น พวกมันเอาฉันตายแน่！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...