บทที่ 726
ผู้คุมเดินหลังไปหนึ่งก้าว แล้วดึงขาออกมา แล้วก็พูดกับคน2คนที่จะไปยกข้าวมาว่า “เร็วหน่อย ไป”
สองคนนั้นก็มายืนตรงหน้า แล้วออกไปกับผู้คุม
ในใจหม่าหลันก็สิ้นหวัง
ทางผู้คุมเพิ่งเปิดประตูเหล็กลง จางกุ้ยเฟินก็หน้าบึ้งใส่หม่าหลัน แล้วกัดฟันพูดว่า “อีแซ่หม่า มึงนี่ไม่เบานะ กล้าฟ้องกู?!”
หม่าหลันก็พูดอย่างสิ้นหวังว่า “ขอโทษๆๆ ฉันเลอะเลือนไปหน่อย ให้อภัยฉันด้วยเถอะนะ!”
“ให้อภัยมึงงั้นรึ?” จางกุ้ยเฟินเงื้อมือ แล้วก็ตบไปที่บ้องหูเธอ เล่นเอาหม่าหลันเป็นลมสลบไป
นายหญิงใหญ่เซียวก็เดินตัวสั่นๆ เข้ามา กัดฟัน แล้วก็มาเหยียบนิ้วมือของหม่าหลัน ลงแรงเหยียบลงไป แล้วด่าออกมาว่า “อีชาติหมา ดูเหมือนว่ามึงจะโดนน้อยไป มึงคอยดู กูยังอยู่ที่นี่อีก15วัน 15วันนี้มึงได้โดนดีแน่!”
จางกุ้ยเฟินก็รีบพูดมาว่า “นายหญิงใหญ่ ไม่ง่ายเลยกว่าจะได้อยู่ห้องเดียวกับอีอกตัญญูนี่ ถ้าฉันเป็นคุณ หลังจาก15วันแล้ว ฉันก็ไม่อยากกลับออกไป!อยากจะอยู่ตบมันที่นี่วันละ5-6รอบให้หายแค้น!”
นายหญิงใหญ่พยักหน้ารัวๆ พูดว่า “ถ้าได้ตบมันทุกวัน ฉันก็ไม่อยากจะกลับออกไปแล้ว!”
หม่าหลันก็หมดสภาพ แล้วพูดว่า “แม่คะ ปล่อยฉันไปเถอะ ถ้าต่อไปนี้แม่ไม่ตบฉันแล้ว และไม่ให้อีนี่มาตบหนูอีก เดี๋ยวหนูจะจัดห้องที่Tomson Rivieraให้แม่สักห้องหนึ่ง ดีไหม?”
นายหญิงใหญ่ส่งเสียงไม่พอใจว่า “แกคิดว่าฉันโง่รึไง? ตัวแกเองยังไม่รู้เลยว่าจะถูกขังอยู่ที่นี่นานแค่ไหน แล้วจะมาจัดการให้ฉันได้ยังไง?!”
หม่าหลันพูดว่า “เดี๋ยวรอแม่ออกไป ฉันจะเขียนจดหมายออกไปให้ แล้วแม่ก็เอาจดหมายไปเซียวชูหรัน พอถึงตอนนั้นเซียวชูหรันก็รู้เรื่องเอง เธอจะต้องให้แม่เข้าไปอยู่แน่นอน!”
นายหญิงใหญ่ขมวดคิ้ว ถามว่า “จริงหรือ?”
หม่าหลันพูดว่า “ฉันสาบานได้เลย ว่าจะเขียนให้อย่างแน่นอน!”
นายหญิงใหญ่ส่งเสียงไม่พอใจ “คำสาบานของแก ฉันไม่เชื่อหรอก!”
ตอนนี้ จางกุ้ยเฟินที่อยู่ด้านข้างก็พูดขึ้นว่า “นายหญิงใหญ่ มันก็ง่ายๆ เอง ถ้ามันเขียนให้ตอนนี้ มันก็จะไม่เป็นอะไร แต่ถ้ามันไม่เขียน ก็ตบมันวัน10รอบ20รอบ ดูซิมันจะเขียนหรือไม่เขียน!”
หม่าหลันตะโกนว่า “แกจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ!เดี๋ยวฉันก็ตายหรอก!พอฉันตาย พวกแกก็อย่าหวังจะสบาย!”
จางกุ้ยเฟินยิ้มร้ายๆ แล้วพูดว่า “มึงวางใจเถอะ ถ้ามึงตาย กูก็จะเอาผ้าปูมึงไปมัดกับขื่อคานเพดานห้อง แล้วเอาศพมึงแขวนไว้!แล้วบอกว่ามึงกลัวความผิดจนฆ่าตัวตาย!”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...