ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 733
บทที่ 733
เย่เฉินก็กำลังครุ่นคิดปัญหา เซียวชูหรันก็รีบถามอย่างทนไม่ได้ว่า “คุณกับพ่อเป็นอย่างไรบ้าง? มีวี่แววไหม?”
“เอ่อ....” เย่เฉินมองกองปิ้งย่างและเบียร์ตรงหน้า แล้วก็พูดอย่างผิดต่อความในใจว่า “พวกเราตามหาแถวสถานที่เล่นไพ่นกกระจอกแล้ว แต่ก็ยังไม่มีวี่แววอะไร”
เซียวชูหรันก็ถอนหายใจ พูดว่า “งั้นพวกคุณก็ตามหาต่อไปเถอะ ฉันกับรั่งหลินก็จะไปหาต่อ”
“ได้เลย” เย่เฉินรีบพูดต่อ “วางใจเถอะ ผมกับพ่อจะช่วยกันหาเอง！”
“ได้” เซียวชูหรันพูดว่า “งั้นฉันวางสายแล้วนะ ได้ความอะไรก็รีบติดต่อมา”
“ไม่มีปัญหา！”
ทางเย่เฉินก็วางสาย เซียวฉางควนก็กำลังเจริญอาหาร กินปิ้งย่างอย่างหนำใจ
เขากระดกเบียร์ยกแก้ว แล้วก็รินให้เย่เฉิน กินไปพูดไปว่า “ไอ้ลูกเขย วันนี้ไม่มีใครมาขัดอารมณ์เราแล้ว พวกเราก็ดื่มเยอะๆ หน่อย มา พ่อดื่มก่อนเลย”
เย่เฉินก็หัวเราะในใจ หม่าหลันไม่อยู่ พ่อตาก็เหมือนได้ปลดปล่อย แล้วก็พยักหน้าพูดออกมาว่า “พ่อก็อย่าดื่มเยอะครับ ดื่มเยอะแล้วสุขภาพไม่ดี”
เซียวฉางควนก็หัวเราะลั่น พูดว่า “มีข่าวดีก็มีความสุขจริงๆ ตอนนี้พ่อหวังว่าแม่ยายแกจะถูกพวกแก๊งต้มตุ๋นหลอกไปเสีย ถึงอย่างไรเข้าไปรับความทุกข์ก็ไม่ถึงกับตาย ขังเธอไว้สัก3ปี5ปี ให้พวกเราได้อยู่อย่างสงบๆ หน่อย”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วก็ถอนหายใจพูดว่า “ผมก็คิดว่าดีเหมือนกัน แต่กลัวว่าเซียวชูหรันจะรับไม่ได้”
ในตอนนี้ เย่เฉินก็แกล้งถามว่า “พ่อครับ เล่าเรื่องความรักครั้งแรกให้ผมฟังหน่อยสิครับ? ครั้งก่อนที่พ่อนัดสังสรรค์กับเพื่อนๆ ผมได้ยินคุณอาเขาคุยกัน รู้สึกว่ามันน่าอัศจรรย์ดี”
“อัศจรรย์อะไรล่ะ！” เซียวฉางควนก็ถอนหายใจ แล้วพูดว่า “ตอนนั้น พ่อกับหานเหม่ยฉิงคิดกันไว้ว่า ถ้าเรียนจบก็จะแต่งงานกัน ตอนนั้นจะออกไปเมืองนอก มันยังทำได้ยาก แต่ว่าบ้านเธอมีเส้นสาย สามารถส่งพวกเราสองคนไปเรียนต่อที่อเมริกาได้ พวกเราก็เลยวางแผนว่าเรียนจบก็จะแต่งงาน แล้วก็ไปเรียนปริญญาโทกันที่อเมริกา.......”
พูดถึงจุดนี้ เซียวฉางควนก็พูดอย่างโมโหว่า “แต่ใครจะรู้ ว่าตอนที่ใกล้จะเรียนจบ ทุกคนมาฉลองกัน พ่อก็ดันดื่มไปเยอะ！พ่อตื่นขึ้นมา พ่อกับแม่ยายแกก็ได้..........”
“เฮ้อ......” เซียวฉางควนเอามือปิดหน้าพูดว่า “ผู้หญิงอย่างหม่าหลันหัวร้าย ตอนนั้นก็เลยเอาเรื่องไปบอกกับหานเหม่ยฉิง หานเหม่ยฉิงก็โกรธ หานเหม่ยฉิงไม่เหมือนกับหม่าหลัน หม่าหลันเป็นผู้หญิงปากมากชอบชวนทะเลาะ หานเหม่ยฉิงก็เลยเขียนจดหมายบอกเลิกกับพ่อ แล้วก็เก็บข้าวของไปอเมริกา ตั้งแต่นั้นพ่อก็ไม่ได้เจอเธออีกเลย”
เย่เฉินก็ถามอย่างสงสัยว่า “ตอนนั้นพ่อไม่ได้อธิบายกับเธอหรือครับ?”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...