บทที่735
เซียวฉางควนคิดไม่ถึงเลยว่า ชีวิตนี้จะได้รับสายจากหานเหม่ยฉิงอีกครั้ง
และยิ่งไปกว่านั้น หานเหม่ยฉิงกำลังจะกลับประเทศมาแล้วด้วย!
ปีนั้น เธอเรียนจบก็ไปอเมริกาเลย ต่อมาก็เรียนต่อที่นั่น ตั้งแต่นั้น ทุกคนก็ไม่ได้พบเธออีกเลย นี่ก็ผ่านไป20กว่าปีแล้ว
แต่ว่า ต่อให้ไม่ได้พบกัน20กว่าปี แต่เซียวฉางควนก็ยังคงใจเต้นกับน้ำเสียงของเธอ
เขาก็เลยรีบถามว่า “เหม่ยฉิง คุณ........จะกลับมาจริงหรือ? แล้วจะกลับมาตอนไหนล่ะ?!”
หานเหม่ยฉิงก็ยิ้มพูดว่า “ฉันจะขึ้นเครื่องบินแล้วเนี่ย พรุ่งนี้เวลา11โมงเช้าก็จะถึงจินหลิง ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง วันมะรืนพวกเราก็มานัดกินข้าวกันหน่อย!”
เซียวฉางควนก็ตื่นเต้นมาก เขาพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ไอหย๋า วันพรุ่งนี้........คุณก็ถึงจินหลิงแล้วหรือ?!แล้วเอ่อ...คุณพักที่ไหนล่ะ?”
หานเหม่ยฉิงตอบว่า “ลูกชายฉันจองโรงแรมไว้แล้ว อยู่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง จากนั้นพวกเราก็คงจะพักที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงช่วงหนึ่ง แล้วก็ค่อยดูว่า ที่จินหลิงมีบ้านดีๆ ไหม ถ้ามีก็จะซื้อสักหลัง”
เซียวฉางควนก็แกล้งถามว่า “แล้วเอ่อ........สามีคุณมาด้วยหรือเปล่า?”
“เปล่า” หานเหม่ยฉิงเริ่มมีน้ำเสียงเศร้าๆ “สามีฉันเสียไปแล้วล่ะ ดังนั้นฉันกับลูกก็เลยตัดสินใจกลับประเทศมา ไม่อยากอยู่เสียใจที่นั่นแล้ว”
ในใจเซียวฉางควนก็ดีใจจนเบ่งบาน!
ดังนั้นเขาก็เลยรีบพูดว่า “งั้น.....พอคุณมาถึงแล้ว พวกเรากินข้าวกันหน่อยไหม? เดี๋ยวผมไปรับ!ไปต้อนรับคุณเอง!”
หานเหม่ยฉิงก็นิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “ไอ้หยา เดี๋ยวหม่าหลันรู้เข้า คงจะไม่ให้คุณมากินกับฉันสองต่อสองแน่?”
หม่าหลันงั้นรึ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน