ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 736

บทที่ 736

“ใช่！” เซียวฉางควนพูดอย่างตื่นเต้นว่า “และที่สำคัญ สามีเธอเสียแล้วด้วย ฮ่าๆ ！สวรรค์เข้าข้างพ่อจริงๆ เลย！”

เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดว่า “เอ่อพ่อครับ แต่ว่าแม่ยังไม่เสียนะครับ......”

สีหน้าเซียวฉางควนก็นิ่งลงมา แล้วก็พูดอย่างเคอะเขินว่า “อย่าเข้าใจผิด พ่อไม่ได้แช่งให้เธอตายนะ”

พูดไป เซียวฉางควนก็ถอนหายใจพูดไปว่า “แกว่า ถ้าเธอเหมือนกับเฉียนหงเย่น หนีไปกับคนอื่นเลย คงจะดีมากเลย.......”

เย่เฉินก็ส่ายหัวอย่างทำอะไรไม่ได้ ใจของเซียวฉางควนนั้น คงจะลอยไปถึงตัวของหานเหม่ยฉิง ที่กำลังจะกลับมาจากอเมริกาแล้วล่ะ เดิมทีที่ยังมีความรักให้กับหม่าหลันอยู่บ้าง ตอนนี้คงจะไม่เหลือแล้ว

ดังนั้น เย่เฉินก็พูดออกมาตรงๆ ว่า “ถ้าหากว่าชูหรันสามารถรับได้ ว่าแม่หนีไปกับคนอื่นแล้ว ก็คงจะดีมากเลย”

ถ้าชูหรันเหมือนกับเซียวฉางควน เช่นนั้นตนเองก็สามารถให้หม่าหลันหายไปจากโลกนี้ได้ไม่กี่นาที

คนอย่างหม่าหลัน ให้เธอได้ไปกินฟรี อยู่ฟรีในเรือน ถือว่าสบายไปแล้ว ไม่สู้ให้เธอไปขุดถ่านหินที่เหมืองถ่านหิน ไปอยู่เป็นเพื่อนเฉียนหงเย่น

พวกของเฉียนหงเย่นคงจะเกลียดหม่าหลันน่าดู ถ้าหม่าหลันก็ถูกส่งตัวไปที่นั่นล่ะก็ วันๆ หนึ่งไม่ถูกรุมตบหลายสิบรอบ คงจะไม่ได้

แต่น่าเสียดาย เซียวชูหรันจิตใจดีเกินไป ดีจนสามารถยอมรับความร้ายของหม่าหลันได้

เซียวฉางควนอารมณ์ดีมาก กินดื่มคนเดียว มีความสุขมาก ยังลากให้เย่เฉินดื่มด้วยตลอด แต่ที่เย่เฉินยกแก้วทุกครั้ง ก็ถือโอกาสที่เขาไม่สนใจ ก็เทเบียร์ทิ้งไป เพราะถึงอย่างไร คืนนี้เป็นคืนที่ตนเองจะได้ขึ้นไปนอนบนเตียง เขายังวังว่าจะได้ทำเรื่องที่สามีภรรยาเขาทำกันเสียที ถ้าหากว่าดื่มจนตัวเหม็นกลิ่นเบียร์ คงจะเสียอารมณ์น่าดูน่ะสิ?

เซียวฉางควนดื่มกินจนอิ่ม ก็4ทุ่มกว่าแล้ว เซียวชูหรันก็โทรหาเย่เฉินถามถึงสถานการณ์ เย่เฉินก็ได้แต่ตอบไปว่า “พวกเราหาไม่เจอเลย แม่อาจจะไม่ได้ออกมาเล่นไพ่นกกระจอก ทางฝั่งคุณล่ะ?”

เซียวชูหรันก็พูดอย่างน้ำเสียงกังวลว่า “ฉันก็ไปถามพวกเพื่อนเก่าของแม่ แต่ก็ไม่มีร่องรอยอะไรเลย”

เย่เฉินพูดว่า “เอาเป็นว่า วันนี้อย่าเพิ่งตามหากันอย่างไม่มีจุดหมายเลย พวกเรากลับไปรอที่บ้านก่อน ในเมื่อทางฝั่งตำรวจ ก็ได้ประกาศผู้สูญหายแล้ว เชื่อว่าพวกเขาคงจะติดตามให้เรา คุณว่าดีไหม?”