ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 736
บทที่ 736
“ใช่！” เซียวฉางควนพูดอย่างตื่นเต้นว่า “และที่สำคัญ สามีเธอเสียแล้วด้วย ฮ่าๆ ！สวรรค์เข้าข้างพ่อจริงๆ เลย！”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดว่า “เอ่อพ่อครับ แต่ว่าแม่ยังไม่เสียนะครับ......”
สีหน้าเซียวฉางควนก็นิ่งลงมา แล้วก็พูดอย่างเคอะเขินว่า “อย่าเข้าใจผิด พ่อไม่ได้แช่งให้เธอตายนะ”
พูดไป เซียวฉางควนก็ถอนหายใจพูดไปว่า “แกว่า ถ้าเธอเหมือนกับเฉียนหงเย่น หนีไปกับคนอื่นเลย คงจะดีมากเลย.......”
เย่เฉินก็ส่ายหัวอย่างทำอะไรไม่ได้ ใจของเซียวฉางควนนั้น คงจะลอยไปถึงตัวของหานเหม่ยฉิง ที่กำลังจะกลับมาจากอเมริกาแล้วล่ะ เดิมทีที่ยังมีความรักให้กับหม่าหลันอยู่บ้าง ตอนนี้คงจะไม่เหลือแล้ว
ดังนั้น เย่เฉินก็พูดออกมาตรงๆ ว่า “ถ้าหากว่าชูหรันสามารถรับได้ ว่าแม่หนีไปกับคนอื่นแล้ว ก็คงจะดีมากเลย”
ถ้าชูหรันเหมือนกับเซียวฉางควน เช่นนั้นตนเองก็สามารถให้หม่าหลันหายไปจากโลกนี้ได้ไม่กี่นาที
คนอย่างหม่าหลัน ให้เธอได้ไปกินฟรี อยู่ฟรีในเรือน ถือว่าสบายไปแล้ว ไม่สู้ให้เธอไปขุดถ่านหินที่เหมืองถ่านหิน ไปอยู่เป็นเพื่อนเฉียนหงเย่น
พวกของเฉียนหงเย่นคงจะเกลียดหม่าหลันน่าดู ถ้าหม่าหลันก็ถูกส่งตัวไปที่นั่นล่ะก็ วันๆ หนึ่งไม่ถูกรุมตบหลายสิบรอบ คงจะไม่ได้
แต่น่าเสียดาย เซียวชูหรันจิตใจดีเกินไป ดีจนสามารถยอมรับความร้ายของหม่าหลันได้
เซียวฉางควนอารมณ์ดีมาก กินดื่มคนเดียว มีความสุขมาก ยังลากให้เย่เฉินดื่มด้วยตลอด แต่ที่เย่เฉินยกแก้วทุกครั้ง ก็ถือโอกาสที่เขาไม่สนใจ ก็เทเบียร์ทิ้งไป เพราะถึงอย่างไร คืนนี้เป็นคืนที่ตนเองจะได้ขึ้นไปนอนบนเตียง เขายังวังว่าจะได้ทำเรื่องที่สามีภรรยาเขาทำกันเสียที ถ้าหากว่าดื่มจนตัวเหม็นกลิ่นเบียร์ คงจะเสียอารมณ์น่าดูน่ะสิ?
เซียวฉางควนดื่มกินจนอิ่ม ก็4ทุ่มกว่าแล้ว เซียวชูหรันก็โทรหาเย่เฉินถามถึงสถานการณ์ เย่เฉินก็ได้แต่ตอบไปว่า “พวกเราหาไม่เจอเลย แม่อาจจะไม่ได้ออกมาเล่นไพ่นกกระจอก ทางฝั่งคุณล่ะ?”
เซียวชูหรันก็พูดอย่างน้ำเสียงกังวลว่า “ฉันก็ไปถามพวกเพื่อนเก่าของแม่ แต่ก็ไม่มีร่องรอยอะไรเลย”
เย่เฉินพูดว่า “เอาเป็นว่า วันนี้อย่าเพิ่งตามหากันอย่างไม่มีจุดหมายเลย พวกเรากลับไปรอที่บ้านก่อน ในเมื่อทางฝั่งตำรวจ ก็ได้ประกาศผู้สูญหายแล้ว เชื่อว่าพวกเขาคงจะติดตามให้เรา คุณว่าดีไหม?”
แต่ว่าเขาเน้นว่า อย่าเอาห้องที่ดีที่สุด ไม่อย่างนั้นจะอธิบายยาก เอาห้องระดับกลางๆ ก็พอแล้ว
เฉินจื๋อข่ายก็รีบสั่งการกับผู้จัดการที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง ว่าจะจองห้องอาหารล่วงหน้า
ในตอนนี้ ที่เรือนจำ
เนื่องจากไฟดับแล้ว หม่าหลันก็หิว ยังต้องทนกับความเจ็บปวดทั้งตัว ก็กำลังนอนอยู่บนเตียงของตนเอง
เพิ่งนอนลงไป ท้องก็ร้องขึ้นมาเพราะความหิว
จางกุ้ยเฟินที่อยู่มไกลจากเธอ ก็ด่าว่า “แม่งเอ้ย ถ้าท้องมึงร้องอีกนะ ก็ไปนอนในห้องน้ำเลยไป！” ”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...