ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 738
บทที่ 738
ถ้าเปลี่ยนเป็นตนเอง มีหรือจะไม่เป็นแบบนั้น?
ดังนั้น เธอก็เลยไม่คิดว่าจะใจดีต่อหม่าหลัน
อีกอย่าง พอนึกถึงความอัปยศที่ตนเองได้รับที่Tomson Riviera ในใจเธอก็โกรธแค้น แล้วก็พูดเสียงเย็นว่า “นี่มันคือผลตอบแทนที่แกทำตัวเอง รับผลกรรมที่ตนเองก่อเอาไว้เถอะ！นี่มันเพิ่งวันแรก เรายังจะต้องอยู่ด้วยกันอีก14วัน！”
พูดจบ นายหญิงใหญ่เซียวก็ส่งเสียงไม่พอใจ แล้วก็หันหลังกลับออกมาจากห้องน้ำ
หม่าหลันนั่งที่พื้นห้องน้ำคนเดียว ทั้งหิวทั้งหนาว ในใจเธอก็สิ้นหวังอย่างมาก อยากจะร้องไห้ออกมาดังๆ แต่พอนึกถึงความร้ายกาจของจางกุ้ยเฟิน เธอก็รีบเอามือปิดปากตัวเอง
สุดท้ายก็ทนไม่ได้ ก็เอามือกอดหัวเข่า แล้วซุกหน้าลงที่ขา ร้องไห้ออกมา
ชีวิตนี้หม่าหลันไม่เคยอนาถแบบนี้มาก่อน โทษทัณฑ์ความเจ็บปวดที่ได้รับวันนี้ มันมากกว่าความเจ็บปวดที่เธอได้รับเมื่อหลายสิบปีที่แล้ว รวมกันเสียอีก
พอคิดว่าตนเองจะต้องอยู่กับนายหญิงใหญ่เซียวอีก จะต้องใช้ชีวิตอยู่ในเรือนจำนี้14วัน เธอก็ใจเสีย
โดยเฉพาะนึกถึงที่ตนเองจะต้องอยู่ในเรือนจำนี้ต่อไปไม่กำหนด เธอก็ยิ่งสิ้นหวัง ร้องไห้จนน้ำตาจะแห้งสิ้น
……
ตอนที่หม่าหลันกำลังซุกหัวร้องไห้อยู่ในห้องน้ำที่เรือนจำนั้น เย่เฉินและพ่อตาก็กำลังขับรถกลับคฤหาสน์ที่Tomson Riviera
พ่อตาก็ตื่นเต้น อารมณ์ดีร้องเพลงตลอดทาง สีหน้าดีใจแสดงออกมาอย่างชัดเจน
เซียวฉางควนก็พูดอย่างทำอะไรไม่ถูกว่า “มันไม่ได้อันตรายอย่างที่แกคิดหรอก แกคิดว่าแม่แกคู่ควรให้พวกโจรมันติดตามรึไง? จะปล้น แล้วแม่แกมีเงินหรือไง? เงินในบ้านก็ถูกแม่แกขโมยไปจนหมดแล้ว จะปล้นความสาวความสวยของแม่แกรึ? ไอ้พวกโจรนั่นก็คงเสียแรงน่าดู เสี่ยงติดคุกหรือไม่ก็ประหารชีวิต เพียงเพื่อมาปล้นสวาท แล้วอย่างแม่แกเนี่ยนะ โจรมันคงเสียเปรียบเสียมากกว่าล่ะมั้ง?”
“พ่อคะ！” เซียวชูหรันโมโหเล็กน้อย “พ่อคะ ทำไมพูดแบบนี้ล่ะคะ？！”
ตอนนี้ในหัวของเซียวฉางควนมีแต่หานเหม่ยฉิง บวกกับดื่มมาเล็กน้อย ทำให้พูดไม่มีสติ ไม่เป็นห่วงหม่าหลัน ก็เลยพูดแบบไม่สนใจออกมาว่า “เฮ้อ ถึงแม้มันจะไม่น่าฟังเสียหน่อย แต่มันก็เป็นความจริง ไม่ใช่การปล้นทรัพย์ และไม่ใช่การปล้นสวาท แล้วแม่แกจะอันตรายอะไรกัน?”
“อีกอย่าง นิสัยแม่แก แกก็ไม่ใช่ไม่รู้? ใครจะกล้าหาเรื่อง? ตอนที่อยู่บ้านเก่า แม่แกตะโกนออกนอกหน้าต่างไป ทั้งหมู่บ้านก็ไม่มีใครกล้าดังอีก แกยังกลัวแม่เกิดเรื่องไม่ดีอีกรึไง?”
เซียวชูหรันก็ถูกคำพูดของเซียวฉางควนพูดให้เสียจนพูดไม่ออก จากนั้นก็จมูกขยับ แล้วถามอย่างโมโหว่า “พ่อ！เมื่อครู่ไปดื่มมาใช่ไหมคะ？！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...