ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 739
บทที่ 739
เดิมที เซียวชูหรันยังมองไม่ออกว่าเซียวฉางควนไปดื่มเหล้ามา
แต่หลังจากที่เข้าไปใกล้ ก็ได้กลิ่นเหล้าบนตัวเขา ก็เลยโมโหขึ้นมา！
ปกติแล้วพ่อชอบดื่มเหล้านิดหน่อย เธอก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ที่สำคัญก็คือ ก็เห็นอยู่ว่าไปตามหาแม่ที่บ่อนไพ่นกกระจอก ทำไมถึงไปดื่มเหล้ามาได้？！
นี่มัน....แสดงว่าเขาไม่ได้ไปตามหาแม่เลย แต่ไป......ดื่มเหล้า！
พอเซียวฉางควนได้ยินว่าเซียวชูหรันบอกว่าตนเองดื่มเหล้ามา ก็รีบปิดปาก แล้วถอยหลังไป รีบอธิบายอย่างร้อนรนว่า “แกอย่าพูดมั่วไป พ่อไม่ได้ดื่มเสียหน่อย！”
“พ่อแหละพูดมั่ว！” เซียวชูหรันโกรธจนกระทืบเท้า “หนูได้กลิ่นเหล้าบนตัวพ่อแล้ว！ตอนออกไปยังไม่มี แต่ตอนนี้มีกลิ่น！แสดงว่าระหว่างนี้ต้องไปดื่มเหล้ามา！”
พูดไป เธอก็จ้องมองคอเสื้อของเซียวฉางควน เห็นว่ามีรอยหยดน้ำมัน ก็โกรธจนตาแดง “แม่หายตัวไป ยังหาไม่พบ พ่อไม่เพียงไม่ออกไปตามหา แต่ยังไปดื่มไปกินอีก พ่อดีใจมากสินะคะ！”
เซียวฉางควนก็พูดอย่างทำอะไรไม่ถูกว่า “ไอ้หยา มันเอ่อ......พ่อ......พ่อเปล่านะ.....”
เซียวชูหรันพูดอย่างหัวเสียว่า “พ่อคะ คิดว่าหนูจะเชื่อพ่อหรือคะ?”
เซียวฉางควนก็รู้ว่าคงจะแก้ตัวไม่ได้ ก็เลยหันไปมองเย่เฉิน แล้วพูดว่า “เย่เฉินมันให้พ่อไปน่ะ”
พูดจบ ก็รีบส่งสายตาให้เย่เฉิน มันมีความหมายว่า ลูกเขยคนดี เรื่องซวยนี้ แกต้องช่วยพ่อด้วยนะ
เย่เฉินก็ฉลาด พยักหน้าตอบไปอย่างไม่ลังเลว่า “ใช่แล้วๆ พ่อพูดถูกแล้ว ผมเป็นคนชวนพ่อไปดื่มจริงๆ”
จริงๆแล้วเย่เฉินรู้ดี เพราะถึงอย่างไรตนเองก็ไม่ได้ดื่มเลย แต่เซียวฉางควนก็มึนๆ แล้วมาพูดตอนนี้ว่าทั้งหมดเป็นเพราะเย่เฉิน เซียวชูหรันก็จะยิ่งไม่เชื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน