เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 740

บทที่ 740

เซียวชูหรันก็ไม่ได้ฟังเลย โบกปัดไปแล้วพูดว่า “ช่างเถอะ ฉันไม่อยากพูดเรื่องนี้แล้ว ฉันจะกลับไปสงบสติอารมณ์ตัวเองในห้องเสียหน่อย”

พูดจบ ตนเองก็เดินขึ้นบันไดไป

เย่เฉินเห็นเธอเดินหายไปจากมุมบันได ก็ถอนหายใจออกมา

ดูเหมือนว่า หม่าหลันคนนี้ จะจัดการยากจริงๆ

ฆ่าไม่ได้ ให้หายตัวไปก็ไม่ได้ รอเธอรับกรรมให้สาสม ก็คงต้องปล่อยตัวออกมา

แต่ว่า จะให้เธอกลับมาก็มีเรื่องเยอะ จะทำอย่างถึงจะให้เธอปิดปากเงียบดี?

ใช้การสะกดจิตงั้นหรือ?

ก็ไม่น่าได้！

เพราะว่าผลกระทบของการสะกดจิต ถ้าคนคนหนึ่งทำตามสิ่งที่สะกดจิตไว้ ก็จะสูญเสียความรับรู้

เหมือนกับอู๋ฉี ตนเองสะกดจิตเขาไปว่าให้กินข้าวทุกหนึ่งชั่วโมง ตอนที่กินข้าว ก็คือการทำตามสะกดจิตของตนเอง ตอนนั้น เขาก็จะลืมความเป็นตัวตนของตัวเอง ในหัวคิดแต่จะกิน กินยิ่งเยอะยิ่งดี

แต่ว่า พอกินอิ่ม การสะกดจิตก็จะสิ้นสุดลง เขาก็จะกลับมาเป็นสติของตนเอง ตอนนั้น เขาก็ยังเป็นตัวเขาเอง ยังเป็นอู๋ฉีคนเดิม

ดังนั้นก็เลยทำอะไรไม่ถูกอย่างมาก ถ้าตนเองสะกดจิตให้หม่าหลันไม่พูดพล่าม งั้นการสะกดจิตมันก็จะต้องเกิดขึ้นตลอดเวลา

แบบนั้นล่ะก็ หม่าหลันก็จะไม่ใช่หม่าหลัน เธออาจจะกลายเป็นคนบ้าน หรือไม่ก็เป็นคนบ้าที่ไม่ได้สติ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน