ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 754

บทที่ 754

ในใจเซียวฉางควนก็ร้องขอต่อสวรรค์ หวังว่าหม่าหลันไม่ต้องกลับมาอีกแล้ว เธอนั้นมาสร้างปัญหาให้กับตนเองมา20กว่าปีแล้ว ควรจะให้ตนเองได้อิสระได้แล้ว เพราะตนเองอดทนมา20กว่าปีแล้ว มันไม่ง่ายเลย

ถ้าหม่าหลันไม่กลับมาแล้ว เช่นนั้นตนเองก็มั่นใจ ว่าตนเองจะสามารถสืบต่อความรักกับหานเหม่ยฉิงได้แน่นอน

อีกอย่าง เขาก็รู้สึกว่าลูกชายของหานเหม่ยฉิงก็เป็นคนที่คุยง่าย เขาน่าจะยอมรับตนเองให้เป็นพ่อคนใหม่ได้

ส่วนเซียวชูหรัน ลูกสาวของตนเอง ก็เป็นผู้หญิงที่รู้กตัญญู

ถ้าหากแม่ของเธอหายตัวไปจริงๆ แล้วล่ะก็ ก็พนันได้เลยว่าเธอคงจะไม่ขัดขวางให้ตนเองตามหาความรักของตนเองแน่นอน เพราะถึงอย่างไร ตนเองก็ไม่สามารถใช้ชีวิตคนเดียว หลังจากหม่าหลันหายตัวไปแล้ว

ที่เขากังวลตอนนี้ก็คือ ก็คือหม่าหลันคนนี้ ว่าจะกลับมาอีกหรือไม่

ดังนั้น เขาก็ได้แต่ขอร้องต่อสวรรค์

แต่ตอนนี้เขาไม่รู้เลยว่า คนที่สามารถตัดสินทุกอย่างได้นั้น ไม่ใช่สวรรค์ที่ไหน แต่เป็นลูกเขยของตนเอง เย่เฉิน

……

หลังจากที่เย่เฉินขับรถมาถึงโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงแล้ว พนักงานของโรงแรมก็รีบเข้ามาเปิดประตูรถ

เขาก็เอารถให้พนักงานขับไปจอด แล้วก็พูดกับพ่อตาตนเอง แล้วสองแม่ลูกคนรักเก่าของพ่อตาว่า “โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง นับว่าเป็นโรงแรมที่ไม่เลว สำหรับเมืองจินหลิงนี้แล้วครับ อาหารท้องถิ่นทำได้อร่อยมาก ผมได้จองห้องอาหารไม่โอเคไว้แล้วครับ แต่ไม่ทราบว่ารสชาติอาหารจะถูกปากของทั้งสองทานหรือเปล่า”

หานเหม่ยฉิงรีบพูดว่า “ไอ้หยา เย่เฉิน คุณก็เกรงใจไปแล้ว จะกินอะไรก็ไม่ได้เรื่องมากอะไรหรอก ฉันบอกตรงๆ เลยนะ จากเมืองจินหลิงไปหลายปี ฉันก็อยากจะลิ้มรสชาติอาหารเมืองจินหลิงเหมือนกัน！”

เย่เฉินก็ยิ้มพูดว่า “เช่นนั้นมาที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง ก็ถือว่ามาถูกที่แล้วครับ”