ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 756

บทที่ 756

แล้วเห็นได้ชัดเจนว่ากำลังร้อนรุ่มในใจ มือทั้งสองข้างก็ไม่รู้ว่าจะเอาไปวางไว้ไหน ได้แต่จับปลายนิ้วตัวเองเล่นไปมา

เย่เฉินก็เข้าใจขึ้นมาได้ว่า หนุ่มสาววัยกลางคนทั้ง2คนนี้ จะต้องมีความทรงจำอะไรสักอย่าง ที่เกี่ยวข้องกับการ “ทำกับข้าว” หรือไม่ก็ “การกลับบ้านไปด้วยกัน”

พอลก็เห็นเหมือนกันว่า มันชักจะแหลกๆ แต่เขาก็ไม่อาจจะเสียมารยาทพูดอะไรออกมา ก็เลยได้แต่พูดกับเย่เฉินว่า “คุณเย่ครับ พวกเราไปที่ห้องอาหารกันก่อนเถอะ”

พูดไป เขาก็พูดกับหานเหม่ยฉิงว่า “แม่ครับ แม่นั่งเครื่องบินมา10กว่าชั่วโมงแล้ว คงจะเหนื่อยมาก ถ้าแม่จะคุยกับคุณอาเซียวล่ะก็ ก็เข้าไปนั่งคุยในห้องอาหารเถอะครับ”

หานเหม่ยฉิงก็เพิ่งตั้งสติขึ้นมาได้ เมื่อครู่ที่เธอคิดนั้น ก็เป็นเรื่องในอดีตกับเซียวฉางควน รวมไปถึงเรื่องราวครั้งแรกที่เธอทำกับเซียวฉางควน

เธอที่มีอายุเข้าใกล้50แล้ว อยู่ดีๆ หน้าก็แดงขึ้นมา แล้วก็รีบพูดกับลูกชายว่า “เอ้อใช่ๆ ดูสิพวกเราเลอะเลือนกันไปหมดแล้ว รีบไปนั่งคุยกันข้างในห้องอาหารเถอะ！”

เซียวฉางควนก็รีบพูดเสริมขึ้นมาว่า “ใช่ๆๆ พวกเราไปนั่งในห้องอาหารเถอะ ต้องโทษผมเอง ที่มัวแต่จะคุย ถึงได้ลืมเรื่องนี้ไปได้”

เย่เฉินก็ส่ายๆ หัว ถึงขั้นถอนหายใจในใจ ดูเหมือนว่า2คนนี้จะเป็นถ่านไฟเก่าที่การคุขึ้นมาแล้วแน่ๆ ！

อีกอย่างยิ่งเป็นถ่านไฟเก่าที่รอกันมา20กว่าปีแล้ว ถ้าให้พวกเขาได้อยู่ด้วยกันล่ะก็ แล้วให้พวกเขาได้มีโอกาสได้ติดไฟกันล่ะก็ เกรงว่าคงจะร้อนรุ่ม เผาไหม้กันเสียจนไหม้เกรียมเป็นแน่........

……

เย่เฉินก็เดินนำทาง นำทุกคนไปยังโซนอาหารของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง

ผู้จัดการของโซนอาหารก็ได้รับคำสั่งมาก่อนแล้ว พอเห็นเย่เฉิน ก็รีบเข้ามาต้อนรับ แล้วถามอย่างเคารพว่า “สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าคุณเป็นสมาชิกของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงหรือเปล่าครับ? ”

เย่เฉินส่ายหัว แล้วพูดว่า “ผมไม่ใช่สมาชิก แต่ผมให้เพื่อนจองห้องอาหารไว้ให้แล้ว”