ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 767
บทที่ 767
“อะไรนะ？！”
เซียวชูหรันพูดอย่างตกใจว่า “รูปร่างสวย กิริยาดี นิสัยดี ที่สำคัญคือสามีเสียไปแล้ว แถมยังรวยอีก......นี่มันไม่ใช่เพชรเม็ดงามในหมู่คุณป้าหรอกหรือนี่? ”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วตั้งใจพูดว่า “เป็นเพชรเม็ดงามจริงๆ อย่างที่ว่า แต่ว่าคุณป้าหานไม่เหมือนป้าแก่ๆ เลย เหมือนพี่สาวมากกว่า”
เซียวชูหรันก็ถามอย่างสงสัยว่า “ขนาดนั้นเลยหรือ? อายุประมาณเท่าไร? ”
เย่เฉินตอบ “เหมือนจะอายุราว37-38 อย่างมากก็40”
“จริงหรือ？！”
เซียวชูหรันเต็มไปด้วยใบหน้าที่ไม่เชื่อ เธอไม่ค่อยได้เห็นผู้หญิงที่มีอายุ50 แต่ดูภายนอกเหมือนคนอายุ37-38
ต่อให้เป็นดาราหนัง ก็จะไม่ถึงขนาดนี้
เย่เฉินก็พูดอย่างจริงจังว่า “ผมไม่ได้ล้อคุณเล่นเลยนะ คุณป้าหานดูอ่อนวัยมาก คุณรู้จักดาราหนังชื่อ สวี่ฉิง ใช่ไหม คุณป้าหานดูอ่อนวัยกว่าเธอคนนั้นเสียอีก แถมยังสวยด้วย”
เซียวชูหรัน ก็ส่งเสียงตกตะลึง “ขนาดนั้นเลยหรือนี่? ”
เย่เฉินก็ยิ้มพูดนิ่งๆ “พอดีว่าเย็นนี้เธอจะมากินข้าวที่บ้าน พอถึงตอนนั้นเดี๋ยวคุณก็ได้เห็นเอง”
เซียวชูหรันก็ไม่แปลกใจกับคำพูดของเย่เฉินอีก เธอพูดอย่างกังวลว่า “ผู้หญิงคนนี้ เดิมที เป็นคนรักเก่าของพ่อ ตอนนี้สามีเสียไปแล้ว แถมมีข้อดีขนาดนี้ แล้วตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อฉันกับแม่ฉันก็ไม่ค่อยมั่นคง ที่น่าโมโหก็คือ ตอนนี้แม่หายตัวไป จังหวะนี้ก็ให้ผู้หญิงคนนั้นอาศัยจังหวะนี้เขาแทรกแซงมาน่ะสิ？！”
เย่เฉินก็ยิ้มพูดอย่างอึกอัก “คุณภรรยาครับ นั่นมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ลูกๆ อย่างเราจะไปก้าวก่ายได้นะ เพราะถึงอย่างไรพ่อและแม่ก็มีอิสระของพวกเขา ลูกๆ อย่างเราก็ได้แต่เคารพพวกเขา ไม่ควรไปคัดค้าน”
แล้วเขาก็ถ่ายรูปหน้าร้านที่เข้าไปตามหาแม่ ทุกร้าน จากนั้นก็เอารูปทุกรูปส่งให้กับภรรยาตนเอง เพื่อเป็นการยืนยัน
ทุกครั้งตอนที่เซียวชูหรันถามหาผลลัพธ์ของเขา คำพูดของเขาก็ตอบกลับมาเหมือนเดิมว่า “เจ้าของร้านบอกไม่เคยเห็นคนคนนี้เลย ลูกค้าที่มาใช้บริการในร้านก็บอกไม่เคยเห็น”
ถึงแม้เขาจะไม่ได้เข้าไปถามจริงๆ แต่เขาก็รู้ว่าผลลัพธ์มันต้องเป็นแบบนี้แน่นอน
เซียวชูหรันเห็นข้อความที่เขาส่งมาไม่หยุดหย่อน ด้านหนึ่งก็ได้รู้ว่าเย่เฉินนั้นได้ช่วยตนเองตามหาแม่จริงๆ แต่อีกด้าน ยังไม่พบวี่แววของแม่ ในใจเธอก็ยิ่งกังวลขึ้นเรื่อยๆ
ตามหลักแล้ว เวลาที่สามารถไขคดีการหายตัวไป ก็คือ24ชั่วโมงก่อนที่จะหายตัว ใน24ชั่วโมงนั้น ถ้าหาร่องรอยอะไรได้ ก็จะมีวี่แววที่จะสามารถหาคนจนพบได้มากขึ้น แต่ถ้า24ก่อนหายตัวไป ไม่มีร่องรอยอะไร มันก็จะร้ายมากกว่าดี
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...