ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 769
บทที่ 769
เจ๊หวางก็พูดอย่างหัวเสียไป ใบหน้าเดิมทีก็ตึงเพราะมากส์หน้าอยู่ ก็ทำหน้าทำตาจนแผ่นมากส์หน้าหลุดออกมา
เธอก็มองแผ่นมากส์หน้าที่พื้น แล้วก็เสียดาย
พอนึกถึงเรื่องเมื่อวาน ในใจเธอก็กลัดกลุ้มอย่างมาก
ถึงแม้เธอกับหม่าหลันจะไม่ใช่เพื่อนสนิทอะไรกันมาก แต่ก็ไปสนิทกันพอสมควร มักจะเที่ยวเล่นด้วยกัน มาทำหน้าด้วยกัน เล่นไพ่ด้วยกัน
เพื่อนแบบนี้ ทุกคนก็มีกันทั้งนั้น ปกติก็จะยิ้มให้กันอย่างเกรงใจกัน ไม่มีใครทำให้ใครต้องดูแย่ แต่เมื่อวาน หม่าหลันกลับมาดูถูกประชดประชันตนเองในโทรศัพท์ เมื่อคืนเธอก็โมโหจนนอนไม่หลับทั้งคืน
เซียวชูหรันได้ยินแล้วก็แปลกใจมาก ว่าทำไมแม่ถึงได้พูดกับเจ๊หวางแบบนี้? เดิมทีแม่ก็ไม่มีเงินอะไรขนาดนั้น ช่วงนี้ก็ทำตัวเรียบง่ายอยู่ หรือว่าเมื่อวานแม่ได้เงินอะไรมาสักอย่าง?
ยังบอกอีกว่าตนเองซื้อร้านเสริมความงามเองเลย เพื่อใช้บริการคนเดียว มันแสดงว่า เงินจำนวนนั้น มันต้องไม่น้อยเลย
แต่ปัญหาก็คือ ต่อให้แม่ได้เงินอะไรมาก็จริง แต่ก็ไม่จำเป็นต้องหายตัวไปอย่างนี้เลยนะ！
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
เซ๊ยวชูหรันยิ่งไม่เข้าใจมากกว่าเดิม
ในตอนนี้ เจ๊วางที่กำลังโมโห ก็พูดว่า “ทำไมล่ะ? แม่เธอหายตัวไปหรือ? ”
เซียวชูหรันก็รีบพยักหน้าแล้วพูดว่า “ใช่ค่ะ！เมื่อวานแม่ออกบ้านไปตอนสาย แล้วก็ไม่กลับมาเลย โทรศัพท์ก็ติดต่อไม่ได้ วีแชทก็ไม่ตอบ วิดีโอคอลก็ไม่ติด นี่ก็หนึ่งวันหนึ่งคืนแล้ว！”
เจ๊หวางก็อึ้งๆ แล้วก็ส่งเสียงไม่พอใจว่า “แม่เธออาจจะรวย แล้วไม่เพียงจะดูถูกฉันแล้วก็เพื่อนๆ คนอื่นๆแม้แต่เธอกับพ่อเธอ ก็คงโดนดูถูกด้วยล่ะมั้ง ก็เลยหายตัวไร้ร่องรอยแบบนี้”
พูดไป เจ๊หวางก็ถอนหายใจ แล้วพูดว่า “ได้ยินเธอพูดแบบนี้ ในใจฉันก็ค่อยสบายใจขึ้นมาหน่อย ยัยหม่าหลันนั่นแม้แต่สามีและลูกสาวตัวเองก็ยังดูถูกเลย จะมาดูถูกเพื่อนจนๆ อย่างฉัน ก็เป็นเรื่องธรรมดา”
เซียวชูหรันก็ได้แต่พูดกับเจ๊หวางอย่างใจจริงว่า “คุณน้าหวางคะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ หนูขอโทษแทนแม่หนูด้วยค่ะ”
เจ๊หวางโบกปัด แล้วตั้งใจพูดว่า “ถ้าจะขอโทษ ก็ไม่ต้องหรอก ถ้าแม่เธอไม่กลับมาล่ะก็ ก็แล้วกันไป แต่ถ้าตามกลับมาได้ ก็บอกแม่เธอด้วยแล้วกัน ว่าอย่ามาให้ฉันเห็นหน้า ไม่งั้นล่ะก็ฉันไม่สนว่าจะมีรวยหรือไม่รวย ฉันจะตบไม่เลือกหน้าเลย”
เซียวชูหรันก็พยักหน้าอย่างทำอะไรไม่ถูก หลังจากที่ขอโทษไปอีกครั้ง ก็รีบออกมาจากคลินิกเสริมความงามนั้น
พอออกมาเซียวชูหรันก็เริ่มครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้
ตามนิสัยของแม่ ถ้าแม่พูดอย่างนั้นกับเจ๊หวางจริง ก็แสดงว่าแม่มีเงินจริงๆ ไม่งั้นล่ะก็แม่จะไม่พูดแบบนั้นแน่
แต่ตนเองก็จำได้ ว่าเมื่อวานตอนสาย แม่ยังมาขอเงินกับพ่ออยู่เลย ว่าจะไปคลินิกเสริมความงาม จากนั้นก็ไปขอกับเย่เฉิน แต่เย่เฉินไม่ให้
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...