บทที่ 772
หานเหม่ยฉิงหยักหน้า แล้วพูดว่า “ร้อยกว่าล้านก็ไม่ได้แพงอะไรมาก แต่แม่ไม่ค่อยเข้าใจ จากสภาพการเงินของคุณอาเซียวของลูกแล้ว เขาซื้อคฤหาสน์แบบนี้ได้อย่างไรกัน? ”
พอลก็ยิ้มเบาๆ แล้วพูดว่า “เรื่องนี้คงต้องให้แม่ไปถามเองแล้วล่ะครับ”
หานเหม่ยฉิงก็ยิ้มๆ แล้วตอบว่า “ไม่แน่ว่าเขาอาจจะเป็นผ้าขี้ริ้วห่อทองก็ได้นะ”
พอลก็คิดๆ แล้วพูดว่า “เอ่อผมว่านะ ผมรู้สึกว่าคุณอาเซียวก็ไม่คนที่โอเคเหมือนกันนะครับ แต่ไม่น่าจะเป็นคนที่เก็บซ่อนความลับอะไร”
หานเหม่ยฉิงก็ถามอย่างสงสัยว่า “ลูกพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไร? ”
พอลตอบ “ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่รู้สึกแปลกๆ ”
หานเหม่ยฉิงยิ้มพูดว่า “เอาเถอะ ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว เพื่อนเก่าได้อยู่ในคฤหาสน์ที่ใหญ่โตแบบนี้ พวกเราควรจะดีใจถึงจะถูก พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องไปถามอะไรหรอก”
พอลก็พยักหน้า แล้วตั้งใจพูดว่า “แม่พูดถูกครับ”
ในตอนนี้ เซียวฉางควนก็ได้เปิดประตูรั้วของคฤหาสน์ออก ตอนที่เขาเห็นหานเหม่ยฉิงและพอลนั้น เขาก็รีบพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ไอ้หยา เหม่ยฉิง พอล มากันแล้วหรือ มา รีบเข้ามา เชิญเข้ามาเลย”
หานเหม่ยฉิงก็ยิ้มพูดว่า “โหฉางควน บ้านคุณสวยมากเลยนะ เมื่อครู่ฉันเข้ามาในโครงการหมู่บ้านนี้ ก็รู้สึกว่ามันโอ่อ่ามาก น่าจะเป็นโครงการคฤหาสน์ที่ดีที่สุดในจินหลิงแล้วใช่ไหม? ”
เซียวฉางควนก็พูดถ่อมตัวว่า “ดีที่สุดหรือเปล่า อันนี้ผมไม่รู้นะ จริงๆ แล้วผมก็เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้2วันเอง”
ในใจพอลก็รู้สึกแปลกใจ ตามปกติแล้ว ซินแสฮวงจุ้ยแพงๆ อย่างมากก็ไม่ถึงครั้งละ100ล้านหยวนหรอกมั้ง?
เย่เฉินไปดูฮวงจุ้ยให้คนอื่น คนอื่นก็ยกคฤหาสน์ดีๆ แบบนี้ให้เลย แถมยังตกแต่งให้ด้วย นี่ไม่น่าจะมุ่งเน้นมาแค่คฤหาสน์แน่ๆ จะต้องมีเหตุผลอื่น
ดูเหมือนว่าเย่เฉินคนนี้ จะไม่ใช่คนธรรมดาๆ เสียแล้ว!
พอคิดถึงจุดนี้ พอลก็ชื่นชมออกมาว่า “จริงๆ แล้วผมก็เชื่อเรื่องฮวงจุ้ยเหมือนกัน แต่ไม่เคยได้พบซินแสฮวงจุ้ยเก่งๆ ดีๆ เลยสักคน ในเมื่อคุณเย่มีความสามารถขนาดนี้ เช่นนั้นบริษัทใหม่ของผม จะต้องให้เย่เฉินไปช่วยฮวงจุ้ยเสียหน่อยแล้ว”
เซียวฉางควนก็ยิ้ม “งั้นนายก็ไปคุยกับเขาเอาเองแล้วกันนะ เย่เฉินเป็นคนที่ใช้ได้อยู่ ผมเชื่อว่าเขาจะต้องไม่ปฏิเสธนายแน่นอน!”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...