เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 772

บทที่ 772

หานเหม่ยฉิงหยักหน้า แล้วพูดว่า “ร้อยกว่าล้านก็ไม่ได้แพงอะไรมาก แต่แม่ไม่ค่อยเข้าใจ จากสภาพการเงินของคุณอาเซียวของลูกแล้ว เขาซื้อคฤหาสน์แบบนี้ได้อย่างไรกัน? ”

พอลก็ยิ้มเบาๆ แล้วพูดว่า “เรื่องนี้คงต้องให้แม่ไปถามเองแล้วล่ะครับ”

หานเหม่ยฉิงก็ยิ้มๆ แล้วตอบว่า “ไม่แน่ว่าเขาอาจจะเป็นผ้าขี้ริ้วห่อทองก็ได้นะ”

พอลก็คิดๆ แล้วพูดว่า “เอ่อผมว่านะ ผมรู้สึกว่าคุณอาเซียวก็ไม่คนที่โอเคเหมือนกันนะครับ แต่ไม่น่าจะเป็นคนที่เก็บซ่อนความลับอะไร”

หานเหม่ยฉิงก็ถามอย่างสงสัยว่า “ลูกพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไร? ”

พอลตอบ “ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่รู้สึกแปลกๆ ”

หานเหม่ยฉิงยิ้มพูดว่า “เอาเถอะ ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว เพื่อนเก่าได้อยู่ในคฤหาสน์ที่ใหญ่โตแบบนี้ พวกเราควรจะดีใจถึงจะถูก พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องไปถามอะไรหรอก”

พอลก็พยักหน้า แล้วตั้งใจพูดว่า “แม่พูดถูกครับ”

ในตอนนี้ เซียวฉางควนก็ได้เปิดประตูรั้วของคฤหาสน์ออก ตอนที่เขาเห็นหานเหม่ยฉิงและพอลนั้น เขาก็รีบพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ไอ้หยา เหม่ยฉิง พอล มากันแล้วหรือ มา รีบเข้ามา เชิญเข้ามาเลย”

หานเหม่ยฉิงก็ยิ้มพูดว่า “โหฉางควน บ้านคุณสวยมากเลยนะ เมื่อครู่ฉันเข้ามาในโครงการหมู่บ้านนี้ ก็รู้สึกว่ามันโอ่อ่ามาก น่าจะเป็นโครงการคฤหาสน์ที่ดีที่สุดในจินหลิงแล้วใช่ไหม? ”

เซียวฉางควนก็พูดถ่อมตัวว่า “ดีที่สุดหรือเปล่า อันนี้ผมไม่รู้นะ จริงๆ แล้วผมก็เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้2วันเอง”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน