บทที่ 775
ดังนั้นเย่เฉินก็เลยมองพอล แล้วถามอย่างสงสัยว่า “คุณพอลครับ คุณมาประเทศจีนบ่อยไหม? ”
พอลส่ายหัว แล้วยิ้มพูดว่า “ผมก็นานๆ จะมาสัมมนาสักครั้ง แต่ละครั้งก็ไม่เกินหนึ่งสัปดาห์”
เย่เฉินก็ถามด้วยใบหน้าที่ไม่เข้าใจว่า “แล้วทำไมคุณถึงรู้เรื่องใบชา พวกเครื่องเรือนที่ทำจากไม้แบบจีน มากมายเลยล่ะครับ? ”
พอลก็ยิ้มพูดว่า “หลักๆ ก็เพราะว่าแม่ผมชอบของพวกนี้ ผมได้ยินแม่พูดเรื่องพวกนี้ตั้งแต่เด็ก ก็เลยซึมซับมาด้วย”
พูดจบ พอลก็พูดอีกว่า “คุณอย่ามองผมเป็นลูกครึ่งนะครับ แล้วก็อย่ามองว่าเป็นคนขาว จริงๆ แล้ว ในกระดูกดำของผม เป็นคนผิวเหลืองอย่างแท้จริง ตอนเด็กผมได้รับอิทธิพลจากแม่สูงมาก ผมชอบวัฒนธรรมจีนและอาหารจีนมาก ชีวิตประจำวันของชาวจีน และเรื่องทุกอย่างของชาวจีน”
“อย่างนี้นี่เอง”
เย่เฉินพยักหน้า ต้มน้ำร้อนไป เพื่อนเตรียมต้มชา ที่ถูกหลอกซื้อมาจากวีแชท
หลังจากเอาใบชาลงไปชงแล้ว เย่เฉินก็รินให้พอลและตนเองคนละแก้ว แล้วยิ้มพูดกับพอลว่า “มาครับ ลองชิมชาของพ่อตาผมดู”
พอลก็ก้มหัวขอบคุณ จากนั้นก็ยกแก้วชา มาที่ริมฝีปาก แล้วจิบไปหนึ่งจิบ
จากนั้น สีหน้าของเขาก็แปลกๆ มาก
ชิมมาตั้งนาน เขาก็พูดอย่างอึกอักว่า “คุณอาเซียวชอบดื่มชาชนิดแปลกดีนะครับ ใบชาแบบนี้ บอกตรงๆ เลยว่า ผมชิมไม่ออกเลยว่ามีอะไรดี แล้วทำไมคุณอาเซียวถึงได้เก็บไว้เหมือนมันเป็นใบชาอย่างดีล่ะครับ? ”
เย่เฉินก็คิดในใจ ไอ้พอลคนนี้รู้จริง เก่งกว่าพ่อตาตนเองเยอะเลย
พอลก็พูดอย่างจริงใจว่า “พูดตามตรงนะครับคุณเย่ ผมนั้นได้ศึกษาเกี่ยวกับโจวอี้แปดเหลี่ยมแปดทิศอะไรพวกนี้มามากพอสมควร แต่ก็เคยได้มีโอกาสได้เจออาจารย์ดีๆ ที่จะมาช่วยชี้แนะ อีกยอ่าง เวลาว่างของผมก็มีน้อย ดังนั้นการศึกษาหาความรู้ของผมมันจะน้อยหน่อย”
พูดไป พอลก็พูดอีกว่า “เอ่อคุณเย่ครับ บริษัทใหม่ของผมกำลังจะเปิดตัวในจินหลิงเร็วๆ นี้ พอถึงตอนนั้น ผมอยากจะให้คุณเย่มาช่วยดูฮวงจุ้ยหน่อยได้ไหมครับ? ”
เย่เฉินก็เห็นว่า ไอ้พอลคนนี้ดูเป็นมิตรกับตนดี แถมคนคนนี้ยังมีอีคิวสูง มารยาทก็ดี เดิมทีอยากจะหักหน้าไป แต่เขาก็ยิ้มพูดว่า “บริษัทของคุณจะเปิดตัวตอนไหนครับ? ช่วงเวลาก่อนหน้า ผมสามารถไปช่วยให้ก่อนได้”
พอลก็พูดอย่างดีใจว่า “งั้นก็ขอบคุณมากเลยครับ บริษัทของเราจะเปิดตัววันมะรืนนี้ถ้าคุณมีเวลา งั้นวันพรุ่งนี้ได้ไหมครับ”
“ได้เลยครับ”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...