เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 775

บทที่ 775

ดังนั้นเย่เฉินก็เลยมองพอล แล้วถามอย่างสงสัยว่า “คุณพอลครับ คุณมาประเทศจีนบ่อยไหม? ”

พอลส่ายหัว แล้วยิ้มพูดว่า “ผมก็นานๆ จะมาสัมมนาสักครั้ง แต่ละครั้งก็ไม่เกินหนึ่งสัปดาห์”

เย่เฉินก็ถามด้วยใบหน้าที่ไม่เข้าใจว่า “แล้วทำไมคุณถึงรู้เรื่องใบชา พวกเครื่องเรือนที่ทำจากไม้แบบจีน มากมายเลยล่ะครับ? ”

พอลก็ยิ้มพูดว่า “หลักๆ ก็เพราะว่าแม่ผมชอบของพวกนี้ ผมได้ยินแม่พูดเรื่องพวกนี้ตั้งแต่เด็ก ก็เลยซึมซับมาด้วย”

พูดจบ พอลก็พูดอีกว่า “คุณอย่ามองผมเป็นลูกครึ่งนะครับ แล้วก็อย่ามองว่าเป็นคนขาว จริงๆ แล้ว ในกระดูกดำของผม เป็นคนผิวเหลืองอย่างแท้จริง ตอนเด็กผมได้รับอิทธิพลจากแม่สูงมาก ผมชอบวัฒนธรรมจีนและอาหารจีนมาก ชีวิตประจำวันของชาวจีน และเรื่องทุกอย่างของชาวจีน”

“อย่างนี้นี่เอง”

เย่เฉินพยักหน้า ต้มน้ำร้อนไป เพื่อนเตรียมต้มชา ที่ถูกหลอกซื้อมาจากวีแชท

หลังจากเอาใบชาลงไปชงแล้ว เย่เฉินก็รินให้พอลและตนเองคนละแก้ว แล้วยิ้มพูดกับพอลว่า “มาครับ ลองชิมชาของพ่อตาผมดู”

พอลก็ก้มหัวขอบคุณ จากนั้นก็ยกแก้วชา มาที่ริมฝีปาก แล้วจิบไปหนึ่งจิบ

จากนั้น สีหน้าของเขาก็แปลกๆ มาก

ชิมมาตั้งนาน เขาก็พูดอย่างอึกอักว่า “คุณอาเซียวชอบดื่มชาชนิดแปลกดีนะครับ ใบชาแบบนี้ บอกตรงๆ เลยว่า ผมชิมไม่ออกเลยว่ามีอะไรดี แล้วทำไมคุณอาเซียวถึงได้เก็บไว้เหมือนมันเป็นใบชาอย่างดีล่ะครับ? ”

เย่เฉินก็คิดในใจ ไอ้พอลคนนี้รู้จริง เก่งกว่าพ่อตาตนเองเยอะเลย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน