บทที่ 777
พอหานเหม่ยฉิงถูกเซียวฉางควนสวมกอดเข้าให้ ทั้งตัวก็แข็งทื่อไปหมด
พูดจากใจลึกๆแล้ว เธอมีหรือที่จะไม่อยากให้เซียวฉางควนที่แยกกันไป20กว่าปี เข้ามาสวมกอดตนเอง?
เพราะถึงอย่างไร นี่มันก็เป็นคนที่เธอรักคนเดียวในชีวิตนี้
ในตอนนี้ คนรักแรกเมื่อ20กว่าปีก่อน กำลังกอดตนเองอย่างแน่น สองมือของเข้าผสานโอบกอดบั้นเอวอย่างแน่นขนัด ความรู้สึกนี้ มันเหมือนกับตนเองได้กลับไปตอนสมัยสาวๆ เมื่อ20กว่าปีก่อนเลย
ในใจลึกๆ ของหานเหม่ยฉิง ก็มีอารมณ์พลุ่งพล่าน เธอก็อดไม่ได้ แล้วก็เอามือของตนเองทับลงไปบนมือของฝั่งตรงข้าม
แต่ตอนที่เอามือวางทับมือของเซียวฉางควนลงไปนั้น เธอก็นึกขึ้นได้ว่า ตนเองทำแบบนี้มันไม่ถูก
ดังนั้นเธอก็เลยดิ้นออกจากอ้อมกอดของเซียวฉางควน แล้วก็รีบจัดเส้นผมของตนเองที่ยุ่งเหยิง แล้วก็พูดอย่างไม่เป็นธรรมชาติว่า “ฉางควน พวกเราจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ คุณก็ได้แต่งงานแล้ว ฉันจะทำผิดต่อหม่าหลันไม่ได้”
เซียวฉางควนก็ร้อนรนขึ้นมา แล้วพูดว่า “ตอนนั้นหม่าหลันก็ทำผิดต่อคุณก่อนนะ ตอนนั้นพวกเราอยู่กันมีความสุขมาก หม่าหลันก็รู้ว่าผมเป็นคนรักของคุณ แต่ก็ยังมอมเหล้าปล้ำผม ถ้าหม่าหลันไม่หน้าด้านอย่างนั้น พวกเราก็ได้อยู่ด้วยกันนานแล้ว!”
หานเหม่ยฉิงก็ถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดว่า “ต่อให้เรื่องที่ผ่านมา หม่าหลันจะทำไม่ถูก แต่คนที่ยอมทิ้งทุกอย่างไป ก็คือฉันเอง ฉันเลือกที่จะปล่อยมือไปเอง แล้วทิ้งคุณให้อยู่กับเธอ ฉันจะไม่ทำเรื่องที่ผิดต่อเธอ เหมือนที่ตอนนี้เธอทำผิดกับฉัน นี่มันเป็นหลักการของฉัน ไม่อย่างนั้นฉันก็เป็นแบบหม่าหลันเลยน่ะสิ? ”
หานเหม่ยฉิงก็ตั้งใจพูดว่า “ฉางควน คุณอย่าเข้าใจฉันผิดนะ ฉันไม่ได้หมายความว่า หลังจากคุณหย่าร้างกับหม่าหลันแล้ว พวกเราจะสามารถอยู่ด้วยกันได้”
เซียวฉางควนก็ถามอย่างกังวลว่า “เหม่ยฉิง แล้วคุณหมายความว่าอย่างไรล่ะ? ผมไม่เข้าใจ หรือว่าคุณจะไม่ยอมอยู่กับผมอย่างนั้นหรือ? ”
หานเหม่ยฉิงพูดอย่างจริงใจว่า “ฉางควน ถึงอย่างไรเราก็ไม่ได้เจอกันมาหลายปี จะให้ตัดสินใจอยู่ด้วยอย่างรวดเร็วเลยได้อย่างไรกัน มันดูเป็นเรื่องเล่นเกินไป”
พูดไป เธอก็ตั้งใจพูดอีกว่า “ตอนนั้นพวกเราจีบกัน ก็อยู่ที่มหาลัย ตอนนั้นพวกเรายังเป็นนักศึกษา ทุกวันจะต้องเรียนในมหาลัย ยังจะต้องคบค้าสมาคมกับเพื่อนๆ พวกเราไม่เคยใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเลย ชีวิตประจำวันกับการจีบกัน มันไม่เหมือนกันนะ โดยเฉพาะอายุเราตอนนี้ ไม่เพียงจะต้องคำนึงถึงชีวิตของตนเอง ไม่เพียงจะต้องคำนึงถึงความรู้สึกของตนเอง ยังจะต้องคำนึงถึงลูกๆ ของเรา และความคิดของลูกๆ ที่มีต่อเราด้วย”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...