ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 779
บทที่ 779
พอพูดถึงจุดนี้ อารมณ์ของเซียวฉางควนก็ครึกครื้นขึ้นมา
เขาจ้องมองตาของหานเหม่ยฉิง แล้วพูดอย่างลึกซึ้งว่า “เหม่ยฉิง ผมไม่ได้ล้อคุณเล่นจริงๆ นะ ผมพูดออกมาแต่ละคำ ล้วนออกมาจากใจทั้งหมด หลังจากที่คุณจากไป20กว่าปีมานี้ ผมไม่เคยมีความสุขเลย พวกเราก็อายุปูนนี้แล้ว ทำไมไม่วางทิฐิลง แล้วมาตามหาความรักของเราอย่างแจ่มแจ้งล่ะ? ”
หานเหม่ยฉิงก็ถอนหายใจเบาๆ “ฉางควน ที่คุณพูดมาทั้งหมด ฉันก็เคยคิดเหมือนกัน และอีกอย่าง จริงๆ แล้วในใจฉันก็เคยวาดฝัน แต่สถานการณ์ตอนนี้ มันไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ชีวิตนี้ฉันเกลียดที่สุดก็คือ มือที่สาม ดังนั้นฉันไม่อยากให้ตนเองเปลี่ยนเป็น มือที่สาม ดังนั้นเรื่องนี้ พวกเราไม่ต้องรีบ คุณให้เวลาฉันหน่อย ฉันก็จะให้เวลาคุณด้วย”
เซียวฉางควนก็รีบถามไปอย่างรีบร้อน “ถ้าผมหย่ากับหม่าหลันแล้ว คุณก็จะยอมอยู่กับผมใช่ไหม? ”
ดวงตาที่สวยงามกลมโต และมีริ้วรอยบางๆ ของหานเหม่ยฉิง จ้องเซียวฉางควนนิ่งๆ แล้วตั้งใจพูดว่า “ฉางควน ฉันยอมรับว่าเหตุผลหลักที่ฉันกลับประเทศมา ก็เพื่ออยากพบคุณ และหวังว่าจะได้ใช้ชีวิตตามฝันเราในอดีต”
พอพูถึงจุดนี้ เธอก็เปลี่ยนคำพูดว่า “แต่ว่าพวกเราไม่ใช่เด็กอายุ18-20แล้วนะ ตอนนี้พวกเราจะทำอะไรต้องคิดให้ลึกๆ ส่วนเรื่องที่ว่าจะยอมอยู่กับคุณหรือไม่นั้น ตอนนี้ฉันยังไม่มีทางตอบคุณได้ รอให้คุณเป็นโสดก่อน แล้วพวกเราก็ลองคบกันสักพัก จากนั้นฉันค่อยตั้งใจตอบปัญหานี้กับคุณ”
เซียวฉางควนก็พูดอย่างไม่ลังเลว่า “ผมตกลง ผมยอมรับได้หมด ผมยอมทุกอย่าง”
หานเหม่ยฉิงตั้งใจพูดว่า “ฉางควน ฉันก็หวังว่าคุณจะต้องใจคิดเรื่องหม่าหลันด้วย แต่คุณสองคนแต่งงานกัน ไปลองคิดดูว่าระหว่างพวกคุณมีความรักกันหรือไม่ ถ้าพวกคุณยังมีความรักต่อกัน ฉันก็จะอวยพรพวกคุณเหมือนที่ผ่านมา ถ้าพวกคุณไม่มีความรักต่อกัน เช่นนั้นคุณก็ต้องรีบพูดกับเธอ นิสัยของคุณฉันก็พอรู้ ถ้าไม่รีบตัดขาดเสียแต่ต้นๆ ก็จะวุ่นวายภายหลัง”
หานเหม่ยฉิงในตอนนี้ ก็ได้เป็นผู้ชนะทุกอย่างในชีวิตแล้ว แต่ชีวิตนี้มีเพียงสิ่งเดียวที่เธอยังไม่ชนะ นั่นก็คือ ความรัก
ดังนั้น เธอยังคงหลงรักในตัวเซียวฉางควน
ในใจของทุกคน ล้วนมีความที่หลงใหลกันทั้งนั้น ถ้าหากคนที่ตนเองหลงใหลได้อยู่กับตนเองล่ะก็ ชีวิตก็จะมีความสุขอย่างมาก ชีวิตก็จะสมบูรณ์แบบ แต่ถ้าคนที่หลงใหลคนึงหา ไม่ได้อยู่กับตนเองล่ะก็ คงจะต้องเสียใจไปทั้งชีวิต
ในใจหานเหม่ยฉิงก็สับสนไม่เบา เขาอยากพูดความรู้สึกที่ถูกเขากอดไว้ในอ้อมอก แต่ชีวิตนี้เธออยู่กับความเหมาะสมมาตลอด เธอไม่มีทางรับได้กับการที่มาสนิทแนบชิดแบบนี้ กับผู้ชายที่แต่งงานแล้ว
ดังนั้นเธอก็เลยพูดอย่างสับสนว่า “ไอ้หยา คุณปล่อยฉันก่อน เราทำแบบนี้ไม่ถูก แล้วฉันก็ยังจะต้องทำกับข้าวด้วย......”
เยวฉางควนก็พูดว่า “ในใจผมมีคุณ ในใจคุณก็มีผม มันจะมีอะไรไม่ดีอีกล่ะ！”
พูดจบ เซียวฉางควนก็รวบรวมความกล้า แล้วก็ก้มหน้าไปจูบหานเหม่ยฉิง
หานเหม่ยฉิงก็รีบหลบหน้า แล้วพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ฉันพูดมาตั้งนานคุณไม่เข้าใจหรือไง? ”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...