ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 782

บทที่ 782

เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า : “ลองแบกหน้าไปขอความช่วยเหลือดู ถ้าหากคนเขาตอบตกลงที่จะช่วย ความสามารถของพวกเขาแข็งแกร่งกว่าพวกเราอีก เส้นสายของพวกเขาก็กว้างขวางกว่าเรา บางทีพวกเขาอาจจะสามารถช่วยพวกเราไปสอบถามข้อมูลว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่”

เซียวชูหรันถอนหายใจอย่างโล่งอก พูดอย่างซาบซึ้งใจว่า : “เย่เฉิน ขอบคุณคุณมากจริงๆนะคะ！””

เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า : “ยัยทึ่ม ผมเป็นสามีของคุณนะ คุณจะมาเกรงใจผมอะไรกันละ？”

พูดแล้ว ก็รีบตบที่ไหล่ของเธอเบาๆ พูดว่า ： “ไปกันเถอะ เราลงไปทานข้าวกันก่อนนะ ทานข้าวเสร็จแล้วผมจะออกไปหาเพื่อน ลองดูว่าคนเขาจะยอมช่วยเหลือหรือเปล่า ถ้าพวกเขาไม่ยินยอมล่ะก็ งั้นผมก็จะวิงวอนขอร้องให้พวกเขาช่วย แต่ว่าผมรับประกันกับคุณได้เลย แม่จะต้องกลับมาอย่างปลอดภัยแน่นอน！”

เซียวชูหรันพยักหน้าอย่างแรง รู้สึกสบายใจไม่น้อยเลย

ก่อนหน้านี้ เธอรู้สึกว่าเรื่องที่แม่หายสาบสูญไปนี้ ทั้งครอบครัวมีเพียงเธอคนเดียวที่ใส่ใจอยู่ ตอนนี้เมื่อเห็นเย่เฉินยืนหยัดที่จะลุกยืนขึ้นสู้พร้อมกับตัวเอง แถมยินยอมที่จะช่วยเหลือ ในใจก็รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะมากแล้ว

ในเวลานี้เย่เฉินรู้สึกรักเซียวชูหรันอย่างสุดซึ้ง มองออกว่า การสูญหายไปของหม่าหลันทำให้เธอว้าวุ่นใจมาโดยตลอด ถ้าหากยังไม่ทำให้หม่าหลันรีบกลับบ้านมาอีก หม่าหลันอยู่ในสถานกักขังก็ยังไม่ได้เกิดเรื่องใหญ่อะไร เกรงว่าภรรยาของตัวเองคงจะรับไม่ไหวแล้ว

ดังนั้นเขาก็ได้ตัดสินใจแล้ว พรุ่งนี้จะไปดำเนินการ ตัวเองคิดแผนการนั้นไว้เรียบร้อยแล้ว วันมะรืนนี้ก็น่าจะทำให้หม่าหลันกลับมาได้แล้ว

เมื่อปลอบใจเซียวชูหรันแล้ว เย่เฉินก็พาเธอลงมาที่ชั้นล่าง

ห้องอาหารที่ชั้นล่าง เซียวฉางควนได้จัดการโต๊ะอาหารกับหานเหม่ยฉิงไว้เรียบร้อยแล้ว

และพอลที่อยู่อีกฝั่งนึงก็เปิดเหล้าหมาวถายเก่าแก่ที่ล้ำค่าในนั้นหนึ่งขวด เมื่อเห็นเย่เฉินและเซียวชูหรันเดินลงมา ก็ยิ้มพร้อมถามเย่เฉินว่า : “คุณเย่ ดื่มสักสองแก้วไหมครับ？”

เย่เฉินยิ้มเบาๆ พูดว่า : “ได้สิ งั้นก็ดื่มเป็นเพื่อนพวกคุณสักสองแก้ว”