ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 784
บทที่ 784
ในตอนนี้หานเหม่ยฉิงก็คีบปลาเปรี้ยวหวานซีหูให้เธอแล้ว ยิ้มพร้อมพูดว่า : “ชูหรันคุณลองชิมปลาจานนี้ดูนะ ก็เป็นอาหารที่น้าถนัดเหมือนกัน แต่ว่าไม่ได้ทำนานแล้ว ไม่รู้ว่าจะถูกปากคุณหรือเปล่า”
มองดูหานเหม่ยฉิงที่มีความกระตือรือร้นคีบเนื้อปลามาวางในถ้วยของตัวเอง เพื่อไม่เป็นการทำให้คนอื่นอับอาย เซียวชูหรันทำได้เพียงพยักหน้าพร้อมพูดว่า : “ขอบคุณค่ะคุณน้าหาน แต่ว่าคุณไม่ต้องคีบอาหารให้หนูก็ได้ค่ะ คุณทานก่อนเถอะค่ะ”
หานเหม่ยฉิงพยักหน้า ยิ้มพร้อมพูดว่า ： “คุณต้องกินอาหารเยอะๆหน่อยนะ ถ้าหากคีบไม่ถึง ก็ให้เย่เฉินคีบให้นะ ”
เซียวชูหรันตอบตกลงไปคำนึง แล้วก็ลองชิมดู และเป็นปลาที่หานเหม่ยฉิงคีบให้กับตัวเอง เมื่อกินเข้าไป ทำให้เธอรู้สึกประหลาดไม่หยุดหย่อนเลยทันที
อาหารที่หานเหม่ยฉิงทำ อร่อยมากเลยจริงๆ เนื้อปลานุ่มเด้ง รสชาติอร่อยและสดใหม่ ไร้ที่ติเลยทีเดียว
เซียวฉางควนก็กินจนตะลึงแล้ว
ทั้งชีวิตนี้ของเขา ไม่เคยกินอาหารบ้านๆที่อร่อยขนาดนี้มาก่อน อย่างที่รู้อาหารที่เอร็ดอร่อยที่ทานที่บ้าน กับอาหารที่เอร็ดอร่อยที่ทานในร้านอาหาร ความรู้สึกแบบนั้นมันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ปลุกเสกให้รู้สึกอบอุ่นเหมือนอยู่บ้าน ความรู้สึกเช่นนี้จะทำให้ผู้ชายเพลิดเพลินจนลืมกลับบ้าน
นี้ก็เป็นสาเหตุว่าทำไมผู้หญิงมักพูดว่า อยากจะมัดใจผู้ชายสักคนให้ได้นั้น ก่อนอื่นจะต้องมัดใจท้องของผู้ชายให้ได้ก่อน
เซียวฉางควนรู้สึกว่า กระเพาะและต่อมรับรสของตัวเอง ในเวลานี้ถูกฝีมือการทำอาหารของหานเหม่ยฉิงพิชิตได้แล้ว
เขามองไปยังพอลด้วยความอิจฉา เอ่ยปากพูดว่า : “พอล แม่ของนายทำกับข้าวอร่อยมากขนาดนี้ นายโชคดีมากเลยนะ”
พอลยิ้มเล็กน้อยพร้อมพูดอย่างจริงจังว่า : “คุณอาเซียว ปัญหานี้ ต้องดูว่าคุณมีความคิดเห็นว่าอย่างไร"
เมื่อเซียวชูหรันพูดถึงหม่าหลัน ท่าทางของเซียวฉางควนและหานเหม่ยฉิงก็ไม่ค่อยเป็นธรรมชาติสักเท่าไหร่
ในใจของทั้งสองคนรู้ดี ในเวลานี้ที่เซียวชูหรันพูดถึงหม่าหลัน ตั้งใจพูดเพื่อให้ทั้งสองคนได้ยิน เตือนไม่ให้พวกเขาทั้งสองลืม ว่าในบ้านหลังนี้ ยังมีแม่ของเธอด้วย แม้ว่าตอนนี้แม่ของเธอจะไม่อยู่บ้าน แต่ว่าเธอก็เป็นนายหญิงของบ้านหลังนี้！
ท่าทางที่สง่างามของหานเหม่ยฉิงก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเก้ๆกังๆไปสามสี่นาที เธอยิ้มอย่างไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ พูดว่า ： “ฉันไม่ได้เจอกับแม่ของหนูมาหลายปีแล้ว ฉันก็คิดถึงเธอเหมือนกัน”
พูดจบ เธอก็มองไปยังเซียวฉางควน เอ่ยถาม: “จริงสิฉางควน หม่าหลันไปไหนเหรอ？ทำไมถึงไม่อยู่บ้านละ？”
เซียวฉางควนรีบเอ่ยพูดว่า : “เธอน่ะเหรอ สองวันนี้กลับไปบ้านแม่น่ะ อีกไม่กี่วันคาดว่าก็น่าจะกลับมาแล้วนะ”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...