ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 785
บทที่ 785
เนื่องจากฝีมือในการทำอาหารของหานเหม่ยฉิงดีมากเลยจริงๆ ทุกคนที่ทานมื้อนี้ล้วนแต่ทานจนจุกหมดเลย
แม้ว่าในใจของเซียวชูหรันจะค่อนข้างไม่พอใจหานเหม่ยฉิง แถมมีการต่อต้านเล็กน้อย แต่สำหรับการทำอาหารของเธอ กลับว่าไม่มีความสามารถที่จะไปต่อต้านแต่อย่างใดเลย
เธอที่ปกติให้ความสำคัญกับการควบคุมอาหารเป็นอย่างมาก ในค่ำคืนนี้กินอาหารไปมากกว่าสามเท่าของมื้อปกติแล้ว
เย่เฉินและพ่อตาอย่างเซียวฉางควนยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย พวกเขาทั้งสองทานอย่างกับพายุพัดพาก้อนเมฆที่หลงเหลือไปจนหมดยังไงอย่างนั้น แทบจะกินอาหารทั้งหมดจนหมดเกลี้ยงแล้ว แม้แต่ซุปผักก็เหลือไม่เท่าไหร่
หลังจากกินข้าวเสร็จแล้ว เซียวฉางควนก็แอบเอามือวางที่ใต้โต๊ะ ปลดเข็มขัดของตัวเอง ให้ท้องที่ป่องออกมาของตัวเองได้ผ่อนคลายลงเป็นการชั่วคราวหน่อย
ในขณะเดียวกันเขาก็อดสงสัยในใจไม่ได้ว่า : “หานเหม่ยฉิงสมบูรณ์แบบไปซะทุกด้านจริงๆ ถ้าหากตัวเองหย่าร้างกับหม่าหลันได้จริงๆ แล้วมาอยู่กับเธอ งั้นก็เหมือนได้ออกมาจากนรกขุมสิบแปด ขึ้นไปอยู่บนสวรรค์เลย”
แม้แต่เย่เฉินเองก็อดไม่ได้ที่จะจินตนาการ ถ้าหากพ่อตาได้อยู่กับหานเหม่ยฉิงขึ้นมาจริงๆงั้นวันเวลาต่อจากนี้ของตัวเองก็คงสะดวกสบายขึ้นเยอะเลย
แม่ยายอย่างหานเหม่ยฉิงนี้ ยากที่จะหาเจอจริงๆ อีกอย่างเธอก็ทำกับข้าวอร่อยมากเช่นนี้ ถ้าหากเธอกลายมาเป็น “แม่ยายคนที่สอง”ของตัวเอง งั้นต่อไปตัวเองก็ไม่ต้องเข้าครัวแล้ว
เพียงแค่เสียดาย เขาไม่สามารถทำให้หม่าหลันหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยได้
เดี๋ยวพอทานข้าวเสร็จ เขาก็จะต้องไปคุยกับเฉินจื๋อข่าย ดูว่าจะปล่อยหม่าหลันออกมาจากสถานกักขังอย่างไร
……
หลังจากทานข้าวเสร็จ หานเหม่ยฉิงก็เป็นคนเริ่มเก็บกวาดห้องทานอาหารและห้องครัวแล้ว
หานเหม่ยฉิงพูดพร้อมยิ้มว่า : “เขาขับไม่ได้แต่ฉันขับได้นะ ฉันไม่ได้ดื่มเหล้าสักหน่อย”
“โอ้จริงด้วย！” เซียวฉางควนยิ้มพร้อมพูดว่า : “ผมลืมไปเลย งั้นก็โอเค ผมไปส่งพวกคุณขึ้นรถแล้วกัน”
พูดแล้ว ก็ไม่ได้รอดูท่าทีของหานเหม่ยฉิง เปิดประตูไปเลย ตัวเองเดินออกไปก่อน แล้วค่อยทำท่าทางผายมือเชิญออกไป
เมื่อหานเหม่ยฉิงเห็นเช่นนี้ ก็พูดว่า : “งั้นก็ลำบากคุณแล้วนะซางควน”
เย่เฉินและเซียวชูหรันส่งพวกเขาถึงนอกประตูใหญ่ หลังจากที่บอกลากับพวกเขาตามมารยาทแล้ว เซียวฉางควนก็พาพวกเขาออกไปแล้ว
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...