ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 786
บทที่ 786
เมื่อเซียวชูหรันเห็นพวกเขาเดินออกไปไกล ปิดประตู พูดกับเย่เฉินว่า : “ระหว่างคุณน้าหานกับพ่อของฉัน ความรู้สึกแบบนี้ก็ช่างชัดเจนเหลือเกิน คุณว่าพ่อของฉันคงไม่ไปมีชู้หรอกใช่ไหม……”
เย่เฉินพูดอย่างจริงจังว่า : “ผมว่าคุณน้าหานไม่ใช่คนแบบนั้นอย่างแน่นอน คนแบบเธอค่อนข้างมีหลักการมาก แม้ว่าในใจจะชอบพ่อของเรามาก จะต้องรอให้พ่อของเราเลิกรากับแม่ก่อนแน่นอน ถึงจะพัฒนาความสัมพันธ์กับพ่อของเรา”
เซียวชูหรันพูดตำหนิด้วยความโมโหนิดหน่อยว่า : “พูดมั่วซั่วอะไรเนี่ย？พ่อจะเลิกรากับแม่ได้ยังไงล่ะ？”
เย่เฉินรู้ เซียวชูหรันจะต้องรับเรื่องนี้ไม่ได้อย่างแน่นอน ก็เลยไม่ได้พูดลงลึกกับเธอ มองดูเวลา แล้วพูดว่า : “ที่รัก คุณพักผ่อนอยู่ที่บ้านให้สบายๆเถอะ ไม่ต้องออกไปตามหาแม่แล้ว ผมจะไปขอร้องเพื่อน ดูว่าพวกเขาพอจะมีช่องทางอื่นๆ ที่จะช่วยสอบถามให้หน่อยได้ไหม”
เซียวชูหรันพยักหน้า พูดว่า : “ให้ฉันออกไปเป็นเพื่อนคุณไหมคะ？”
เย่เฉินรีบพูดว่า : “ไม่ต้องๆ ผมเรียกรถไปเองก็ได้แล้ว สองวันมานี้คุณก็กังวลใจไม่น้อยเลย กลับไปพักผ่อนที่ห้องให้ดีๆเถอะนะ”
เซียวชูหรันถอนหายใจ พูดว่า: “งั้นก็ได้ค่ะ งั้นฉันไม่ไปกับคุณแล้วนะ ถ้ามีปัญหาอะไรรีบโทรมาหาฉันเลยนะคะ ถ้ามีเบาะแส ต้องรีบบอกฉันทันทีเลยนะ”
เย่เฉินตกปากรับคำ เปิดประตูพร้อมพูดว่า : “ได้ งั้นผมไปก่อนนะ”
บอกลากับภรรยา เย่เฉินออกจากTomson Riviera ตอนที่มาถึงประตูนอกเขตคฤหาสน์ พ่อตาเพิ่งจะส่งหานเหม่ยฉิงสองแม่ลูกเสร็จ
เมื่อเห็นเย่เฉินกำลังจะออกไป เซียวฉางควนรีบเอ่ยถามว่า ： “เย่เฉิน ดึกขนาดนี้แล้ว คุณยังจะออกไปข้างนอกอีกเหรอ？”
เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า : “ผมจะไปขอร้องเพื่อนๆหน่อย ดูว่าพอจะหาเบาะแสเกี่ยวกับแม่บ้างไหม”
เซียวชูหรันแสดงท่าทางที่แย่อย่างมาก เขาพูดอย่างจริงจังว่า : “ลูกเขยคนดี ชูหรันเธอก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว ผู้ใหญ่จะต้องมีความอดทนอย่างแน่นอน คุณก็ฝึกฝนเธอ ให้เธอรออีกสักสองวันเถอะ ถือว่าพ่อขอร้องคุณแล้วกัน…… ”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย พูดว่า : “ตอนนี้คุณไม่ต้องร้อนใจขนาดนี้ ถึงแม้ว่าผมจะไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อน ก็ไม่ได้หมายความว่าจะพาตัวเธอกลับมาได้ทันทีนะ”
เซียวฉางควนโพล่งพูดออกไปว่า : “ฉันจะไม่ร้อนใจได้อย่างไรละ ไม่ว่าจะเป็นท่านหงห้าหรือว่าคุณซ่ง พวกเขาล้วนเป็นคนที่มีความสามารถมากในจินหลิง ให้พวกเขาช่วยหาคนหนึ่งคนไม่ใช่ว่าเป็นเรื่องที่ง่ายดายเหรอ？ไม่แน่คืนนี้แม่ของคุณก็กลับมาแล้ว！”
เมื่อเย่เฉินเห็นท่าทางที่แทบจะร้องไห้ของเซียวฉางควน พูดอย่างจำใจว่า : “พ่อ เรื่องแบบนี้ ไม่ใช่ว่าเราสองคนคิดแบบไหนแล้วจะเป็นแบบนั้นนะ แทนที่จะหวังว่าให้แม่กลับมาช้าสักสามสี่วัน ถึงขั้นไม่กลับมา สู้หวังให้เธอกลับมาเร็วหน่อยจะดีกว่า”
พูดแล้ว เย่เฉินก็พูดเพิ่มเติมอีกว่า : “รอหลังจากแม่กลับมาแล้ว คุณก็สามารถพูดกับเธอได้อย่างชัดเจน แล้วหย่าร้างกับเธออย่างเป็นทางการ ถ้าทำแบบนี้ คุณก็ไม่ต้องเป็นกังวลอะไร ออกไปตามหาความสุขของตัวคุณเอง！ ”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...