เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 787

บทที่ 787

คำพูดที่เล่านี้ของเย่เฉิน ทำให้พ่อตาตื่นตัวขึ้นมาทันที

ในเวลานี้เขาถึงจะตระหนักถึง การหลบหนีไม่ใช่วิธีการแก้ปัญหา มีเพียงแค่เผชิญหน้ากับปัญหา ถึงจะแก้ไขปัญหาได้สิ้นซาก นี้ถึงเป็นวิธีที่แก้ไขได้ดีที่สุด

ถ้าหากตัวเองคิดอยากจะอยู่อิงแอบแนบกายกับหานเหม่ยฉิง งั้นก็ต้องหย่าร้างกับหม่าหลัน

มีเพียงหย่าร้างเท่านั้น ตัวเองถึงจะเปิดเผยความบริสุทธิ์อย่างตรงไปตรงมาได้ และแต่งงานหานเหม่ยฉิง

คิดมาถึงตรงนี้ อารมณ์ของเขาก็ดีขึ้นเยอะเลย พูดกับเย่เฉินว่า : “ได้ ฉันเข้าใจแล้ว คุณไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนเถอะ ฉันจะไปสอบถามกับคนอื่นเรื่องหย่าร้าง รอแม่คุณกลับมา ฉันค่อยพูดถึงเรื่องหย่าร้างกับเธอ”

หลังจากที่บอกลากับพ่อตา เย่เฉินก็เรียกรถไปที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง

เฉินจื๋อข่ายได้รอเขาอยู่ที่นี่แล้ว

ผู้จัดการของโรงแรม เชิญเย่เฉินไปที่ห้องทำงานของเฉินจื๋อข่ายด้วยความเคารพ

เมื่อประตูห้องทำงานปิดลง เฉินจื๋อข่ายรีบพูดด้วยความเคารพว่า : “คุณชาย ขอโทษจริงๆนะครับ ยังต้องให้คุณลดตัวมาหาผมถึงที่นี่ ควรจะเป็นผมที่ไปหาคุณถึงจะถูก”

เย่เฉินโบกไม้โบกมือ พูดว่า : “ฉันมาหานายจะได้พูดกันง่ายๆหน่อย นายไปหาฉันก็ไม่ค่อยสะดวกที่จะอธิบายเท่าไหร่”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน