บทที่ 788
……
หลังจากที่เย่เฉินพูดลำดับขั้นตอนทั้งหมดในวันพรุ่งนี้กับเฉินจื๋อข่ายเสร็จเรียบร้อยแล้ว นี้ถึงจะเรียกรถกลับบ้านอย่างเงียบสงบ
แต่ในตอนนี้เวลานี้ ที่สถานกักขังจินหลิง ฝันร้ายของหม่าหลันก็ยังคงมีต่อไป
เพราะว่าตั้งแต่ที่เข้าสถานกักขังมาก็ถูกทรมานและเฆี่ยนตีต่างๆนาๆ อีกทั้งยังถูกนายหญิงใหญ่เซียวต้อนรับด้วยการราดน้ำเย็น บวกกับไม่ได้กินอะไรเลยมาสองวันหนึ่งคืน ทั้งตัวของหม่าหลันพังสลายแล้ว เธอไม่เพียงแต่เป็นหวัดอย่างรุนแรง แถมยังมีไข้ขึ้นสูงด้วย
ไข้ขึ้นสูงทำให้หม่าหลันร้อนไปทั้งตัว เป็นไข้ขึ้นสูงจนแทบจะเป็นลมหมดสติไปเลย แต่เธอในตอนนี้ ยังไม่ได้รับอนุญาตให้นอนบนเตียงได้ จึงทำได้เพียงนอนขดตัวหนาวสั่นอยู่ในมุมห้องขังของสถานกักขังเพียงคนเดียว
สาเหตุที่เธอไข้ขึ้นเป็นเพราะว่า สัมผัสถึงความหนาวถึงขีดสุด หนาวจนทำให้จับสั่นไปทั้งตัวอย่างไม่หยุดหย่อน
เธอรู้สึกว่าตัวเองทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ดังนั้นจึงพูดกระซิบกระซาบร้องขอว่า : “ขอร้องพวกคุณ ขอร้องพวกคุณช่วยสงสารฉันหน่อย ขอผ้าห่มหน่อยฉันหนาว ฉันหนาวมากจริงๆ……”
นายหญิงใหญ่เซียวพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า : “แกจะมาเรียกร้องอะไรของแก?คนแบบแกยังอยากจะห่มผ้าอีก ฉันจะบอกแกให้นะ คืนนี้แกก็ยังต้องนอนที่ห้องน้ำ!”
เซียวเวยเวยที่อยู่ข้างๆพูดคล้อยตามว่า : “คุณย่า ฉันว่าเหมือนว่าต้องใช้น้ำเย็นล้างตัวเธอถึงจะได้นะ!หรือว่าเดี๋ยวเราจะไปที่ห้องน้ำช่วยเธอหน่อย?”
เมื่อหม่าหลันได้ยินประโยคนี้ ร้องจนน้ำหูน้ำตาไหล พูดร้องขออย่างน่าสังเวชว่า “แม่ ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ ถ้าหากคืนนี้คุณยังให้ฉันนอนในห้องน้ำอีก อาบน้ำเย็นให้ฉัน งั้นคืนนี้ฉันคงต้องตายที่นี่อย่างแน่นอน ฉันขอร้องแหละคุณได้โปรดเมตตาเถอะ!”
“ถ้าหากฉันชั่วร้ายอย่างที่เธอพูด ทำไมเธอถึงได้แข็งแรงอย่างนี้ ขนาดที่ว่ายังสามารถลงไม้ลงมือกับฉันได้?นี่ก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า ฉันไม่ได้ชั่วร้ายอย่างที่เธอพูดเลย และเป็นเธอต่างหากที่ชั่วร้ายอย่างแท้จริง!”
เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ หม่าหลันก็พูดไปพลางร้องไห้ไปพลางอย่างเจ็บปวด คนทั้งคนก็เหมือนกับโต้วเอ๋อร์ที่ต้องทนทุกข์กับความอยุติธรรมยังไงอย่างนั้น
เมื่อนายหญิงใหญ่เซียวเห็นหม่าหลันกล้าร้องเรียนตัวเอง โมโหและเดินไปยังข้างหน้าของเธอ ตบเข้าไปที่หน้าของเธอฉาดหนึ่ง
ตามมาด้วย นายหญิงใหญ่จับหัวเธอโขกกับกำแพง พูดด่าทอว่า : “แกมันคนไร้ยางอาย ยังมีหน้ามายุให้รำ ตำให้รั่วที่นี่อีก แกดูว่าฉันจะฆ่าแกยังไง!”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...