ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 789

บทที่ 789

ได้ยินหม่าหลันพูดร้องเรียนทั้งน้ำตา ในตอนนี้จางกุ้ยเฟินก็ตระหนักได้ ที่เธอพูดเหมือนว่าจะมีเหตุผลจริงๆนะ

แม้ว่านายหญิงใหญ่ร้องเรียกต่างๆนานาว่าหม่าหลันคนนี้อยุติธรรม ถึงขั้นด่าเธอทุบตีเธอ ไม่ให้เธอเขามาอยู่ที่คฤหาสน์Tomson Riviera

แต่เมื่อดูนายหญิงใหญ่แล้ว กลับไม่เหมือนคนที่ถูกทรมานมาเป็นเวลานาน สุขภาพของเธอแข็งแรงมาก กระปรี้กระเปร่า ทุบตีคนอื่นก็ยิ่งไม่ออมมือให้เลยสักนิด

ดังนั้นเมื่อมองแบบนี้แล้ว ถ้าหากหม่าหลันอยุติธรรมกับเธอ มี 10 คะแนน งั้นความเกลียดชังและความแค้นที่เธอมีต่อหม่าหลัน ก็มี 100 คะแนน

เมื่อเห็นนายหญิงใหญ่ลงไม้ลงมือกับหม่าหลันเช่นนี้ จางกุ้ยเฟินรู้สึกว่ามันไม่ค่อยถูกต้อง

เธอรีบเอ่ยปากพูดว่า : “นายหญิงใหญ่อย่าทุบตีก่อนเลย คุณลงมือได้โหดเหี้ยมจริงๆ ไม่ว่าจะยังไง ก็ไม่ต้องถึงขั้นส่งให้เธอไปตายหรอกนะ？”

เมื่อได้ยินประโยคนี้ หม่าหลันก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกทันที

เธอเข้ามาที่สถานกักขังกว่าสองวันแล้ว มองออกตั้งนานแล้วว่าจางกุ้ยเฟินคนนี้ เป็นที่พึ่งพาเดียวที่นายหญิงใหญ่อยู่ที่นี่

มีจางกุ้ยเฟินหนุนหลัง เธอถึงกล้าดูถูกตัวเองอย่างกำเริบเสิบสาน ทุบตีตัวเอง

ถ้าหากจางกุ้ยเฟินไม่หนุนหลังเธอ ถึงขนาดจางกุ้ยเฟินก็สงสารตัวเอง สั่งห้ามไม่ให้เธอลงมือกับตัวเอง งั้นต่อไปตัวเองก็คงใช้ชีวิตได้สบายขึ้นเยอะเลย

คิดมาถึงตรงนี้ หม่าหลันก็ร้องไห้พร้อมพูดว่า : “พี่กุ้ยเฟิน คุณก็ยังเป็นคนที่รู้เหตุรู้ผลดี แค่คุณมองก็ดูออกแล้ว ระหว่างฉันกับนายหญิงใหญ่ คนที่อยากให้อีกฝ่ายตายจริงๆไม่ใช่ฉันแต่เป็นเธอ！เธออยากจะให้ฉันตายมาโดยตลอด ถ้าหากคุณไม่ออกโรงมาช่วย ฉันคงจะโดนนายหญิงใหญ่ที่มีใจโหดเหี้ยมทรมานจนตายแล้วจริงๆ！”

นายหญิงใหญ่เซียวค่อนข้างใจร้อน รีบโพล่งพูดออกว่า : “กุ้ยเฟิน คุณอย่าไปเชื่อคำพูดจามั่วซั่วที่ผู้หญิงคนนี้พูดเด็ดขาดนะ คำพูดที่ออกจากปากของเธอมีความจริงสะที่ไหนกันละ！”