ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 794
บทที่ 794
พูดแล้ว ตำรวจก็พูดอีกว่า : “ลูกเขยของคุณเป็นคนที่ตรงไปตรงมามาก และเป็นคนที่ใจกว้างมากๆ ไม่ใช่คนโลภ หลังจากที่เขาได้รับเงินแล้ว เช็คยอดเงินคงเหลือในบัตรใบนี้ ก็รีบแจ้งตำรวจเลยทันที เดิมทีเราเตรียมจะให้เขาอย่าเพิ่งแหวกหญ้าให้งูตื่น ผลสรุปกลับคิดไม่ถึงว่า จู่ๆคุณจะขโมยบัตรใบนี้ไปอย่างไม่ลืมหูลืมตา แถมยังเอาไปถอนเงินที่ธนาคารซิตี้แบงค์ด้วย！”
หม่าหลันอุทานออกมาอย่างตกใจ พูดอย่างเสียใจไม่น้อยเลยว่า : “ไอ้หยา！ถ้าฉันรู้ตั้งแต่แรกว่ามันเป็นแบบนี้ แม้ว่าจะตีฉันให้ตาย ฉันก็ไม่มีทางขโมยบัตรใบนี้ของเขาแน่นอน！”
หม่าหลันพูดแล้ว คนทั้งคนก็ร้องไห้น้ำหูน้ำตาไหลออกมา ยังไงเธอก็คิดไม่ถึงเลย จู่ๆตัวเองจะไม่ระวังจนถูกหลอกลวงเช่นนี้！
ที่แท้บัตรใบนี้ก็เป็นอาชญากรที่ขโมยข้อมูลส่วนตัวของเย่เฉินไป จากนั้นการสร้างบัตรปลอมขึ้นมาส่งมาให้เย่เฉินเลย！
พวกเขาเพื่อที่จะล่อลวงเย่เฉิน ให้เย่เฉินเกิดความโลภเงินคงเหลือจำนวน 21.9 พันล้านหยวนในบัตรใบนี้
แล้วให้เย่เฉินเป็นเหมือนกับตัวเอง ไปธนาคารเพื่อโอนเงินก้อนนี้ออกมา โอนไปยังบัญชีของตัวเขาเอง！
หากทำเช่นนั้น เย่เฉินก็ช่วยเหลือพวกเขาดำเนินตามกระบวนการทั้งหมดในการหลอกธนาคารได้สำเร็จ พวกเขาก็จะสามารถหลุดพ้นจากโทษฐานโดยสิ้นเชิง และหลีกเลี่ยงความเสี่ยงทั้งหมด！
รอหลังจากที่เย่เฉินโอนเงินไปยังบัญชีของตัวเขาเอง พวกอาชญากรเหล่านี้ก็จะไปหาเย่เฉินโดยตรง ข่มขู่เรียกเงินก้อนนี้ออกมาจากเขา แล้วก็ฆ่าเย่เฉินทิ้ง ให้เย่เฉินเป็นแพะรับบาป……
คิดมาจนถึงตรงนี้ หม่าหลันก็เหงื่อตกไปทั้งตัวแล้ว
เธอไม่ได้สงสัยทุกอย่างนี้ที่ตำรวจบอกกับเธอ แม้แต่นิดเดียว
ในเวลานี้เธอถึงจะตระหนักได้ ตอนนั้นที่ตัวเองเตรียมจะโอนเงิน 21.9พันล้านออกไป ก็เกือบจะเดินเฉียดไหล่กับยมราชแล้ว！
ตำรวจคนนั้นถามว่า ： “คุณสามารถไม่พูดเรื่องนี้กับคนอื่นได้จริงๆเหรอ？แม้ว่าจะเป็นลูกสาวและสามีของคุณ คุณก็ห้ามพูดแม้แต่คำเดียวนะ！”
หม่าหลันพยักหน้าราวกับว่าโขลกกระเทียมพร้อมพูดว่า ： “ฉันทำได้！ฉันทำได้จริงๆ！ฉันทำได้อย่างแน่นอน！”
ตำรวจคนนั้นพูดอย่างเยือกเย็นว่า : “ผมไม่เชื่อคุณ เรื่องนี้หากคุณพูดเล็ดลอดออกไปแม้แต่คำเดียว มันอาจนำมาซึ่งผลที่ตามมาที่ไม่อาจจะแก้ไขได้ ถึงตอนนั้นคุณจะรับผิดชอบไหวเหรอ？”
หม่าหลันร้องไห้พร้อมพูดว่า : “คุณตำรวจคะ คุณวางใจได้ค่ะ ถ้าฉันตายก็จะต้องเอาเรื่องนี้ลงโลงศพไปพร้อมกับฉัน ไม่พูด แม้แต่คำเดียว！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...