ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 796
บทที่ 796
ครั้นแล้ว เธอถามด้วยเสียงเบาอย่างหยั่งเชิง: “คือว่า……คุณตำรวจ……ฉันอยู่แต่ที่บ้าน จะบอกลูกเขยเรื่องนี้เป็นการส่วนตัวไม่ได้เหรอ?”
เจ้าหน้าที่ตำรวจอยุติธรรมตบโต๊ะด้วยความโกรธ พูดกับเจ้าหน้าที่ตำรวจยุติธรรมที่อยู่ข้างๆว่า: “บอกแล้วว่าผู้หญิงโง่ๆแบบนี้ยังไงก็เชื่อถือไม่ได้ คุณยังต้องปล่อยเธออีก ได้ยินหรือยังว่าเธอพูดอะไร? เขาจะลงไปเผชิญหน้าหาเย่เฉินคนนั้นเป็นการส่วนตัว! นี่ไม่ใช่ว่าตนเองรนหาที่ตาย แถมยังมาพังคดีของเราอีกงั้นเหรอ?”
สีหน้าของตำรวจยุติธรรมคล้ำลง จ้องมองหม่าหลิน พูดอย่างเย็นชาว่า: “หม่าหลัน คุณทำให้ผมผิดหวังจริงๆ เมื่อกี้ผมคิดจริงๆว่าคุณจะปิดปากเงียบได้ คิดไม่ถึงว่าคุณยังคิดอยากจะเผชิญหน้าเรื่องนี้กับลูกเขย! เรื่องเหล่านั้นที่ผมเพิ่งพูดกับคุณไปเมื่อกี้ มันก็สูญเปล่าเลยใช่ไหม?”
หม่าหลันตื่นตระหนก ถามอย่างตัวสั่นๆว่า：“คุณตำรวจ พูดจากใจจริง ที่ฉันมีจุดจบอย่างวันนี้ได้ ทั้งหมดก็เพราะเย่เฉินคนนี้ หรือฉันยังไม่สามารถที่จะเผชิญหน้าเขาได้อย่างงั้นหรือ?”
ตำรวจยุติธรรมพูดตำหนิด้วยความโมโห: “เจ้าโง่! เย่เฉิน เป็นหนึ่งในนั้นที่ได้รับบัตรแบล็กการ์ด! แก๊งอาชญากรเองก็จับตามองมาที่เขา อาจจะเป็นไปได้ว่าทุกการเคลื่อนไหว ทุกการกระทำของเขา อยู่ในขอบเขตของกล้องวงจรปิดของพวกมันทั้งหมด อาจจะเป็นไปได้ว่าบ้านของคุณมีการติดตั้งกล้องวงจรปิด ไม่รู้ว่ามีกี่ตัว เครื่องดักฟัง ถ้าคุณกล้ากลับไปคุยกับเขาเพียงสักคำ เป็นไปได้ว่าจะเป็นการก่ออันตรายต่อชีวิตของตัวเองและทั้งครอบครัวของคุณเลย!”
หม่าหลันตกใจกลัว และรีบพูดว่า: “งั้นฉันไม่พูดแล้ว ฉันไม่พูดแล้ว ฉันจะไม่พูดแม้แต่คำเดียว ไม่ว่าใครฉันก็จะไม่พูด!”
ตำรวจอยุติธรรมพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “ตอนนี้มาพูดแบบนี้? จะบอกคุณให้นะ! มันสายไปแล้ว! ผมบอกไปแล้ว คนอย่างคุณเชื่อถือไม่ได้ ปล่อยให้คุณออกไปจะทำให้เกิดหายนะ ไม่ช้าก็เร็วคุณก็จะทำลายงานใหญ่ของเรา จากนั้นชีวิตของคุณก็จะเข้าไปอยู่ในนั้นด้วย!”
เมื่อพูดจบ เขาพูดกับตำรวจยุติธรรมว่า: “ผมว่าพาเธอกลับเข้าไปกักขังไว้เถอะ เมื่อไหร่ที่จบคดีแล้ว ก็ปล่อยเธอออกมาได้เมื่อนั้น!”
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงกลุ่มอาชญากรข้ามชาติที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ ถ้าหากว่าเป็นเพราะตัวเองด่าเย่เฉิน สุดท้ายมันก็ก่อให้เกิดหายนะร้ายแรงให้แก่ตัวเอง ไม่ใช่ว่าเป็นการเสียเปรียบอย่างใหญ่หลวงเลยเหรอ?!
ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว เพราะตัวเองปากเสียเมื่อสักครู่ เดิมทีมีโอกาสที่จะได้รับการปล่อยตัวเองไปแล้ว แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าหาเรื่องให้ตัวเองจนซวยซะแล้ว……
เธอพิจารณาครั้งแล้วครั้งเล่า ทำได้แค่ใช้เล่ห์เหลี่ยมโดยการร้องไห้ขอความเห็นใจ ร้องต่อหน้าตำรวจทั้งสองนายและกล่าวว่า: “คุณตำรวจ พวกคุณไม่ปล่อยฉันไปจริงๆเหรอ งั้นหากฉันได้กลับไปในสถานกักขังอีก ฉันจะแขวนคอตัวเองตายเลย!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...