ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 798
บทที่ 798
ทันใดนั้น เซียวฉางควนรีบแต่งตัวให้ดูดี แม้แต่อาหารเช้าก็ลืมกินไปเลย และรีบเตรียมตัวออกจากบ้าน
เมื่อเซียวชูหรันเห็นเขาแต่งตัว จึงรีบถามขึ้นทันทีว่า: “พ่อ เช้าตรู่ขนาดนี้จะไปไหน?”
เซียวฉางควนกล่าวอย่างร่าเริงว่า: “ฉันมีนัดกับคุณน้าหาน วันนี้ไปเดินเล่นกันที่มหาวิทยาลัยเก่า เธอไม่ได้กลับมานานกว่า 20 ปีแล้ว!”
เซียวชูหรันได้ยินดังนั้น จึงโกรธขึ้นมาทันที และเอ่ยปากถามไปว่า: “แม่หายไปเกือบจะ 2 วัน 2 คืนแล้ว ยังไม่ได้ข่าวคราวเลย ทำไมพ่อถึงไปเที่ยวกับคุณน้าหานอย่างสบายใจละคะ? หรือว่าพ่อจะไม่คิดจะตามหาการหายตัวไปของแม่ใช่ไหม?”
“เหอะๆ……” เซียวฉางควนหัวเราะเบาๆสองครั้ง กล่าวอย่างปิดบัง โธ่เอ๋ย เรื่องตามหาคนไม่ได้เป็นเรื่องของลูกกับเย่เฉินหรอกเหรอ? ยังไงพวกลูกทั้งสองคนก็ยังเป็นวัยรุ่นกัน ทำอะไรก็น่าเชื่อถือกว่าคนแก่อย่างพ่ออยู่แล้ว พ่ออดทนรอข่าวดีจากพวกลูกๆก็พอแล้ว”
เซียวชูหรันพูดอย่างโมโหว่า: “พ่อ พ่อเป็นแบบนี้หนูจะโกรธจริงๆด้วย! ทำไมเวลาแบบนี้ถึงไม่สามารถลำดับความสำคัญได้? ในใจพ่อ ความปลอดภัยของแม่ ไม่สำคัญเท่ากับการไปมหาวิทยาลัยเก่ากับคุณน้าหานงั้นเหรอ?”
เซียวฉางควนรู้ดีกว่าเรื่องแบบนี้ไม่ถูกต้อง ดังนั้นเขาจึงไม่อยากโต้เถียงเรื่องนี้กับลูกสาวมากนัก ดังนั้นเขารีบโบกมือแล้วพูดว่า: “โธ่เอ๋ย จะสายแล้ว ไม่คุยด้วยแล้ว เดี๋ยวกลับมาค่อยคุยกับลูกนะ ขอตัวก่อน แล้วเจอกัน!”
เมื่อพูดจบ เขาก็เดินก้าวออกไปแล้ว
สุดท้ายแล้วเซียวชูหรันเรียกเขา แต่ก็ไม่ได้ผล
เซียวฉางควนรีบเปิดประตูออกไปแล้ว
มองเซียวฉางควนออกไป เซียวชูหรันพูดกับเย่เฉินด้วยความโมโห: “คุณเห็นหรือยัง? ครั้งนี้แม้แต่คุณ พ่อก็ไม่พาไป ฉันเชื่อว่าคุณน้าหานก็ไม่พาลูกของเธอไปเช่นกัน พวกเขาทั้งสองจะไปในโลกที่มีแต่เขาสองคน……”
มิฉะนั้น หากปล่อยเธอกลับมา กลับจะทำให้เกิดภัยแอบแฝงมาด้วย
ยอมปล่อยให้เธออยู่ในสถานกักขังยังจะดีสะกว่า
ครั้นแล้ว เขาส่งข้อความวีแชทให้เฉินจื๋อข่าย ถามเขาว่า: “เรื่องแม่ยายฉันคืบหน้าไปถึงไหนแล้ว?”
ไม่นานเฉินจื๋อข่ายตอบกลับว่า: “คุยกับทางเจ้าหน้าที่ตำรวจฝั่งนั้นไว้แล้ว บอกว่าร้ายแรงมาก ผมเชื่อว่าเธอไม่กล้าพูดมั่วแน่นอน!”
เย่เฉินวางใจและกล่าว: “เอาแบบนี้ คุณหาคนเข้าไปสักสองสามคน ช่วยฉันจัดฉากหน่อย เพิ่มภาพจำให้เธอ ให้เธอปิดปากให้สนิท!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...