ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 799
บทที่ 799
เซียวฉางควนแต่งตัวเหมือนชาวจีนโพ้นทะเลที่กลับมาจากหนานหยาง ทั้งหล่อและมีสไตล์
ครั้งนี้ เขากับหานเหม่ยฉิงสนิทกันมาก เซียวฉางควนไม่ได้พาเย่เฉินมาด้วย หานเหม่ยฉิงเองก็ไม่ได้พาพอล ลูกชายของเธอไปด้วยเช่นกัน
เซียวฉางควนขับ BMW 5 Series ส่วนตัว มุ่งหน้าไปรับหานเหม่ยฉิงที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง เพื่อกลับไปมหาวิทยาลัยเก่าด้วยกัน
ขณะนี้ หานเหม่ยฉิงสวมเสื้อโค้ทขนสัตว์สีเทาตัวยาว ดูมีออร่ามาก พบกันที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง เซียวฉางควนรู้สึกหลงไปกับเสน่ห์ของเธอ
เขาลงจากรถส่วนตัวและเปิดประตูให้หานเหม่ยฉิง ปากอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาว่า: “เหม่ยฉิง วันนี้คุณแต่งตัวสวยจริงๆ!”
หานเหม่ยฉิงยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: “เราก็อายุปูนนี้กันแล้ว ยังมีอะไรที่สวยไม่สวยอีกล่ะ ก็เพียงแค่จะกลับไปเยี่ยมมหาวิทยาลัยเก่า เพราะงั้นแต่งตัวให้ดูสะอาดเรียบร้อยหน่อย ไม่อย่างนั้นจะทำให้มหาวิทยาลัยเก่าเราขายหน้าเขาน่ะ
ขณะที่กำลังพูดอยู่นั้น หานเหม่ยฉิงก็พูดอีกว่า : “และอีกอย่างวันนี้ต้องปาร์ตี้กับเพื่อนเก่าของโรงเรียนเราอีกด้วย”
“อ๋อ จริงสิ!” เซียวฉางควนลูบหัว แล้วพูดว่า : “ดูความจำผมสิ ผมแค่อยากจะมาเยี่ยมมหาวิทยาลัยเก่ากับคุณ ผมลืมเรื่องนัดพบเพื่อนร่วมชั้นไปเลย จริงสิ สถานที่นัดพบเพื่อนร่วมชั้นได้กำหนดไว้แล้วหรือยัง? ถ้ายัง ผมให้ลูกเขยช่วยได้นะ”
หานเหม่ยฉิงรีบพูดว่า: “เราได้กำหนดสถานที่กันไว้แล้ว ฉันให้พอลช่วยจองให้ เขาบอกว่าในพื้นที่เรียกว่าคลับเฮาส์ฮุยหวง”
เซียวฉางควนพูดด้วยความประหลาดใจ: “คลับเฮาส์ฮุยหวงเหรอ? ที่นั่นมีเงื่อนไขของลูกค้าสูงมากเลยนะ พอลมาถึงจินหลิงก็เป็นสมาชิกที่นั่นได้ทันทีเลยเหรอ”
เซียวฉางควนขับรถไปมหาวิทยาลัยจงซานไปพลาง อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจไปพลาง: “คุณไปนานกว่า 20 ปีแล้วและไม่เคยกลับมาเลยใช่ไหม?”
หานเหม่ยฉิงบอก: “ฉันเคยกลับมาประเทศจีน ที่ซูหาง แต่ไม่เคยกลับไปที่จินหลิง”
เซียวฉางควนรีบถาม: “คงไม่ใช่เพราะเรื่องในปีนั้น คุณถึงไม่กลับมาที่จินหลิงหรอกนะ?”
หานเหม่ยฉิงตอบอย่างจริงจัง: “ก็ทั้งสองอย่างนะ ในแง่หนึ่งก็เป็นเพราะเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ ทำให้ฉันไม่อยากกลับมาเผชิญหน้ากับความทรงจำ อีกแง่หนึ่งก็เพราะว่าฉันไม่มีญาติในจินหลิงเลย เพื่อนร่วมชั้นเก่าๆก็ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว เพราะงั้นฉันก็เลยไม่เคยได้กลับมา”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...