ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 8

บทที่ 8 ส่วนแบ่ง300ล้าน

เช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อคืนเซียวชูหรันเตรียมแผนการทำความร่วมมือ แล้วมาตี้เหากรุ๊ปกับเย่เฉิน

เมื่อเห็นตึก100ชั้นของตี้เหากรุ๊ป เซียวชูหรันรู้สึกไม่มั่นใจเลย

ตี้เหากรุ๊ปใหญ่โตซะขนาดนี้ จะสนใจตระกูลเซียวได้ยังไงกัน？

ยิ่งเรื่องตระกูลเซียวสามารถเจรจา ส่วนแบ่ง150ล้านได้สำเร็จนั้นยิ่งอย่าหวังเลย

นี่เหมือนกับขอทานไปขอเงินรางวัลจำนวน150ล้าน จากบ้านคนรวยอย่างไรอย่างนั้น ไร้สาระมากๆ

แต่ในเมื่อตนรับปากคุณย่า และรับหน้าที่นี้ต่อหน้าทุกคนไปแล้ว เช่นนั้นไม่ว่ายังไงก็ต้องลองดู......

เย่เฉินเห็นเธอกังวล จึงช่วยจัดผมให้เธออย่างเป็นห่วง：“ไม่ต้องกังวลนะคุณ แค่คุณเข้าไปเจรจาก็จะประสบความสำเร็จ”

เซียวชูหรันพูดอย่างช่วยอะไรไม่ได้：“หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น！คุณรอฉันที่นี่นะ”

พูดจบเซียวชูหรันสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเดินเข้าไปในตี้เหากรุ๊ปด้วยความกล้าที่เต็มเปี่ยม

เย่เฉินจับตาดูเธอจากด้านหลัง พลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาหวังตงเสวี่ยน

“ตงเสวี่ยน ภรรยาผมเข้าไปแล้ว ส่วนเรื่องที่เหลือ คุณคงรู้นะว่าควรทำยังไง！”

หวังตงเสวี่ยนรีบพูดทันที：“คุณชายไม่ต้องห่วง ฉันจะทำให้คุณย่าของคุณพอใจแน่นอน”

เย่เฉินถามขึ้นอีก：“จริงสิ ผมได้ยินมาว่าตี้เหากรุ๊ปกับตระกูลจางมีความร่วมมือกันงั้นเหรอ？”

หวังตงเสวี่ยนพูด：“เมื่อก่อนพวกเขากับตี้เหามีความร่วมมือกันค่อนข้างเยอะค่ะ พวกเขาต้องการร่วมมือกับโปรเจกต์ใหม่ของเราในครั้งนี้มากเช่นกัน ตอนนี้กำลังส่งเอกสารขอความร่วมมือมาให้ฉันอยู่ค่ะ แต่ว่าก็ต้องถามความเห็นของคุณชายด้วยเหมือนกัน”

เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา：“โปรเจกต์ใหม่นี้ ผมไม่อยากเห็นตระกูลจางเข้ามามีส่วนร่วม ต่อไปก็ห้ามมีความร่วมมือใดๆกับพวกเขาอีก”

หวังตงเสวี่ยนรีบพูด：“คุณไม่ต้องกังวล ฉันจะจัดการให้ค่ะ！”

......

อีกด้านหนึ่ง เซียวชูหรันเดินเข้ามาในอาคารสำนักงานตี้เหากรุ๊ป และรออยู่ตรงเคาน์เตอร์แผนกต้อนรับ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหวังตงเสวี่ยน รองประธานของตี้เหากรุ๊ปจะยอมให้เข้าพบหรือไม่

ไม่นานนักก็มีผู้ช่วยหญิงคนหนึ่ง เดินมาด้วยท่าทางสง่างาม：“คุณคือคุณเซียวชูหรันใช่ไหมคะ？รองประธานหวังรอคุณอยู่ที่ห้องทำงานค่ะ เชิญตามฉันมา”

เซียวชูหรันพยักหน้า ตนยังยืนต่อแถวรอคิวนัดอยู่เลย ทำไมจู่ๆก็เรียกตนเข้าไปแล้วล่ะ？

หรือว่าหวังตงเสวี่ยนรู้ว่าตนจะมา？

แต่มันไม่มีเหตุผลเลยนะ......หวังตงเสวี่ยนเป็นคนมีชื่อเสียงขนาดนี้ จะรู้จักตนได้ยังไง？

ถึงแม้ไม่เข้าใจ แต่เซียวชูหรันรู้ว่าโอกาสไม่ได้มาง่ายๆ จึงรีบเดินตามอีกฝ่ายไป

ผู้ช่วยหญิงพาเซียวชูหรันเข้ามาในห้องทำงานของหวังตงเสวี่ยน

เมื่อเห็นเซียวชูหรัน หวังตงเสวี่ยนรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที พลางพูดต้อนรับอย่างเคารพ：“สวัสดีค่ะคุณเซียว ฉันคือรองประธานของตี้เหากรุ๊ป หวังตงเสวี่ยน”

เมื่อเซียวชูหรันเผชิญหน้ากับผู้หญิงแกร่ง ที่มีชื่อเสียงของเมืองจินหลิง ก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อย และพูดอย่างเคารพ：“สวัสดีค่ะรองประธานหวัง ที่ฉันมาก็เพื่อจะมาคุยเรื่องโปรเจกต์โรงแรมกับคุณ ถึงแม้กำลังตระกูลเซียวของเราจะไม่ค่อยแข็งแกร่งนัก แต่ทางด้านการตกแต่ง พวกเราขยันขันแข็งและเป็นที่รู้จักมากๆ！”

เซียวชูหรันยิ่งงงเข้าไปอีก รีบถามขึ้น：“คุณหมายความว่า？”

หวังตงเสวี่ยนพูดยิ้มๆ：“ประธานของเราสั่งไว้แล้วค่ะ ว่าให้ฉันเพิ่มส่วนแบ่งของความร่วมมือเป็น300ล้าน”

ขณะพูดหวังตงเสวี่ยนก็หยิบหนังสือสัญญาออกมา แล้วส่งให้เซียวชูหรันพลางพูด：“คุณดูสิคะ ในสัญญามีการร่างไว้ล่วงหน้าแล้ว ทั้งหมดคือ300ล้าน ถ้าคุณคิดว่าไม่มีปัญหาอะไร เราสามารถเซ็นสัญญากันได้เลยค่ะ”

“ห้ะ？นี่มัน......”

เซียวชูหรันอึ้งมากๆ

เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อน ว่าตี้เหากรุ๊ปที่ตระกูลเซียวที่ไม่เคยผูกสัมพันธ์ได้ จะเป็นฝ่ายเตรียมสัญญาไว้ให้ตนก่อนแล้ว！

อีกทั้งเงินในความร่วมมือยังเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว！

เป้าหมายของคุณย่าคือ150ล้าน แต่ในความร่วมมือกลับเขียนเป็น300ล้าน！

ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงตอนที่ประชุมกันเมื่อคืน ที่เย่เฉินบอกให้ตนรับหน้าที่นี้ด้วยใบหน้าแน่วแน่

ทำไมเข้าถึงมั่นใจในตัวเองขนาดนั้น？

แล้วก็ตรงหน้าประตูตี้เหากรุ๊ปเมื่อกี้ด้วย ตอนนั้นตนไม่มั่นใจมากๆ แต่เขากลับมีความมั่นใจเต็มร้อย

หรือว่าเขารู้อยู่แล้วว่าผลจะออกมาแบบนี้？

เขาเป็นใครกันแน่......