ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 809
เมื่อเซ่เหวินหรูได้ยินว่าคนนี้คือลุงวี เขาก็รีบเก็บใบหน้าที่หยิ่งผยองที่เขาเพิ่งทำต่อเซียวฉางควน
เพราะตอนที่เขายังเรียนอยู่ที่เมืองจินหลิงในวัยเด็ก เขารู้ว่าตระกูลซ่งแข็งแกร่งมาก และเขาก็รู้ว่าตระกูลซ่งเป็นตระกูลที่แกร่งที่สุดในเมืองจินหลิงแล้ว
แม้ว่าตอนนี้เขาจะเป็นนักธุรกิจชาวฮ่องกงที่มีชื่อเสียง และมีทรัพย์สมบัตินับร้อยล้าน แต่ก็ยังตามหลังตระกูลซ่งอยู่ไกล
ทรัพย์สินของตระกูลซ่งมีมูลค่าหลายแสนล้านดอลลาร์ มากกว่าตนเองร้อยเท่า ดังนั้นสถานะผู้ดูแลของตระกูลซ่งก็สูงกว่าตัวเองมาก และพลังของตระกูลซ่งนั้นยิ่งใหญ่กว่าตนมาก
พอลรู้สึกโล่งใจเล็กน้อยในเวลานี้ เขาไม่คิดเลยว่าลุงวี จะมาที่นี่ด้วยตนเอง
ในเวลานี้ ลุงวียิ้มและพูดกับพอลว่า:"คุณพอล ตระกูลซ่งได้ร่วมมือกับสำนักงานกฎหมายของคุณไม่ใช่วันสองวัน ตอนนั้นตอนที่เพิ่งเปิดธุรกิจส่งออกในสหรัฐอเมริกา ฉันได้ไปกับเจ้านายของเราไปสหรัฐอเมริกา นอกจากนั้นตอนเราพบปัญหาทางกฎหมายมากมาย พ่อของคุณช่วยเราแก้ปัญหา คุณท่านซ่งของเรากับพ่อของคุณมีความสัมพันธ์ส่วนตัว ดีมาก แต่ตอนนั้นคุณยังเรียนหนังสืออยู่ คุณอาจไม่ชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้"
เมื่อพูดถึงนี้ ลุงวีพูดอีกครั้งว่า:"สำหรับตระกูลซ่งแล้ว คุณเป็นลูกชายของเพื่อ เราจะละเลยได้อย่างไร? ถ้าเราละเลย ดูเหมือนว่าเราจะต้อนรับไม่ดี"
พอลพยักหน้าอย่างขอบคุณและพูดว่า:"ลุงวี ถ้ามีโอกาส โปรดช่วยผมขอบคุณคุณท่านซ่ง และช่วยบอกคุณท่านด้วยว่าช่วงนี้ผมอาจจะยุ่งนิดหน่อย หลังจากที่ผมจัดการเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว หลังจากที่บริษัทเริ่มมาถูกทางในเมืองจินหลิงอย่างปลอดภัยและมั่นคงแล้ว ผมจะไปเยี่ยมแน่นอน"
ลุงวีพยักหน้าและยิ้มและพูดว่า:"คุณสามารถติดต่อฉันได้โดยตรงในเวลานั้น และฉันจะช่วยคุณจัดเวลากับคุณท่าน"
หลังจากนั้นลุงวีก็พูดว่า:"โอเค ฉันจะไม่รบกวนที่นี่อีกต่อไปแล้ว ในเมื่อสามารถเสิร์ฟอาหารได้ ฉันจะให้หัวหน้าพ่อครัวปรุงอาหารโดยเร็ว"
พอลพูดว่า:"ผมกำลังจะไปพอดี ลุงวี พวกเราออกไปด้วยกันนะครับ"
"ได้"ลุงวีพยักหน้า
สีหน้าของเซ่เหวินหรูค่อนข้างลำบากใจมาก เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะถูกปฏิเสธโดยลุงวี
แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้พูดตรงๆ มากนัก แต่ความหมายก็ชัดเจนอยู่แล้วในทันที
สิ่งนี้ทำให้เซ่เหวินหรูรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย แต่เขาไม่กล้าแสดงความไม่พอใจใดๆ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงกล่าวอย่างสุภาพและถ่อมตนว่า:"ขออภัยครับลุงวี ผมเสียมารยาทเอง!"
พูดจบ เขาก็นั่งลงด้วยความโกรธเล็กน้อย รู้สึกหน้าร้อนผ่าว ถ้ารู้แบบนี้ว่าจะไม่หาเรื่องใส่ตัวเลย ไม่เพียงแต่ได้รับผลประโยชน์ใดๆ แต่เขายังเสียหน้าต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นด้วย
ลุงวีพยักหน้าเล็กน้อยเป็นคำตอบ สีหน้าของเขาค่อนข้างหยิ่งผยอง แต่นี่เป็นเรื่องปกติ ยังไงเขาเป็นบุคคลชั้นสูงที่น่านับถือในเมืองจินหลิง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...