ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 820
นายหญิงใหญ่ตะคอก:"เธอยังมีหน้ามาถามฉัน ว่าทำอะไรผิด? ฉันบอกให้ ตราบใดที่เธอยังมีชีวิตอยู่ ตราบใดที่หายใจได้ มันก็คือผิด ตัวเลือกที่ถูกต้องเพียงอย่างเดียวของเธอคือตายอย่างรวดเร็ว อย่าอยู่เลย สิ้นเปลืองอากาศ!"
หม่าหลันรู้สึกว่าหูของเธอจะถูกดึงออก และเจ็บปวดมาก แต่เธอไม่กล้าที่จะไม่เชื่อฟังแม้แต่น้อย ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงกลืนความขมขื่นในท้อง โดยคิดว่าถ้าเธอยังยืนกราน อดทนอีกหน่อยก็จะได้ออกไปแล้ว!
หลังจากที่ตัวเองออกไปแล้ว หญิงชราเลวๆคนนี้จะถูกปล่อยตัวภายในเวลาไม่ถึงสิบวัน ตอนนั้น หญิงชราผู้นี้ไม่มีที่อยู่ ไม่มีที่กิน ไม่มีที่ดื่ม ไม่แน่อาจจะถูกฆ่าตายกลางถนน ตอนนั้นตนจะได้มีโอกาสที่จะพบการแก้แค้น!
หญิงชราผู้ชั่วร้ายคนนี้ไม่ใช่ว่ารู้สึกว่าเธอจะถูกขังอยู่ในนั้นนานกว่าสิบปีหรือ?
เธอยังอยากนำจดหมายที่เขียนเอง ไปที่บ้านพักTomson Riviera ซึ่งเป็นเพียงความฝัน!
เธอคงไม่เคยคิดมาก่อนแน่นอน ว่าเธอจะไม่ถูกคุมขังที่นี่มานานกว่าสิบปี และในไม่ช้าเธอก็จะได้รับการปล่อยตัว!
เมื่อผู้คุมมาปล่อยเธอไป ฉันเชื่อว่าหญิงแก่เลวๆคนนี้จะต้องตะลึงงัน ตกใจ เจ็บปวดรวดร้าว หดหู่ และโกรธจัด!
บางทีอาจตายตรงนี้ก็ได้
นายหญิงใหญ่เซียวไม่นึกเลยจริงๆ ว่าหม่าหลันอาจจะได้รับการปล่อยตัว เธอเพียงรู้สึกว่าหม่าหลันอาจอยู่ในคุกตลอดชีวิตที่เหลือ
นั่นเป็นเหตุผลที่เธอถือว่าจดหมายที่หม่าหลันเขียนเป็นสมบัติมาโดยตลอด เพราะด้วยจดหมายนี้ในมือของเธอ เธอสามารถอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ใหญ่Tomson Rivieraได้ แค่รออีกสิบวันหลังจากที่มันถูกปล่อยออกมา
พระเจ้า Tomson Riviera ใครจะกล้าคิด!
หลังจากอยู่ในTomson Riviera Tomsonในครั้งนี้แล้ว ไม่ว่ายังไงตนก็ไม่มีย้ายออกไปได้ และเธอจะตายในคฤหาสน์อย่างTomson Riviera
เป็นเวลากว่าสองวันแล้วที่ฉันไม่ได้กินอะไรเลยนอกจากการเลียข้าวต้มสองคำบนพื้น นอนหลับไม่สนิท และเป็นไข้ ความรู้สึกนี้ช่างเจ็บปวดเหลือเกิน
หม่าหลันแทบรอไม่ไหวที่จะออกจากที่นี่อย่างรวดเร็วและจากที่นี่ไปตลอดกาล
ผู้คุมเดินไปที่ห้องขัง เปิดประตูแล้วพูดว่า "ได้เวลาพัก ทุกคนเข้าแถวไปที่สนาม!"
"พัก?!"
หัวใจของหม่าหลันตื่นเต้นอย่างมากและตกลงไปที่ก้นบึ้งทันที
ผู้คุมมาที่นี่เพื่อพาทุกคนไปพัก? หรือว่ายังไม่พร้อมที่จะปล่อยให้ตนออกไป? เจ้าหน้าที่ตำรวจไม่ได้พูดคุยว่า พวกเขาจะปล่อยตัวเองหรือเปล่า?
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...