ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 821
ในใจหม่าหลันถึงจะสิ้นหวัง แต่ที่สถานกักขัง เธอรู้ว่าต้องเชื่อฟังผู้คุม เลยรีบเดินตามทุกคนออกจากห้องขัง
พอถึงสนามกว้าง ผู้คุมบอกว่า “ไปวิ่งรอบสนามสามรอบก่อน จากนั้นก็เป็นกิจกรรมอิสระครึ่งชม. พอครึ่งชม.ผ่านไป มารวมตัวกันที่หน้าประตูสนามและกลับห้องขัง!”
ทุกคนรีบต่อแถว จางกุ้ยเฟินเป็นตัวเองในห้องขัง ดังนั้นเธอเป็คนจัดแถว เธอเหล่หม่าหลันหนึ่งทีพลางว่า “เธอไปยืนหน้าสุด ทุกคนด้านหลังต่างจ้องเธออยู่ ถ้าวิ่งไม่ดี ฉันตีเธอตายแน่!”
จากนั้นหมุนกลับไปมองคนอื่นพลางว่า “พวกเธอคอยพยุงคุณย่า วิ่งช้าๆ อย่าให้ท่านเหนื่อยล่ะ”
นายหญิงใหญ่เซียวหัวเราะร่วนพลางว่า “กุ้ยเฟินเธอนี่มีน้ำใจนะ ถึงฉันจะแก่แล้ว แต่ร่างกายยังดีอยู่ ไม่ต้องคอยพยุงฉันหรอก ฉันค่อยๆเดินตามพวกเธอข้างหลังก็ได้แล้ว”
จางกุ้ยเฟินพยักหน้า ก่อนตะคอกดังว่า “เตรียมตัว วิ่ง!”
หม่าหลันวิ่งอยู่หน้าสุด พอได้ยินคำนี้ ก็ทนความเจ็บปวดของร่างกาย และความอ่อนเพลียที่แทบไม่ได้กินอะไรมาสองวันสองคืนนี้ เริ่มวิ่งขึ้นมา จากนั้นทุกคนก็เริ่มวิ่งตามเธอ
หม่าหลันร่างกายอ่อนแอมาก เดิมก็เจ็บปวดราวกับจะแยกร่างอยู่แล้ว ดังนั้นพอเริ่มวิ่งได้สองก้าว ขาเธอก็อ่อนยวบ แทบจะล้มอยู่หลายครั้ง
ผู้หญิงด้านหลังถีบเอวเธอดื้อๆ ด่าว่า “ผู้หญิงแรดที่แย่งสามีคนอื่น วิ่งนิดเดียวก็ทำเหมือนจะเป็นจะตาย เธอยังทำอะไรได้อีกหรือไง?”
ผู้หญิงอีกคนหัวเราะเยาะใส่พลางว่า “ผู้หญิงร่านแบบนี้ยังจะแย่งสามีคนอื่นได้อีกแหน่ะ ถึงเธอจะวิ่งไม่เป็น แต่วิ่งไปขึ้นเตียงคนอื่นได้นี่นา!”
ทุกคนหัวเราะเยาะพร้อมกัน หม่าหลันได้แต่ข่มกลั้นความอัปยศในใจส่วนลึก กัดฟันวิ่งไปข้างหน้าต่อ
ในตอนนี้เอง หม่าหลันเห็นผู้หญิงท่าทางน่ากลัวสามคนกำลังยืนอยู่มุมหนึ่งของสนาม สายตาจับจ้องมาทางเธอ เหมือนกำลังมองตัวเธออยู่
เธอพึ่งวิ่งผ่านสามคนนั้น หนึ่งในนั้นก็ยื่นมือออกมาคว้าไหล่เธอไว้
เซียวเวยเวยพูดต่อ “ใช่ เธอนั่นแหละ! เธอก็คือหม่าหลัน! เป็นนักต้มตุ๋นด้วย!”
ผู้หญิงมีรอยแผลเป็นคนนั้นหันมามองหม่าหลัน และสะบัดมือตบเข้าหน้าหม่าหลันฉาดใหญ่
เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงมีรอยแผลเป็นคนนี้เป็นมวย ทั้งตัวมีแต่กล้ามเนื้อ ดังนั้นตบฉาดนี้ของเธอแรงกว่าของจางกุ้ยเฟินมากนัก
ตบเดียวก็ทำหม่าหลันลงไปกองกับพื้นแล้ว
หม่าหลันโดนตบจนลองไปกองกับพื้น และไอกระอักฟันออกมาหนึ่งซี่ น่ากลัวจริงๆ
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...