เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 824

มีคนเห็นใจเธอ มีคนมองเป็นเรื่องตลก บางคนแอบสะใจเล็กๆ

ตอนหม่าหลันโดนหามกลับเข้าห้องขัง เย่เฉินได้รับโทรศัทพ์จากเฉินจื๋อข่าย

ในสาย เฉินจื๋อข่ายพูด “คุณชายครับ ผมให้คนไปสั่งสอนหม่าหลันแล้ว เชื่อว่าพอเธอออกมาแล้ว ไม่กล้าพูดกับคุณแม้แต่คำเดียวแน่”

เย่เฉินตอบรับเบาๆ “อืม นายทำได้ดีมาก”

เฉินจื๋อข่ายบอก “คุณชาย ขออภัยที่ผมละลาบละล้วงด้วยครับ ผมรุ้สึกว่า แม่ยายของคุณทำเกินไปจริงๆ เธอขโมยเงินคุณมากขนาดนี้ ที่จริงสู้ยกให้กฎหมายจัดการเลยดีกว่า อย่างน้อยก็ลงโทษเธอให้หนัก ทำไมต้องปล่อยเธออกมาล่ะ?”

เย่เฉินยิ้มเศร้าบอก “นายไม่เข้าใจ แม่ยายฉันคนนี้เป็นบัตรผ่านประตูใบหนึ่ง”

เฉินจื๋อข่ายรีบถาม “บัตรผ่านประตู? คุณชายหมายความว่ายังไงครับ?”

เย่เฉินไม่สามารถบอกเขาได้ตามตรงว่า หม่าหลันแม่ยายเขานี่เป็นบัตรผ่านประตูไปหาเตียงเมียเขา เขาเลยพูดเรียบๆว่า “เอาล่ะ นายไม่ต้องถามมากหรอก ไปจัดการได้แล้ว ถึงเวลาปล่อยคนได้แล้ว”

“ครับ!” เฉินจื๋อข่ายรีบพยักหน้ารับครับ “ผมจะรีบไปจัดการเดี๋ยวนี้!”

......

ณ เวลานี้ หม่าหลันกำลังนอนโอดโอยอยู่บนเตียงตัวเอง

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอสามารถมานอนบนเตียงตัวเองหลังจากที่เข้าสถานกักขังนี่มา

โชคดีที่จางกุ้ยเฟินสงสารเธอ รู้สึกว่าเธอโดนรุมตบจนน่วมแล้ว พอหามเธอกลับมา เลยวางบนเตียงเธอให้เลย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน