ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 826
ตอนนี้หม่าหลันไม่กลัวหน้าอินทร์หน้าพรหมอะไรทั้งนั้น เก็บข้าวของตัวเองไปพลาง และหันมาแค่นเสียงเย็นใส่คนรอบข้างว่า “จริงสิ ยังมีพวกแกที่เคยตบฉัน อย่าคิดว่าจะมีใครหนีรอดได้นะ! ฉันจะบอกพวกแกให้ ฉันมีพวกเยอะมากข้างนอกน่ะ นับตั้งแต่วันนี้ ฉันออกไปก็จะรอพวกแก ออกมาคนหนึ่งฉันตามตบคนหนึ่ง ใครให้พวกแกรังแกฉัน!”
หม่าหลันชี้หน้าด่าทีละคน จนแต่ละคนในห้องขังหน้าดำหน้าเขียวไปตามๆกัน โกรธกันมาก
ด่าคนพวกนี้เสร็จ หม่าหลันถึงรู้สึกสะใจที่ได้ปลดปล่อยความโกรธออกไป
ตอนนี้เธอเก็บของเสร็จแล้ว กำลังเตรียมตัวออกไปกับผู้คุม กลับรู้สึกอยากปลดเบาขึ้นมา
เธอพึมพำกับตัวเอง “แม่งเอ๊ย ทำไมมาอยากฉี่ตอนนี้เนี่ย...”
ระหว่างพูด ก็บ่นกับตัวเองต่อ “ไม่ได้! ในห้องขังนี่มันซวยไป ฉี่ที่เอาออกจากที่นี่ไปต้องซวยมากแน่ ต้องฉี่เสร็จก่อนค่อยไป!”
พอคิดถึงตรงนี้ เธอยิ้มเย็นมองนายหญิงใหญ่เซียวกับจางกุ้ยเฟิน พูดอย่างเหยียดหยามว่า “พอดีฉันปวดฉี่ เหลือทิ้งไว้ให้ยาจกอย่างพวกแกละกัน!”
พูดจบ หม่าหลันแค่นเสียงหึ บิดเอวเดินเข้าห้องน้ำไป
ด้านนอก คนกลุ่มใหญ่เงียบกริบ ต่างโดนหม่าหลันด่าจนโกรธหอบ
นายหญิงใหญ่เซียวมือกุมอก ท่าทางโกรธจนแทบเป็นลมอยู่รอมร่อ เอ่ยปากว่า “โมโหจริงๆ มันน่าจริงๆเลย! ต้องเป็นลูกไม่รักดีของฉันแน่ที่มาประกันตัวมันออกไป!”
จางกุ้ยเฟินถามต่อ “ลูกชายคุณมาประกันตัวมันไม่ประกันตัวคุณ? ไม่เลวแล้วจะเรียกว่าอะไรเนี่ย!”
นายหญิงใหญ่เซียวร้องครวญ “ลูกชายฉันคนนั้นก็ทุเรศแหละ โดนยัยนี่คุมไว้ในกำมือ พวกเขาไม่อยากให้ฉันรอดไง คิดหาทางกลั่นแกล้งยายแก่อย่างฉัน...”
พูดจบ นายหญิงใหญ่เซียวแกล้งยุแยง เธอพูดกับจางกุ้ยเฟิน “กุ้ยเฟิน ผู้หญิงคนนี้เลวร้ายมาก ที่มันบอกจะไปขุดหลุมแม่เธอขึ้นมา ฉันคิดว่ามันต้องทำเรื่องแบบนี้แน่ คุณต้องทำใจนะ!”
คนทั้งกลุ่มระดมหมัดเท้าใส่หัวและตัวของหม่าหลันรัวๆ
หม่าหลันทำอะไรไม่ได้ ร้องโหยหวน ยกมือขึ้นด้านหนึ่ง พยายามป้องกันหมัดเท้าของอีกฝ่าย แต่กลับไม่มีประโยชน์อะไรเลย
และในตอนนี้เอง สายตาเซียวเวยเวยฉายแววมาดร้าย เธออยากตบหม่าหลันมานานแล้ว แต่ไม่มีโอกาสมาตลอด!
พอเห็นทุกคนโจมตีครึ่งท่อนบนของหม่าหลันทั้งนั้น แต่ขาคู่โค้งอยู่ของหม่าหลันยังว่าง เซียวเวยเวยเดินขึ้นหน้า ดึงขาข้างหนึ่งของหม่าหลันไว้ จากนั้นส่งซิกให้นายหญิงใหญ่เซียว บอกว่า “คุณย่าคะ เราหักขาแม่นี่เลยดีกว่า! ไม่งั้นต่อไปจะไม่มีโอกาสอีกแล้วนะ!”
“ได้!” นายหญิงใหญ่เซียวกัดฟันพยักหน้าหงึกๆ!
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...