ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 828
หม่าหลันพูดทั้งน้ำตา “แล้วจะให้พวกมันหักขาฉันฟรีๆหรอ?”
ผู้คุมพูดเสียงเรียบ “ถ้าเธออยากฟ้องพวกเขาก็ได้ ฉันจะไปทำเรื่องตามระบบปกติให้ตำรวจเข้ามาสอบสวน แต่ถ้าเป็นแบบนั้น เธออาจจะต้องไปโรงพักสักรอบเพื่อให้ปากคำ และฉันพูดตามตรง เธอคนเดียว พวกเขายี่สิบกว่าคน คำพูดของเธอพวกเขาไม่แน่จะยอมรับ ถ้าถึงเวลานั้นพวกเขาพร้อมใจกันยืนยันว่า เธอทำร้ายนายหญิงใหญ่เซียว เธอจะกลายเป็นหาเรื่องใส่ตัวเองนะ”
พอหม่าหลันได้ยินแบบนี้ ก็หมดหวังทันที
เธอก็รู้ว่านักโทษหญิงพวกนี้ไม่ใช่คนดีอะไรนัก และยังสามัคคีมากภายใต้การนำทีมของจางกุ้ยเฟิน ยิ่งไปกว่านั้นตัวเธอเองยังทำให้ทุกคนโกรธ ถ้าเธอไปฟ้องร้องที่โรงพัก ผลลัพธ์เป็นไปได้มากว่าพวกเขาจะรวมตัวกันปรักปรำเธอ
ถ้าเป็นแบบนั้น เธอจะลำบากมากขึ้น
เทียบกับแบบนั้นแล้ว สู้รีบออกไปจากที่นี่ดีกว่า รีบออกไปให้เร็วที่สุด!
พอคิดมาถึงตรงนี้ หม่าหลันได้แต่พยักหน้ายอมรับ “ฉันจะออกไป ตอนนี้ฉันจะออกไปเลย!”
ผู้คุมพยักหน้า พยุงหม่าหลันออกจากห้องน้ำ จากนั้นก็พาเธอไปจากห้องขัง
วินาทีที่ออกจากห้องขัง หม่าหลันหันกลับไปบอกนายหญิงใหญ่เซียว “ยัยแก่ รอฉันก่อน ไม่ช้าก็เร็วฉันจะหักขาแกสองท่อนทิ้ง!”
นายหญิงใหญ่เซียวแค่นเสียงเย็นบอก “ยัยแพศยา แกไม่ตายดีแน่!”
หม่าหลันไม่สนใจนายหญิงใหญ่เซียว หันมองจางกุ้ยเฟิน พูดเสียงเข้มว่า “จางกุ้ยเฟิน แกล้างคอรอฉันไว้เลย หลุมแม่แกน่ะไม่รอดแน่!”
จางกุ้ยเฟินตะคอกดัง “แกกล้าหรอ ฉันจะฆ่าแกแน่ๆ”
หม่าหลันค่อยๆกะเผลกออกจากห้องขังภายใต้การพยุงของผู้คุม หันกลับไปด่า “แกรอดูสิว่าฉันกล้าไม่กล้า รอไว้แกออกมาแล้วไปดูที่หลุมศพแม่แก ดูว่าเถ้ากระดูกแม่แกยังอยู่ดีไหม!”
ตำรวจคนนั้นบอกว่า “เรื่องที่พวกเรามอบหมายเธอก่อนหน้านี้ เธอจำได้แม่นแล้วใช่ไหม?”
หม่าหลันรีบบอก “คุณวางใจได้ค่ะ ฉันจำได้แม่นเลย เรื่องทั้งหมดนี้พอฉันออกไปจะไม่มีทางพูดกับใครแม้แต่คนเดียว!”
เมื่อตอนบ่ายหม่าหลันโดนสามคนนั้นตบตียกใหญ่ ข่มขู่อีกระลอกหนึ่ง ตกใจขวัญหายดีฝ่อหมดแล้ว และรู้ซึ้งแล้วว่าเรื่องนี้มันอันตรายมากแค่ไหน
ดังนั้นตอนนี้เธอหาทางหลบแทบไม่ทัน มีหรือจะกล้าพูดถึงอีก?
ตำรวจคนนั้นถึงได้พอใจ และคืนมือถือของหม่าหลันให้เธอพลางว่า “เอาล่ะ ตอนนี้โทรหาลูกเขยเธอซะ ให้เขามารับเธอ”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...