เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 829

หม่าหลันรับมือถือตัวเองมาเสร็จ รีบเปิดเครื่องทันที

ตั้งแต่เข้าห้องขังมา เธอไม่ได้จับมือถืออีกเลย และไม่ได้ติดต่อกับสามีและลูกสาวเลย

ตอนนี้จู่ๆได้มือถือกลับมา หม่าหลันรู้สึกน้อยใจขึ้นมาอย่างรุนแรง

สามีและลูกสาวตัวเองคงไม่รู้แน่ว่า สองวันมานี้เธอต้องพบเจอความยากลำบากขนาดไหนบ้าง

แต่เรื่องแบบนี้เธอกลับไม่สามารถบอกพวกเขาได้

เพราะถ้าเธอพูดแม้แต่คำเดียว อาจจะเป็นโอกาสให้มีภัยถึงชีวิตได้ หรืออาจจะโดนตำรวจจับกลับเข้าห้องขังอีกครั้ง

หลังจากเปิดมือถือ วีแชทของหม่าหลันได้รับข้อความมากมายนัก เธอกดเปิดดู ส่วนใหญ่มาจากเซียวชูหรันลูกสาวของเธอทั้งนั้น

พอเห็นลูกสาวเอาแต่ส่งข้อความถึงเธอไม่หยุดเพราะว่าเป็นห่วงตัวเธอ หม่าหลันรู้สึกดีขึ้นมาก

แต่เธอก็อดคิดถึงอีกเรื่องหนึ่งขึ้นมาไม่ได้

ทำไมสามีเธอไม่ส่งข้อความหาเธอเลยล่ะ?

เธอหายไปสองวัน เขาไม่ห่วงเธอแม้แต่นิดเลย?

พอคิดถึ!

งตรงนี้ หม่าหลันรู้สึกไม่พอใจ อดบ่นในใจไม่ได้ว่า ไม่คิดว่าเซียวฉางควนจะใจไม้ไส้ระกำขนาดนี้ เธอหายไปนานขนาดนี้ เขาไม่ส่งข้อความซักข้อความมาเลย! ไว้เธอจะคิดบัญชีกับเขาแน่!

ตอนนี้ ตำรวจคนนั้นพูดขึ้นมาว่า “อย่ามัวแต่เล่นวีแชทอยู่เลย รีบโทรหาลูกเขยคุณซะ”

หม่าหลันรีบถามกลับ “คุณตำรวจคะ ฉันไม่ให้ลูกเขยมารับมาได้ไหม ตอนนี้ฉันแค่นึกถึงเขาก็รำคาญมาก ฉันให้ลูกสาวมารับได้ไหม?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน