ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 837
เซียวชูหรันรู้ดีแก่ใจ ถ้าแม่รู้ว่า พ่อไปกินเลี้ยงกับหานเหมยฉิงและเพื่อนนักเรียนเก่าพวกนั้น ต้องโกรธทะลุปรอทแน่
เวลานี้อารมณ์เธอยังไม่นิ่ง ไม่ว่ายังไงก็ไม่ควรไปสาดน้ำมันลงกองไฟอีก
ดังนั้นเธอเลยพูดว่า “น่าจะไปกินเลี้ยงกับเพื่อนนักเรียนเก่านะคะ หนูเองก็ไม่แน่ใจ อาจจะเป็นกลุ่มที่แล้วน่ะค่ะ”
“มันผิดปกติ!” หม่าหลันพูดหน้าทะมึน “เพื่อนนักเรียนเก่าของเขาน่ะแทบไม่ได้นัดกินเลี้ยงกันมานานมาก เป็นไปไม่ได้จะมานัดรวมตัวกันช่วงนี้ แถมไปอีกครั้ง มันต้องมีอะไรแน่ๆ!”
เซียวชูหรันได้แต่โกหกไปว่า “หนูก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ”
หม่าหลันโกรธกัดฟันกรอด แค่นเสียงเย็นว่า “ตาแก่บ้านี่ ฉันทุกข์ยากอยู่ข้างนอกมากขนาดนี้ เขายังมีแก่ใจไปกินเลี้ยงอีก ใจไม้ไส้ระกำจริงๆ!”
เซียวชูหรันได้แต่พูดช่วยพ่อผิดกับในใจคิดว่า “แม่คะ แม่หายตัวไปสองวันนี้ พ่อเองก็ร้อนใจนะคะ วันนี้ก็เพราะขัดใจเพื่อนไม่ได้จริงๆเลยต้องไป”
“ฉันไม่เชื่อ!” หม่าหลันตะคอกดัง “ตาแก่นี่ สองวันก่อนร่ำๆจะแยกกันอยู่กับฉันอยู่เลย! พอทำไม่ได้ ฉันก็เข้าสถานกักขังแทน ไม่รู้เขาจะดีใจแค่ไหนกันเนี่ย!”
เซียวชูหรันรีบบอก “แม่คะ แม่อย่าพึ่งคาดเดาพ่อไปแบบนั้นสิคะ...”
ระหว่างพูด เซียวฉางควนขับรถเข้ามาที่โรงพยาบาลพอดี
พอเห็นสภาพน่าอนาถของหม่าหลัน เซียวฉางควนเองก็ตกตะลึงอ้าปากค้างไปเหมือนกัน
ถึงเขาจะไม่ได้รักหม่าหลันแล้ว แต่ใช้ชีวิตภายใต้การกดขี่ของหม่าหลันมาหลายปี ทำให้เขายังกลัวหล่อนอยู่มาก
เป็นเหตุผลว่าทำไมพอหม่าหลันโทรมา เขาก็รีบแล่นมาเลย
พอหม่าหลันเห็นเซียวฉางควน ก็โกรธเพิ่มขึ้นอีกหลายระดับ
หม่าหลันคาดคั้นถามอีก “หลายวันก่อนพึ่งไปไม่ใช่หรือไง? ทำไมกินเลี้ยงอีกแล้ว?”
เซียวฉางควนบอก “คราวที่แล้วไปกัน20กว่าคนเองไง วันนี้คนมามากหน่อย”
“หรอ?” หม่าหลันขมวดคิ้ว เค้นภามว่า “เซียวฉางควน ฉันถามคุณนะ หานเหมยฉิงมาหรือเปล่า?”
เซียวฉางควนลนลานทันที
เขาไม่คิดเลยว่า หม่าหลันจะถามถึงหานเหมยฉิงตรงๆเลย สัมผัสที่หกของผู้หญิงนี่จะแม่นไปหน่อยแล้วไหม?
แต่ว่า เขามั่นใจว่าตนไม่มีทางพูดเรื่องหานเหมยฉิงกับหม่าหลันได้แน่ เลยโกหกไปว่า “ไม่นี่ เธอไปตั้งยี่สิบกว่าปีแล้ว ไม่เคยกลับมาเลยนะ”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...