ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 838

หม่าหลันถามเสียงเย็นว่า “ไม่มีจริงๆ?”

เซียวฉางควนรีบบอก “ไอ้หยา ไม่มีจริงๆนะ ผมจะหลอกคุณทำไมล่ะ? แถมตอนนี้คุณห่วงผิดเรื่องหรือเปล่า? ตอนนี้ที่สำคัญที่สุดคือรีบดูแผลคุณ คุณขาหักหรอ?”

หม่าหลันมัวแต่จะเค้นถามเซียวฉางควน ถึงขนาดลืมว่าตัวเองขาหัก พอโดนเซียวฉางควนทัก เลยนึกถึงความเจ็บปวดที่ขาขวาตัวเองขึ้นมาได้

เธอเลยรีบบอกเซียวชูหรันว่า “ลูกแม่ รีบพาแม่ไปหาหมอเร็ว อย่าให้แม่ขาด้วนนะ!”

......

พอจัดการขั้นตอนฉุกเฉิน พบคุณหมอ และถ่ายเอกซเรย์ตามที่คุณหมอขอร้อง เซียวชูหรันถามอย่างตื่นเต้นว่า “คุณหมอคะ แม่หนูเป็นยังไงบ้าง?”

หม่าหลันกลัวตัวเองเป็นอะไรไป รีบถามเหมือนกัน “ใช่ค่ะคุณหมอ ผลการตรวจเป็นยังไงบ้าง? ฉันคงไม่ขาด้วนใช่ไหม?”

คุณหมอเอ่ยปากบอกหม่าหลัน “ดูจากแผ่นเอกซเรย์ กระดูกข้างของคุณหัก แผลค่อนข้างหนัก แต่ถ้าดูแลรักษาดีๆ ไม่ด้วนหรอกครับ ผมแนะนำให้เข้าเฝือกไว้ก่อน จากนั้นก็อยู่โรงพยาบาลซักครึ่งเดือน แบบนี้จะเซฟกว่า”

พอหม่าหลันได้ยินว่าขาตัวเองไม่ด้วนแน่ ก็ถอนหายใจโล่งอก แต่พอได้ยินว่าต้องเข้าโรงพยาบาล ก็ร้อนใจขึ้นมา “หา? ต้องเข้าโรงพยาบาลอีกหรอ? เข้าเฝือกแล้ว กลับไปพักรักษาตัวที่บ้านไม่ได้หรอคะ?”

พอคิดว่าจนถึงตอนนี้ตนยังไม่เคยได้เข้าไปอยู่ที่Tomson Rivieraเลย หม่าหลันรู้สึกน้อยใจเอามากๆ

ผ่านความทุกข์ยากลำบากในสองวันนี้มา เธอแทบจะฝันด้วยซ้ำว่าได้กลับไปTomson Riviera นอนบนเตียงนุ่มๆ รับรู้ความรู้สึกของการอยู่ที่Tomson Riviera

คุณหมอส่ายหน้าบอก “ครึ่งเดือนแรกของการเข้าเฝือกสำคัญมากครับ มันเกี่ยวพันถึงการฟื้นฟูของคุณทั้งหมดเลย ถ้าคุณกลับบ้าน เกิดอะไรชึ้นมา หรือจัดการได้ไม่ถูกต้อง อาจจะเกิดผลข้างเคียงขึ้นได้”

พอได้ยินแบบนี้ หม่าหลันสีหน้าเซ็งขึ้นมา

แต่ว่าเซียวฉางควนที่ยืนฟังอยู่ข้างๆดีใจมาก!