ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 838
หม่าหลันถามเสียงเย็นว่า “ไม่มีจริงๆ?”
เซียวฉางควนรีบบอก “ไอ้หยา ไม่มีจริงๆนะ ผมจะหลอกคุณทำไมล่ะ? แถมตอนนี้คุณห่วงผิดเรื่องหรือเปล่า? ตอนนี้ที่สำคัญที่สุดคือรีบดูแผลคุณ คุณขาหักหรอ?”
หม่าหลันมัวแต่จะเค้นถามเซียวฉางควน ถึงขนาดลืมว่าตัวเองขาหัก พอโดนเซียวฉางควนทัก เลยนึกถึงความเจ็บปวดที่ขาขวาตัวเองขึ้นมาได้
เธอเลยรีบบอกเซียวชูหรันว่า “ลูกแม่ รีบพาแม่ไปหาหมอเร็ว อย่าให้แม่ขาด้วนนะ!”
......
พอจัดการขั้นตอนฉุกเฉิน พบคุณหมอ และถ่ายเอกซเรย์ตามที่คุณหมอขอร้อง เซียวชูหรันถามอย่างตื่นเต้นว่า “คุณหมอคะ แม่หนูเป็นยังไงบ้าง?”
หม่าหลันกลัวตัวเองเป็นอะไรไป รีบถามเหมือนกัน “ใช่ค่ะคุณหมอ ผลการตรวจเป็นยังไงบ้าง? ฉันคงไม่ขาด้วนใช่ไหม?”
คุณหมอเอ่ยปากบอกหม่าหลัน “ดูจากแผ่นเอกซเรย์ กระดูกข้างของคุณหัก แผลค่อนข้างหนัก แต่ถ้าดูแลรักษาดีๆ ไม่ด้วนหรอกครับ ผมแนะนำให้เข้าเฝือกไว้ก่อน จากนั้นก็อยู่โรงพยาบาลซักครึ่งเดือน แบบนี้จะเซฟกว่า”
พอหม่าหลันได้ยินว่าขาตัวเองไม่ด้วนแน่ ก็ถอนหายใจโล่งอก แต่พอได้ยินว่าต้องเข้าโรงพยาบาล ก็ร้อนใจขึ้นมา “หา? ต้องเข้าโรงพยาบาลอีกหรอ? เข้าเฝือกแล้ว กลับไปพักรักษาตัวที่บ้านไม่ได้หรอคะ?”
พอคิดว่าจนถึงตอนนี้ตนยังไม่เคยได้เข้าไปอยู่ที่Tomson Rivieraเลย หม่าหลันรู้สึกน้อยใจเอามากๆ
ผ่านความทุกข์ยากลำบากในสองวันนี้มา เธอแทบจะฝันด้วยซ้ำว่าได้กลับไปTomson Riviera นอนบนเตียงนุ่มๆ รับรู้ความรู้สึกของการอยู่ที่Tomson Riviera
คุณหมอส่ายหน้าบอก “ครึ่งเดือนแรกของการเข้าเฝือกสำคัญมากครับ มันเกี่ยวพันถึงการฟื้นฟูของคุณทั้งหมดเลย ถ้าคุณกลับบ้าน เกิดอะไรชึ้นมา หรือจัดการได้ไม่ถูกต้อง อาจจะเกิดผลข้างเคียงขึ้นได้”
พอได้ยินแบบนี้ หม่าหลันสีหน้าเซ็งขึ้นมา
แต่ว่าเซียวฉางควนที่ยืนฟังอยู่ข้างๆดีใจมาก!
พอได้ยินแบบนี้ หม่าหลันถามทันที “งั้นฉันรอเขากลับมาก็ได้นี่?”
เย่เฉินบอก “เธอไม่มีทางกลับมาในครึ่งเดือนนี้แน่ครับ”
คุณหมอบอก “วันนี้คุณต้องเข้าเฝือกก่อนครับ”
หม่าหลันรีบบอก “ได้ค่ะ! งั้นเข้าเฝือกก่อน แล้วฉันกลับไปพักที่บ้านนะ!”
เซียวฉางควนเห็นหม่าหลันยืนกรานขนาดนี้ ก็รู้เลยว่าคงไม่สามารถให้เธอพักโรงพยาบาลละ อดคิดแผนในใจไม่ได้ ข่าวเรื่องหานเหมยฉิงกลับมา ปิดเธอได้ช่วงเดียว ไม่ได้สามารถปิดบังได้ตลอดชาติ ถ้ารอเธอรู้ว่าหานเหมยฉิงกลับมา ค่อยคุยเรื่องหย่ากัน เธอไม่มีทางยอมแน่
ในเมื่อเป็นแบบนี้ สู้คืนนี้กลับไปแล้วหาโอกาสคุยเรื่องหย่ากับเธอ ทางที่ดีที่สุดคือหย่ากับเธอให้เร็วที่สุด!
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...