ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 844
เมื่อนึกขึ้นได้ว่าจะได้เจอป้าหลี่เร็วๆนี้ เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น
หลังจากที่นายหญิงใหญ่เซียวเสียไป และตัวเขาไปยืมเงินกลางงานเลี้ยงแล้วถูกด่า หลังจากนั้นก็ไม่ได้เจอป้าหลี่อีกเลย เพราะถังซื่อไห่ส่งป้าหลี่ไปโรงพยาบาลเย่นจิงแล้ว
เย่เฉินกับป้าหลี่มีความสัมพันธ์ที่ดีมาก ถึงขั้นที่เย่เฉินเห็นป้าหลี่เป็นแม่แท้ๆของตัวเองเลย
ก่อนหน้านี้ที่ป้าหลี่พึ่งป่วย เย่เฉินหาเงินตามที่ต่างๆอย่างสุดชีวิต ถึงกับเคยแอบไปติดต่อขายเลือดตัวเองอีกด้วย และรับเงินเก็บของเซียวซูหรันไปไม่น้อย เพื่อให้ป้าหลี่จะได้มีชีวิตอยู่ต่อไป
ถ้าไม่ใช่เพราะเย่เฉินพยายามสุดชีวิต ช่วยป้าหลี่ระดมเงิน ป้าหลี่คงอยู่ไม่ถึงตอนที่ถังซื่อไห่ปรากฏตัวก็ได้ เป็นไปได้มากที่ป้าจะไม่รอด
ถึงอย่างไรก็ตามเย่เฉินก็คิดว่า สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เขาควรทำ ถึงจะเป็นแบบนี้ เย่เฉินตอบแทนบุญคุณของป้าหลี่แค่หนึ่งในแสนเท่านั้น
ตอนที่พ่อยังมีชีวิตอยู่พ่อเคยสอนเขานับครั้งไม่ถ้วนว่า เป็นผู้ชายต้องรู้จักตอบแทนบุญคุณของคนอื่น คนโบราณเคยกล่าวว่าไว้บุญคุณแม้เพียงน้ำหยด ก็ควรตอบแทนให้ได้ดั่งสายธาร เย่เฉินถือปฏิบัติมาโดยตลอด
เขาก็เลยไม่สนใจหมี่ที่อยู่ในหม้อของหม่าหลัน เขาถอดเสื้อกันเปื้อนทันที และเดินออกมาจากห้องครัว และพูดกับเซี่ยวซูหรันที่กำลังดูหม่าหลันอยู่ว่า: “ที่รัก ฉันมีธุระด่วนต้องไปจัดการที่สถานเลี้ยงเด็กหน่อย!”
หม่าหลันพูดออกมาว่า: “หมี่น้ำของฉันนายทำเสร็จหรือยัง? นี่ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ นายยังจะออกไปไหน?”
เย่เฉินตอบด้วยความรังเกียจและรำคาญว่า: “หมี่ต้มอยู่ในหม้อ เดียวแม่ไปตักขึ้นมากินเองนะ! วันนี้ป้าหลี่พึ่งหายป่วยกลับมาฉันจะไปจัดงานต้อนรับป้า”
หม่าหลันได้ยินแบบนี้ก็ได้ด่าออกมาพร้อมความโมโห: “ไอ้คนแซ่เย่ ไอ้สัตว์นี่นายแสดงกิริยาอะไรกัน กล้าพูดแบบนี้กับฉันหรือ! นายไม่มีจิตสำนึกที่เป็นลูกเขยแต่งเข้าเลยหรือ？ นายก็ไม่ดูเลยว่าตอนนี้กินข้าวของใครอยู่ กินน้ำของใครอยู่ ใส่เสื้อผ้าของใครอยู่ และอยู่บ้านใคร?”
ตอนนี้เขามีอนาคตแล้ว มีคนให้บ้านพักตากอากาศนี้กับเขา แถมยังตกแต่งให้อย่างสวยงามด้วย และเขาดูฮวงจุ้ยให้คนแต่ละครั้งสามารถหาเงินได้เป็นล้าน
กลับมามองที่ตัวเอง ตอนนี้เธอไม่เงินเหลือเลย ถ้าเย่เฉินโกรธแตกคอกับตัวเองจริงๆ แล้วไม่ให้ตัวฉันอยู่บ้านหลังนี้ แล้วฉันจะไปอยู่ไหน?
นึกถึงตอนนี้ หม่าหลันมองไปที่เย่เฉินที่มีสีหน้าโกรธ ทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นและกลัว
แต่เธอก็พยายามกอบกู้พลิกสถานการณ์และมองไปที่เซียวซูหรันด้วยความน้อยใจ: “ซูหรัน สามีเธอทำเกินไปนะ มีสามีที่ไหนจะพูดแบบนี้กับแม่ยาย? เธอก็ไม่ดูเขาเลยนะ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเขายังจะเคารพฉันหรือ？”
คิดไม่ถึงว่าเซียวซูหรันจะตอบอย่างจริงจังว่า: “แม่ ฉันว่าสิ่งที่เย่เฉินพูดก็ไม่ผิดนะ ตอนนี้เราอยู่ที่บ้านพักต่างอากาศที่คนอื่นให้ถ้าไม่มีเขา พวกเราก็จะไม่ได้อยู่บ้านที่ดีแบบนี้ แม่จะทำแบบเดิมกับเขาไม่ได้แล้วนะ แบบนี้มันไม่ยุติธรรมเลย!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...