ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 866
สี่ยอดลูกน้องอยู่ที่จินหลิง ล้วนเป็นคนใหญ่คนโตที่แบ่งกันไปประจำท้องที่ คนที่มีชื่อเสียงมากสุดก็คือ หม่าจงเหลียง
ในวงการเขาเรียกกันว่า เฮียเหลียงจื่อ
เจี่ยงหมิงไม่เคยเลยว่า ตนเองจะหลบเลี่ยงรถปอร์เช่แท้ๆ แต่กลับมาชนรถPhaetonของหม่าจงเหลียงเสียได้
ตอนนี้ในใจเขาก็รู้สึกผิดจนแทบอยากจะตาย ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้แต่แรก เมื่อครู่ก็ชนปอร์เช่คันนั้นไปเสียก็ดี
ไม่สิ ถ้ารูปว่าจะเป็นแบบนี้ ตนเองก็คงไม่แข่งกับเย่เฉินหรอกว่ารถใครจะเร็วกว่ากัน！
ถูกต้อง！
ต้องโทษไอ้เย่เฉินนั่น ที่กล้ามาหรอกตนเอง รถBMW520ของมันนั้น จำนวนแรงม้าสูงมาก ดูก็รู้ว่าเป็นรถแต่ง
ถ้ามันไม่ได้หรอกตนเอง ตนเองก็คงไม่เลือกทำแบบนี้หรอก?
พอคิดถึงจุดนี้ ในใจเจี่ยงหมิงก็โกรธเย่เฉินมาก
พอหม่าจงเหลียงเห็นไอ้หนุ่มนี่หน้าซีดเซียว ก็ส่งเสียงไม่พอใจว่า “ไปเอาใบขับขี่มึงมา บัตรประชาชน เอามาให้กูดูสิ！”
เจี่ยงหมิงก็ไม่กล้าขัด รีบกลับเข้าไปในรถ แล้วก็เอาเอกสารทั้งหมดออกมา แล้วก็ยื่นให้กับหม่าจงเหลียงอย่างเคารพ
พอหม่าจงเหลี่ยงเห็นเอกสาร ก็เอาเอกสารทั้งหมดใส่กระเป๋าตนเองไป
จากนั้น เขาก็มองเจี่ยงหมิง แล้วพูดเสียงเย็นว่า “ชื่อเจี่ยงหมิงใช่ไหม? กูอยู่ในวงการนี้มานาน จริงๆ ก็ไม่ได้อยากจะเอาเรื่องเด็กๆ อย่างมึงหรอกนะ แต่รถกูคันนี้เพิ่งซื้อมาได้ยังไม่ถึงเดือน แต่มาถูกมึงชนแบบนี้ ต่อให้มึงซ่อมให้กู แต่รถมันก็มีตำหนิแล้ว ไม่ใช่รถใหม่แล้ว”
พูดถึงตรงนี้ หม่าจงเหลียงก็ตวาดว่า “ดังนั้น กูมีทางเลือกให้มึงง่ายๆ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป รถPhaetonคัน ก็เป็นของมึงแล้ว”
ตอนนี้เจี่ยงหมิงก็แทบจะหัวใจวาย เพราะว่าที่เขาซื้อรถเบนซ์คันนี้มา ก็ผ่อนจ่าย แต่ละเดือนก็ต้องส่งค่างวดเดือนละหมื่นกว่าหยวน แถมยังต้องส่ง3ปี
ทรัพย์ของตนเองทั้งหมดก็ควักออกมาดาวน์รถแล้ว แล้วอีกอย่าง เงินเดือนของตนเองก็แค่2หมื่นหยวนต้นๆ แล้วจะเอาที่ไหนไปชดใช้ค่าเสียเป็นล้าน?
พอคิดถึงจุดนี้ เจี่ยงหมิงก็พูดกับหม่าจงเหลียงว่า “เฮียเหลียงจื่อครับ เรื่องในวันนี้ล้วนโทษผมเอง ผมผิดเองทั้งหมด ผมยอมรับ！แต่ผมไม่มีเงินจริงๆ ไม่มีปัญญาซื้อรถแพงแบบนี้ไปคืนเฮียได้หรอกครับ！”
“กูไม่สน” หม่าจงเหลียงก็ด่าว่า “มึงมาชนรถกู ก็ต้องชดใช้ให้กูพอใจ มึงไม่มีเงิน ก็ไปคิดหาวิธีสิวะ กูให้มึงอย่างมากอาทิตย์เดียว ถ้าภายในหนึ่งอาทิตย์ กูไม่ได้เห็นรถPhaetonคันใหม่ของกู งั้นกูก็จะให้คนไปจัดการมึง”
พูดจบ หม่าจงเหลียงก็พูดต่ออีกว่า “กูมีธุระ งั้นรถคันนี้ ก็เป็นของมึงแล้วกัน มึงมีเวลาแค่อาทิตย์เดียวนะ ถ้าถึงตอนนั้นมึงแก้ปัญหาไม่ได้ เดี๋ยวกูช่วยจัดการมึงเอง ถ้ามึงคิดหนี กูก็จะฆ่ามึง！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...