เจี่ยงหมิงก็ตกใจจนตัวสั่น ตอนนี้ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรดี
หม่าจงเหลี่ยงก็ไม่อยากพูดกับเขามาก กลับเข้าไปในรถPhaeton หลังจากเอาของส่วนตัวออกมาหมดแล้ว ก็เอากุญแจรถโยนให้เจี่ยงหมิง
“รถคันนี้ยังมีกุญแจสำรองอีกดอก พอมึงเอารถมาให้กู เดี๋ยวกูเอากุญแจอีกดอกหนึ่งให้ มึงวางใจ ถึงแม้กูจะอยู่ในวงการนักเลง แต่กูก็ไม่เคยไปเอาเปรียบใคร ควรเป็นของกู กูก็เอา ไม่ควรเป็นของกู กูไม่เอาทั้งนั้น กูทำงานในวงการนี้ มีแค่4คำ พิถีพิถัน”
“แต่ถ้ามึงไม่พิถีพิถันกับกูล่ะก็ กูก็จะร้ายกับมึง!”
พูดจบ เขาก็โบกมือเรียกรถแท็กซี่ แล้วก็จากไป
เพื่อนของเจี่ยงหมิงเห็นดังนั้นอึ้งไปตามกัน
ในใจทุกคนก็ชื่นชมออกมาว่า “หม่าจงเหลียงคนนี้เป็นพี่ใหญ่ในวงการนักเลงจริงๆ ทำอะไรก็เด็ดขาดมาก เอารถราคา2ล้านกว่าทิ้งไว้นี่ แล้วก็จากไป มันเท่มากเลย”
แต่ว่า ตอนนี้เจี่ยงหมิงยังคงนั่งคุกเข่าร้องไห้อยู่ที่พื้น
ตนเองจะไปเอาเงินมาจากไหน มาซื้อรถPhaetonคันใหม่? ต่อให้ขายรถที่ถูกชนไป ก็ยังไม่พอ!
แต่ว่าฝั่งตรงข้ามเป็นคนใหญ่คนโต ถ้าตนเองไม่จัดการปัญหานี้ หลังจากอาทิตย์หนึ่งแล้ว ฝั่งตรงข้ามก็อาจจะมาฆ่าตนเองจริงๆ ก็ได้
เจี่ยงหมิงไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ตนนี้รถสองคันก็จอดอยู่ตรงหน้าเขา ในใจคิดแม้กระทั่งอยากจะตายไปเสีย
พวกเพื่อนที่คอยประจบเขาอยู่ตลอดนั้น ในตอนนี้ก็เดินเข้ามา แล้วถามอย่างเป็นห่วงว่า “พี่หมิง ตอนนี้จะทำอย่างไรกันดี? ”
เจี่ยงหมิงออกแรงจับเส้นผมของตนเอง แล้วพูดอย่างใจสลายว่า “กูจะทำไงดีวะเนี่ย ใครจะไปรู้ว่าจะไปชนรถPhaetonเข้าให้ กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ทำไมมีคนยอมจ่ายเงิน2ล้าน เพื่อซื้อรถที่มีรูปร่างเหมือนรถPassat!”
พูดจบ เขาก็เอามือจับหัวร้องไห้
แพ้แล้ว ก็ต้องยอมทำตามกติกา
แต่เย่เฉินก็รู้ดี ในเมื่อเจี่ยงหมิงก็ได้เลือกแผนทำเป็นเกิดอุบัติเหตุ เพื่อหาทางกู้หน้าตนเอง ตนเองก็ไม่อาจจะบีบเขาจนหมดหนทาง
คู่แข่งขันเกิดอุบัติเหตุ ถ้าตนเองยังไปบีบคั้นล่ะก็ ในสายตาเพื่อนคนอื่นๆ ตนเองก็จะดูเป็นคนไร้น้ำใจ
บนรถBMW ป้าหลี่ก็พูดอย่างกังวลว่า “รีบโทรไปหาเจี่ยงหมิงสิ ว่าเป็นอะไรหรือเปล่า ขออย่าให้บาดเจ็บเลย”
หลี่เสี่ยวเฟินก็เบ้ปากพูดว่า “ป้าหลี่คะ หนูว่าเจี่ยงหมิงคงจะตั้งใจไปชนท้ายมากกว่า!เขาคงจะรู้ว่ารถของตนเองนั้นสู้รถพี่เย่เฉินไม่ได้ แถมยังไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ ที่จะต้องบริจาครถให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ดังนั้นก็เลยใช้แผนนี้!”
ป้าหลี่ก็รีบพูดว่า “เสี่ยวเฟิน อย่าไปปรักปรำว่าคนอื่นเขา ถ้าเกิดว่าเข้าใจเขาผิดขึ้นมาจะทำอย่างไร แล้วอีกอย่างอุบัติเหตุตามท้องถนน ไม่มีอะไรสำคัญกว่าความปลอดภัยของผู้ขับขี่แล้วล่ะ”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...