ตอนที่ทุกคนกำลังดื่มด่ำกับมื้ออาหารราคา2แสนอย่างครึกครื้นอยู่นั้น เย่เฉินก็เดินไปที่เคาน์เตอร์ แล้วพูดกับพนักงานที่เคาน์เตอร์ว่า “สวัสดีครับ ผมเป็นแขกของโต๊ะหมายเลข03 รบกวนออกบิลค่าอาหารให้ผมหน่อยครับ”
พนักงานก็รีบพูดอย่างเคารพว่า “สวัสดีครับคุณผู้ชาย ไม่ทราบว่าใช่โต๊ะที่จ่าย2แสนนั่นใช่ไหมครับ? ”
“ใช่ครับ!” เย่เฉินพยักหน้า
พนักงานก็ถามอีกว่า “คุณจะออกบิลเป็นของบริษัทหรือส่วนตัวครับ? ”
เย่เฉินตอบ “ออกเป็นส่วนตัวแล้วกันครับ”
“ได้ครับ ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายสะดวกให้ชื่อนามสกุลไหมครับ? ”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดว่า “แซ่ เย่ ชื่อ เฉิน ครับ”
พนักงานก็รีบไปจัดการในคอมพิวเตอร์ แล้วก็เอาบิลไปพิมพ์ในเครื่องปริ๊นท์เตอร์
พอเป็นเสียงของเครื่องปริ๊นท์เตอร์ที่ดัง บิลค่าอาหารที่มีชื่อเย่เฉินอยู่บนหัว ด้วยราคาอาหาร2แสนหยวน ก็ถูกพิมพ์ออกมา
เย่เฉินรับเอสบิลมา แล้วตรวจสอบดู พอดูว่าบิลใบนี้ไม่มีปัญหาแล้ว ก็พูดขอบคุณพนักงาน แล้วก็หันหลังกลับ
ในขณะเดียวกัน เขาก็ยิ้มในใจ เจี่ยงหมิง มึงคงจะคิดไม่ถึงสินะว่า กูจะลงมือก่อน?
จากนั้นก็กลับมาโต๊ะอาหาร แล้วก็ดื่มกินกับทุกคนต่อ
เซียวชูหรันก็ถามเขาเบาๆ ว่า “เย่เฉิน คุณบอกฉันมาตรงๆ ว่าคุณกำลังมีแผนอะไรในใจอีกห้ะ? ”
เย่เฉินตอบ “เปล่านี่ ผมเป็คนดีจะตาย จะมีแผนอะไรในใจล่ะ? ”
เซียวชูหรันก็พูดกดเสียงต่ำ ว่า “ฉันรู้สึกว่าอาหารมื้อนี้ เหมือนจะกำลังเล่นงานนายเจี่ยงหมิง......”
เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า “คุณภรรยาที่แสนดี คุณคิดถูกแล้วล่ะ!”
ระหว่างทางที่ทั้งสองคนไปห้องน้ำนั้น จ้าวโจ๋วเยว่ก็ยิ้มพูดว่า “พี่หมิง แอปพลิเคชันเงินกู้ ที่พี่ให้ผมดาวน์โหลดมา ผมแอบโหลดมาแล้วนะพี่ ไวไฟของที่โรงแรมนี้ ไม่เพียงไม่มีรหัสผ่าน แถมไวมากด้วย!เร็วกว่าอินเทอร์เน็ตที่ห้องพักบริษัทผมเยอะเลย!รู้สึกว่าได้เปรียบดี!”
เจี่ยงหมิงก็มองเขาอย่างดูถูก ในใจก็รู้ ว่าไอ้จ้าวโจ๋วเยว่คนนี้ เอาเปรียบคนอื่นอย่างหน้าไม่อาย ยิ่งกว่าตนเองเสียอีก แถมทำตัวกระจอกกว่าตนเองหลายเท่า
แต่ว่า ก็เพราะว่ามันชอบเอาเปรียบคนอื่นแบบนี้นี่แหละ ดังนั้นตนเองถึงจะมีโอกาสจัดการหลอกมันได้
จากนั้น เขาก็พูดกับจ้าวโจ๋วเยว่ว่า “เอาแบบนี้ นายไปใส่ข้อมูลประจำตัวลงในแอปพลิเคชันนั้นให้เรียบร้อย แล้วก็เริ่มกู้เงินได้เลย นายก็เลือกจำนวนเงินที่สูงที่สุด กู้ได้เท่าไรก็เอาให้หมด พอได้มาแล้วก็โอนเข้าบัญชีผม เดี๋ยวผมจะช่วยนายจัดการเรื่องลงทุนเอง เดี๋ยวสัปดาห์ถัดไปก็จะโอนเงินปันผลไปให้!”
จ้าวโจ๋วเยว่รีบพยักหน้า แล้วพูดอย่างเคารพว่า “พี่หมิงนี่ใจกว้างจริงๆ ผมนี่โชคดีจริงๆ ที่มีเพื่อนแบบพี่ ดูเหมือนว่าติดตามพี่ไป เรื่องงานแต่งของผมก็เบาใจได้แล้วล่ะ!”
เจี่ยงหมิงก็ตอบว่า “รีบไปเตรียมจัดการกู้เงินออกมา ผมก็ใกล้จะไปลงทุนในกองทุนตัวใหม่แล้ว ถ้านายยังไม่รีบไปเอาเงินออกมาล่ะก็ ก็จะตามผมไม่ทัน หลังจากนี้ก็อย่ามาโทษผมแล้วกัน”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...