ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 890

จ้าวโจ๋วเยว่รีบเอ่ยพูดว่า ： “รู้จักกันมาสามปีแล้ว คบหากันสองปี”

เจี่ยงหมิงก็ถามอีกว่า : “งั้นพวกนายรู้จักกันได้ยังไง？”

จ้าวโจ๋วเยว่ยิ้มพร้อมพูดว่า : “ตอนนั้นผมอยากจะเข้าไปทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง ต้องการขอให้คนช่วย คนเขาต้องการบุหรี่หร่วนจงฮั๋วสองกล่อง”

“ผมจำได้ว่าบุหรี่หร่วนจงฮั๋วนี้แพงมากเลยนะ หนึ่งกล่องก็หลายร้อยแล้ว สองกล่องก็พันกว่าเลย แล้วผมก็ไปตามหาดู ดูว่ามีใครที่ขายถูกกว่านี้ไหม ผลสรุปผลไปเสิร์ชหาในเน็ต เฮ้ย มีคนขายถูกจริงๆด้วย ก็คือเสี่ยวเจวียน！เธอขายบุหรี่หร่วนจงฮั๋วที่ลักลอบนำเข้ามา หนึ่งกล่องก็แค่สองร้อยเอง！”

เมื่อเจี่ยงหมิงฟังจบแล้ว สีหน้าก็เก้ๆกังๆมาก เอ่ยถามเขาว่า : “โจ๋วเยว่ ฉันถามนายหน่อย บุหรี่หร่วนจงฮั๋วผลิตที่ประเทศไหนเหรอ？”

จ้าวโจ๋วเยว่พูดออกไปอย่างไม่รู้สึกตัวว่า ：“ประเทศจีนไง”

เจี่ยงหมิงพยักหน้า พูดว่า ： “ทำไมนายซื้อบุหรี่ที่ผลิตในประเทศจีนที่จีน ยังซื้อบุหรี่ที่ลักลอบนำเข้ามาล่ะ？”

จ้าวโจ๋วเยว่ขมวดคิ้วแน่น พูด ： “ฮาย พี่หมิง ที่คุณพูดก็ค่อนข้างน่าสนใจเลยนะ ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน สงสัยเสี่ยวเจวียนคงจะมีช่องทางอื่นๆอะไรอีกมั้ง？”

เจี่ยงหมิงก็ถอนหายใจอีกครั้ง พูดถามอีกครั้งว่า : “งั้นฉันขอถามอีกหน่อย ตั้งแต่ที่นายซื้อบุหรี่หร่วนจงฮั๋ว2กล่องมาจากแฟนสาวของนาย แถมยังเป็นของลักลอบเข้ามา งั้นสุดท้ายแล้วเรื่องที่ขอร้องให้คนช่วยสำเร็จไหม？”

“ไม่สำเร็จ” เมื่อจ้าวโจ๋วเยว่คิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา ก็พูดด้วยความปวดใจอย่างมาก: “ตอนนั้นที่มอบบุหรี่ไปให้ แล้วก็ไม่ได้ติดตามผล ต่อมาผมก็โทรศัพท์ไปถามคนเขา สุดท้ายเขาก็บล็อกเบอร์โทรของผมไปแล้ว เรื่องนี้ผมยังคงจำจนถึงทุกวันนี้ ทุกครั้งพอถึงวันที่1หรือ15 ผมก็จะซื้อกระดาษเงินจำนวนสองหยวนมาเผาทิ้งข้างถนน สาปแช่งไอ้คนเชี้ยที่หลอกเอาบุหรี่ผมไปสองกล่องให้ตายไวๆ”