ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 890
จ้าวโจ๋วเยว่รีบเอ่ยพูดว่า ： “รู้จักกันมาสามปีแล้ว คบหากันสองปี”
เจี่ยงหมิงก็ถามอีกว่า : “งั้นพวกนายรู้จักกันได้ยังไง？”
จ้าวโจ๋วเยว่ยิ้มพร้อมพูดว่า : “ตอนนั้นผมอยากจะเข้าไปทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง ต้องการขอให้คนช่วย คนเขาต้องการบุหรี่หร่วนจงฮั๋วสองกล่อง”
“ผมจำได้ว่าบุหรี่หร่วนจงฮั๋วนี้แพงมากเลยนะ หนึ่งกล่องก็หลายร้อยแล้ว สองกล่องก็พันกว่าเลย แล้วผมก็ไปตามหาดู ดูว่ามีใครที่ขายถูกกว่านี้ไหม ผลสรุปผลไปเสิร์ชหาในเน็ต เฮ้ย มีคนขายถูกจริงๆด้วย ก็คือเสี่ยวเจวียน！เธอขายบุหรี่หร่วนจงฮั๋วที่ลักลอบนำเข้ามา หนึ่งกล่องก็แค่สองร้อยเอง！”
เมื่อเจี่ยงหมิงฟังจบแล้ว สีหน้าก็เก้ๆกังๆมาก เอ่ยถามเขาว่า : “โจ๋วเยว่ ฉันถามนายหน่อย บุหรี่หร่วนจงฮั๋วผลิตที่ประเทศไหนเหรอ？”
จ้าวโจ๋วเยว่พูดออกไปอย่างไม่รู้สึกตัวว่า ：“ประเทศจีนไง”
เจี่ยงหมิงพยักหน้า พูดว่า ： “ทำไมนายซื้อบุหรี่ที่ผลิตในประเทศจีนที่จีน ยังซื้อบุหรี่ที่ลักลอบนำเข้ามาล่ะ？”
จ้าวโจ๋วเยว่ขมวดคิ้วแน่น พูด ： “ฮาย พี่หมิง ที่คุณพูดก็ค่อนข้างน่าสนใจเลยนะ ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน สงสัยเสี่ยวเจวียนคงจะมีช่องทางอื่นๆอะไรอีกมั้ง？”
เจี่ยงหมิงก็ถอนหายใจอีกครั้ง พูดถามอีกครั้งว่า : “งั้นฉันขอถามอีกหน่อย ตั้งแต่ที่นายซื้อบุหรี่หร่วนจงฮั๋ว2กล่องมาจากแฟนสาวของนาย แถมยังเป็นของลักลอบเข้ามา งั้นสุดท้ายแล้วเรื่องที่ขอร้องให้คนช่วยสำเร็จไหม？”
“ไม่สำเร็จ” เมื่อจ้าวโจ๋วเยว่คิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา ก็พูดด้วยความปวดใจอย่างมาก: “ตอนนั้นที่มอบบุหรี่ไปให้ แล้วก็ไม่ได้ติดตามผล ต่อมาผมก็โทรศัพท์ไปถามคนเขา สุดท้ายเขาก็บล็อกเบอร์โทรของผมไปแล้ว เรื่องนี้ผมยังคงจำจนถึงทุกวันนี้ ทุกครั้งพอถึงวันที่1หรือ15 ผมก็จะซื้อกระดาษเงินจำนวนสองหยวนมาเผาทิ้งข้างถนน สาปแช่งไอ้คนเชี้ยที่หลอกเอาบุหรี่ผมไปสองกล่องให้ตายไวๆ”
พูดแล้ว จ้าวโจ๋วเยว่ก็พูดอย่างปวดใจอีกว่า : “น่าเสียดายที่หอพักของผมอยู่ไกลจากบ้านของเธอมาก ไม่งั้นผมจะซื้อกอเอี๊ยะไปให้เธอสักสองห่อ”
เจี่ยงหมิงพูดอย่างเย็นชาว่า ： “ยังจะซื้อกอเอี๊ยะอะไรละ ซื้อยาคุมฉุกเฉินให้สองกล่องดีกว่านะ ไม่อย่างงั้นคงเกิดเรื่องขึ้นแน่ ”
“อะไรนะ？” จ้าวโจ๋วเยว่รีบเอ่ยถาม : “ยาคุมฉุกเฉินอะไรกัน？แก้เอวเคล็ดเหรอ？ใช้ดีไหม？แพงไหม？กล่องละเท่าไหร่เหรอ？”
“พอได้แล้ว” เจี่ยงหมิงโบกไม้โบกมือ พูดว่า: “นายอยู่บ้านไปเถอะ ฉันขอตัวก่อนนะ เรื่องกองทุน ฉันจะรับจัดการให้นาย หากเป็นไปตามที่คาดไว้ หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปนายก็จะได้รับเงินแล้ว！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...