เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 896

ประโยคนี้ ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ตกใจกันหมด

รายได้ประจำปี 2 ล้าน? ! นี่มันต่างอะไรจากการปล้นธนาคารนะ?

อีกอย่าง เย่เฉินมีความสามารถนี้จริงๆเหรอ? โทรไปสายเดียว ก็สามารถให้ จ้าวเห้ามีรายได้ 2 ล้านต่อปี? !

ในตอนนี้ อีกฝ่ายในโทรศัพท์ยิ้มและพูดว่า: “นี่เป็นการตัดสินใจของประธานหลี่ เนื่องจากเขาตัดสินใจเช่นนี้ เขาก็ต้องมีเหตุผลของเขา ฉันเชื่อว่า ในความเห็นของประธานหลี่ ราคานี้ก็ยังไม่สูง”

เมื่อพูดจบ อีกฝ่ายก็พูดต่ออีกว่า: “คุณจ้าว งั้นเราก็เจอกันสัปดาห์หน้านะ นี่คือเบอร์โทรศัพท์ของฉัน ถึงตอนที่คุณมารายงานตัว ก็โทรมาหาฉัน ฉันจะไปรับคุณ!”

ต่อมา อีกฝ่ายก็วางสายไป

จ้าวเห้ากำลังถือสายอยู่ สมองทั้งหมดทั้งมวลถูกตัดลัดวงจรอย่างสมบูรณ์

เจิ้งเสียงในตอนนี้อิจฉาและเกลียดชังจนถึงขีดสุด เอ่ยปากถามว่า: “จ้าวเห้า บริษัทของนายจะให้ 2 ล้านต่อปีจริงๆเหรอ?”

จ้าวเห้าดึงสติกลับมา พยักหน้าอย่างงุนงงและพูดว่า： “คนที่โทรมาคือผู้อำนวยการฝ่ายทรัพยากรบุคคล เขาพูดอย่างนั้นจริงๆ”

ในใจเจิ้งเสียงเกิดความอิจฉาอย่างบ้าคลั่ง เขาคิดไม่ถึงจริงๆว่า เย่เฉินมีความสามารถขนาดนี้ ถ้ารู้ว่าเขามีความสามารถแบบนี้ ตัวเองยังไปประจบเจี่ยงหมิงเพื่ออะไร? ไปประจบเย่เฉินสิ!

จ้าวเห้าในตอนนี้น้ำตาไหลเต็มหน้า เขามองเย่เฉินสะอึกสะอื้นด้วยตาแดง: “เย่เฉิน นายทำเพื่อฉันเยอะไปแล้ว ฉันมีความสามารถอะไร ถึงได้ไปเป็นผู้ช่วยของประธานหลี่เหรอ?”

เย่เฉินยิ้มเบาๆ ตบไหล่ของเขา และพูดอย่างจริงจังว่า: “เพียงเพราะนายเป็นเพื่อนรักของฉันไง สมควรอย่างยิ่งแล้วที่หลี่ไท่หลายจัดตำแหน่งผู้ช่วยให้นาย”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน