ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 900
เห็นได้ว่าในตอนนี้เวลานี้เขาสิ้นหวังแค่ไหน
เมื่อหม่าหลันเห็นเช่นนี้ ท่าทีชัยชนะก็ยิ่งชัดเจนขึ้น เธอพูดอย่างเหยียดหยามว่า: “เซียวฉางควน ไอ้ตาเฒ่า อย่ามาเล่นมุกนี้กับฉันหน่อยเลย ยังไงล่ะ อยากได้ความเห็นอกเห็นใจต่อหน้าลูกสาวงั้นเหรอ? จะให้ฉันพูดถึงเรื่องราวความรักในตอนนั้นต่อหน้าลูกสาวไหม?”
พูดแล้ว ยังไม่รอให้เซียวฉางควนตอบ เธอก็ยิ้มเยาะเย้ยและพูดว่า: “เซียวฉางควนตอนนั้นเป็นคนดังในมหาวิทยาลัย เรื่องคุณกับหานเหม่ยฉิง ทุกคนทั้งโรงเรียนต่างก็รู้กันหมด แต่คนอย่างคุณ มีแฟนอยู่แล้ว ยังจะไปมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่นอีก ลงมือกับฉัน พรากความบริสุทธิ์ของฉัน ตอนนี้ทำลายชีวิตของฉันไปครึ่งหนึ่ง แล้วยังจะขอหย่ากับฉัน ในโลกนี้มีคนเลวมากมาย แต่จะมีใครเทียบคุณได้อีกล่ะ?”
เซียวฉางควนรู้สึกว่าบาดแผลในใจของตัวเองราวกับว่าถูกรถไฟชนอย่างรุนแรง
ในเวลานี้เขาตระหนักได้ว่า ชีวิตนี้เขาอาจจะไม่อาจเอาชนะผู้หญิงคนนี้ได้แล้ว
มีเธออยู่ ทั้งชีวิตของเขาคงหาความสุขที่แท้จริงไม่ได้อีกแล้ว
ครั้นแล้ว เขาก็เปลี่ยนจากสะอื้น เป็นร้องโอดครวญร่ำไห้
เซียวชูหรันรู้สึกหดหู่ใจกับสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า
เธอก็ตระหนักได้ทันที ก่อนหน้านี้ไม่อยากให้พ่อแม่หย่ากัน แต่ผลที่พวกเขาทั้งสองไม่หย่ากัน ก็ต้องเป็นเช่นวันนี้ ต้องทะเลาะกันไม่จบไม่สิ้น
เมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเขาทั้งสอง ใครๆก็ต่างไม่มีความสุข
ถ้าชีวิตในอนาคตเป็นแบบนี้ แม้แต่ตัวเองก็ยังรู้สึกว่าตัวเองไม่มีแสงสว่างเลย……
ในตอนนี้ จู่ ๆ เธอก็ได้รับวีแชทของต่งรั่งหลิน เนื้อหาคือ: “ชูหรัน ฉันเพิ่งไปTomson Riviera ยังไม่ทันได้เข้าประตู ก็ได้ยินคุณลุงกับคุณป้าทะเลาะกัน ทะเลาะกันค่อนข้างรุนแรง แกจะกลับมาดูหน่อยไหม?”
ชูหรันรีบพูดทันที: “ฉันกลับมาแล้วล่ะ”
ต่งรั่งหลินก็พูดว่า: “งั้นก็ดี จริงสิ สองสามวันนี้ฉันจะไปพักที่โรงแรมก่อน ไม่อย่างนั้นจะยิ่งทำตัวไม่ถูกจริงๆ”
แต่ตอนนี้ จู่ ๆ เธอก็ไม่รู้สึกอิจฉาขนาดนั้นแล้ว
เพราะบ้านของเธอแปลกจริงๆ ถ้าปล่อยให้ตัวเองได้อยู่ในบรรยากาศครอบครัวแบบนี้ เกรงว่าจะพังไปนานแล้ว
ในตอนนี้ เซียวฉางควนร้องไห้กลับไปที่ห้องนอน หม่าหลันเห็นเขาหนีไป อารมณ์ไร้เหตุผลของเธอก็หายไปแล้ว และกล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า: “โธ่เอ๋ย ฉันจะไปอาบน้ำให้สบายตัวในอ่างใหญ่ของฉันสักหน่อย ในที่สุดฉันก็ได้นอนที่ Tomson Riviera สักที! ฮ่า ๆ ๆ!”
เมื่อเห็นว่าพ่อกลับไปที่ห้องนอนของตัวเอง เซียวชูหรันพูดกับเย่เฉินด้วยความหงุดหงิดว่า: “โธ่เอ้ย เหนื่อยจริงๆ ปวดหัวจะตายแล้ว ฉันก็จะกลับไปอาบน้ำที่ห้องนะ ไม่อย่างนั้นก็คงพังทลายแล้วจริงๆ……”
เมื่อเย่เฉินคิดว่าคืนนี้เขาอยากจะเลื่อนขั้น เขาก็รีบตามไปด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม……
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...