ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 903

หลังจากเย่เฉินถามคำถามนี้ออกไป ในใจก็ประหม่าไม่น้อยเลย

เขาไม่รู้ว่าเซียวชูหรันตอบตนกลับมาอย่างไรกันแน่

ในช่วงเวลานี้ จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่ามีบางสิ่งพุ่งเข้ามาปะทะหน้าตน วินาทีถัดมา เขาถึงได้รับรู้ถึงของสิ่งนั้น เป็นเจ้าหมีน้อยที่เซียวชูหรันกอดนอนเป็นประจำ

ตอนนี้เอง เสียงของเซียวชูหรันได้แว่วขึ้นข้างหู “คุณนี่ช่างโลภเหลือเกินนะ ปกติคุณก็เล่นเกมมือถือนี่ การเลื่อนขั้นยิ่งถึงช่วงท้ายก็ยิ่งยากขึ้นเรื่อยๆ ไหนเลยจะง่ายดายขนาดนี้?”

เย่เฉินเอ่ยอย่างไม่ได้รับความเป็นธรรม “เมียจ๋า ตอนนี้เกมมือถือเลื่อนขั้นได้เร็วมากแล้วทั้งนั้น แกว่งดาบทีเดียวก็เลเวลแปดสิบแล้ว!”

เซียวชูหรันแสร้งพูดเลียนอย่างฝ่ายบริการลูกค้าสัมพันธ์ “ขอโทษด้วยค่ะคุณลูกค้า การเลื่อนขั้นแบบนี้ไม่มีในครอบครัวเรา ขอแนะนำให้คุณไปลองเล่นเกมอื่นดีกว่า”

เย่เฉินรีบตอบ “ไม่ไม่ไม่ ผมไม่อยากไปเล่นเกมอื่น ผมก็แค่อยากถามว่าเกมนี้ของพวกเราพอจะมีหนทางเลื่อนขั้นให้เร็วหน่อยไหม”

เซียวชูหรันเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ขอโทษด้วยค่ะคุณลูกค้า ตอนนี้บ้านเราไม่มีทางลัดอะไรทั้งนั้น”

“เอาเถอะ!” เย่เฉินถอนหายใจ พูดว่า “ผมจะพยายามต่อไปแล้วกัน”

เซียวชูหรันพยักหน้าอย่างพอใจ กล่าวไปว่า “ในเมื่อคุยกันได้แบบนี้แล้ว ตอนนี้ฝ่ายลูกค้าสัมพันธ์กำลังจะเลิกงานแล้ว หากว่าคุณลูกค้ายังมีคำถามอะไรที่ต้องการสอบถาม โปรดติดต่ออีกครั้งพรุ่งนี้เช้า”

เย่เฉินเห็นเธอเล่นสนุก จึงรีบตอบเออออไปด้วย “ได้ งั้นจะมาติดต่อใหม่พรุ่งนี้เช้า”

เซียวชูหรันพูดขึ้นมาอีกว่า “ถ้างั้นรบกวนคุณลูกค้าก่อนที่จะวางสาย หลังจากได้ยินเสียงดังปิ๊บ โปรดช่วยประเมินการบริการของฉันด้วยค่ะ กดหนึ่ง คือพอใจอย่างยิ่ง กดสอง คือพอใจ กดสาม คือไม่พอใจ”

เย่เฉินตอบออกไป “สี่!”

เซียวชูหรันเอ่ยขึ้น “ขออภัย การป้อนข้อมูลผิดพลาด กรุณาป้อนข้อมูลอีกครั้ง”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน