เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 904

เซียวชูหรันพูดต่อไปว่า “ถ้างั้นรบกวนคุณลูกค้าก่อนที่จะวางสาย หลังจากได้ยินเสียงดังปิ๊บ โปรดช่วยประเมินการบริการของฉันด้วยค่ะ กดหนึ่ง คือพอใจอย่างยิ่ง กดสอง คือพอใจ กดสาม คือไม่พอใจ”

เย่เฉินตอบอย่างหดหู่ “หนึ่ง! พอใจอย่างยิ่ง!”

เซียวชูหรันถึงได้กล่าวอย่างพอใจ “ขอบคุณสำหรับการประเมินของคุณ การออนไลน์ในวันนี้สิ้นสุดลงตรงนี้แล้ว พบกันใหม่ครั้งหน้า”

....

ในคืนนี้ เย่เฉินนอนหลับไม่สนิทเป็นอย่างมาก

ถึงจะบอกว่าตนได้เลื่อนระดับเพียงขั้นเดียว แต่นับตั้งแต่ตนแต่งงานกับเซียวชูหรันมาจนถึงปัจจุบัน นี่เป็นครั้งแรกที่ตนได้ร่วมเตียงกับเธอ

แน่นอน ถึงแม้ร่วมเตียงก็คือร่วมเตียง แต่ไม่มีโอกาสได้ร่วมเรียงเคียงหมอน ทั้งสองคนต่างใช้หมอนของตัวเอง ต่างคนต่างนอนผ้าห่มใครผ้าห่มมัน

เย่เฉินก็ไม่กล้าข้ามเส้นแบ่งเขตจริงๆ ถ้าหากโดนลดขั้นลงไป นั่นไม่ใช่ถึงอยากร้องไห้ก็ไม่มีน้ำตาแล้วหรอกหรือ?

อันที่จริงเซียวชูหรันก็นอนไม่หลับอยู่นานมากเหมือนกัน ในใจเอก็รู้สึกประหม่าอย่างยิ่งเช่นกัน

ถึงแม้ตนกับเย่เฉินจะต่างคนต่างนอนในผ้าห่มใครผ้าห่มมัน แถมไม่มีได้กับแตะเนื้อสัมผัสตัวใดๆ ด้วย แต่หัวใจเธอก็ยังคงเต้นแรงอย่างยิ่ง

อืม ยังไงซะนับตั้งแต่ตัวเธอแยกห้องนอนกับพ่อแม่ตอนเด็กๆ เป็นต้นมา นี่เป็นครั้งแรกที่นอนร่วมเตียงกับผู้ชายคนหนึ่ง

ถ้าในใจไม่ประหม่าเลยก็แปลกแล้ว

เมื่อเป็นเช่นนี้ ทั้งสองคนจึงต้องโอบอุ้มอาการนอนไม่หลับเอาไว้เนิ่นนานนัก ถึงจะทยอยหลับใหลไป

รุ่งเช้า เย่เฉินลืมตาตื่น เซียวชูหรันที่อยู่ข้างกายหายไปแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน