ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 913

เฮลิคอปเตอร์หลายลำรวมตัวกันในเขตชานเมืองของเมืองจินหลิง ไล่ตามกันออกนอกมณฑลอย่างรวดเร็ว เข้าใกล้กับเป้าหมายทีละนิดๆ

รถไอวีโก้คันนั้นของอีกฝ่ายได้แต่ขับๆ หยุดๆ ไปตามทางหลวง มักจะติดไฟแดงอยู่บ่อยครั้ง บางครั้งก็รถติดความเร็วจึงไม่ได้ปรับเร่งขึ้นเลย และเหตุผลที่หลิ่วจ้าวเฉินเลือกทางหลวงก็ไม่ใช่ทางด่วน หลักๆ คือเนื่องจากทางด่วนเป็นเส้นทางปิดกั้น หากถูกตำรวจจับตามอง ตนก็ยากจะหนีรอดไปได้

แต่ทางหลวงนั้นต่างกันออกไป ทางโล่งเป็นเส้นทางเปิดโล่ง แถมยังเชื่อมต่อกับถนนหนทางของตำบลและมณฑลต่างๆ ถ้าตำรวจคิดจะสกัดจับตนก็ยากเย็นนัก

แถมถ้าเกิดปัญหาใดๆ ขึ้น ก็สามารถสละรถหนีได้ทันที ทุ่งนาชนบท เขตที่พักอาศัยหรือแม้แต่โรงงานไซต์ก่อสร้าง ล้วนเป็นแหล่งซ่อนตัวชั้นดี!

เพียงแต่เย่เฉินก็มีโอกาสที่จะไล่ตามพวกเขาได้อย่างเหลือเฟือ

เฮลิคอปเตอร์เหินบินอยู่บนท้องฟ้า ไม่ต้องหยุดชะงักหรือใช้ทางเลี่ยงเพราะการจราจรติดขัด ความเร็วในการบินมากกว่าสองร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมง

หลังจากบินอย่างต่อเนื่องกว่าหนึ่งชั่วโมง ตำแหน่งที่เย่เฉินอยู่ก็ห่างจากเป้าหมายแค่หนึ่งร้อยกิโลเมตรเท่านั้น

เฉินจื๋อข่ายคุยกับเย่เฉิน “คุณชายครับ ตอนนี้ความเร็วโดยทั่วไปของพวกเขาอยู่สี่สิบห้าสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมงเท่านั้น คาดว่าอีกสามสิบนาทีก็ไล่ตามพวกเขาทันแล้วครับ”

เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยขึ้น “ติดต่อแหล่งอิทธิพลของตระกูลเย่ที่อยู่ในพื้นที่ทีสิ ให้พวกเขาช่วยล่วงหน้าไปสกัดไว้ให้พวกเราก่อน ผมจะให้พวกเขาเป็นตะพาบในไห”

เฉินจื๋อข่ายมองพิกัดแบบเรียลไทม์ที่ท่านหงห้าส่งมาให้ กล่าวไปว่า “ด้านหน้าของทางหลวงมีสะพานข้ามแม่น้ำอยู่สายหนึ่ง หลังจากพวกเขาข้ามไปแล้ว ผมจะให้คนยกสะพานขึ้น ไม่ให้รถคันอื่นตามขึ้นไป จากนั้นพอพวกเขาข้ามแม่น้ำไปแล้ว จะให้ดักสกัดที่อีกด้าน แบบนี้พวกเขาก็หนีไม่รอดแล้วครับ!”

เย่เฉินเอ่ยอย่างพอใจ “ความคิดนี้ไม่เลว จัดการไปตามที่คุณว่าเลย!”

....

ในไม่ช้า รถบรรทุกที่ขนดินไปเต็มเปี่ยมสองขบวน ก็แยกกันออกเดินทางจากเขตก่อสร้างอสังหาริมทรัพย์สองแห่งที่อยู่สองฟากฝั่งแม่น้ำ

เขตก่อสร้างทั้งหมดของพวกเขา ล้วนเป็นทรัพย์สินของบริษัทพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ในเครือตระกูลเย่

รถบรรทุกสองขบวนนี้ ล้วนเป็นการจัดการของเฉินจื๋อข่าย