ตอนนี้เซวหนานซานกำลังขับรถโรลส์รอยซ์ของตัวเองอยู่ บนที่นั่งข้างคนขับคือภรรยาที่ตั้งท้องได้สองเดือนแล้วของตน ที่นั่งอยู่ข้างหลังคือลูกสาววัยหกขวบของตน
ครอบครัวสามคนกำลังขับรถกลับไปที่คฤหาสน์ของตัวเอง การเดินทางราบรื่นอย่างยิ่ง
รถโรลส์รอยซ์ขับเข้าไปจอดในโรงจอดรถ เซวหนานซานเปิดประตูเตรียมลงจากรถ ในขณะเดียวกัน หลี่ข่ายลี่ที่อยู่ข้างๆ เขาก็เปิดประตูรถด้วยเช่นกัน
ส่วนลูกสาวของพวกเขาสองคน ตอนนี้นั่งผล็อยหลับอยู่บนเบาะหลังแล้ว
หลี่ข่ายหลี่เอ่ยกับเซวหนานซาน “ที่รัก คุณไออุ้มยายหนูหน่อย สวมเสื้อโค้ทให้เธอด้วยนะคะ อย่าปล่อยให้หนาว”
เซวหนานซานพยักหน้า หลังลงจากรถ ก็ยื่นมือไปดึงประตูรถข้างหลังให้เปิดออก
และในเวลานี้เอง จู่ๆ ก็มีคนชุดดำหลายคนโผล่ขึ้นข้างกาย ในมือของคนเหล่านี้ล้วนถือปืนไว้คนละกระบอก ทันทีที่ปรากฏตัวขึ้นก็จ่อปืนเข้าที่หน้าผากของสองสามีภรรยา คนหนึ่งในบรรดานั้นเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเยียบเย็น “เซวหนานซาน คุณชายของบ้านเราอยากเจอแก พวกแกสองผัวเมีย ตามพวกเราเข้าไปเถอะ!”
เซวหนานซานถูกกองกำลังที่อยู่ตรงหน้าทำให้ตกใจแล้ว
เขาคาดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าจะยังมีใครในซูหังที่กล้ามาหาเรื่องตน
ตนไม่เพียงแต่เป็นเจ้าสำนักของสำนักขอทานเท่านั้น ยังเป็นเครือญาติเกี่ยวดองกับตระกูลอู๋ด้วย เป็นน้องเมียของอู๋ตงไห่ ในซูหัง ใครบ้างจะไม่ไว้หน้าตนสักหลายส่วน?
อย่าว่าแต่พุ่งเป้ามาที่ตนเลย ต่อให้มาพบตน แต่ละคนล้วนต้องก้มหัวค้อมเอว เหมือนสุนัขที่หมอบคู้ให้ตน
ด้วยเหตุนี้เขาจึงตะคอกถามอย่างโกรธเกรี้ยว “ไอ้พวกตาไม่มีแววทำอะไรกันอยู่? ไม่รู้เหรอว่าพี่เขยของฉันเป็นใคร?”
หนึ่งในบรรดาคนชุดดำตอบอย่างหยามหยัน “พี่เขยแกก็คืออู๋ตงไห่สินะ?”
ตอนนี้ คนชุดดำหลายคนใช้ปืนจ่อพวกเขาไว้ พวกตัวพวกเขาออกจากรถ
ในเวลาเดียวกันนี้ เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งค่อยๆ ร่อนลงจอดในสวนของคฤหาสน์เซวหนานซานแล้ว
เมื่อเซวหนานซานเห็นอีกฝ่ายขับเฮลิคอปเตอร์มาเพื่อนำตัวเองไป ในใจก็ยิ่งหวั่นวิตกกว่าเดิม
ในรูปการณ์นี้ มองแวบเดียวก็รู้แล้วว่าไม่ได้มาดี
ตอนนี้เองเขาพบว่ามีชายชุดดำคนหนึ่ง อุ้มลูกสาวของตนที่หลับใหลอยู่ออกมาแล้วเช่นกัน
___________

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...